Παραδεχτείτε το. Έχετε όλοι πιάσει τον εαυτό σας να κοιτάζει με λύπη εκείνον ή εκείνην που κάθεται δίπλα σας στο εστιατόριο, μόνος ή μόνη, όσο εσείς απολαμβάνετε ένα υπέροχο γεύμα με την παρέα σας. Ήταν, όμως, στην πραγματικότητα τόσο περίεργο το θέαμα; Σίγουρα, ήταν εκτονωτικό και ανακουφιστικό γι’ αυτόν που ήθελε να το ζήσει έτσι. Πέρασαν χρόνια μέχρι να καταλάβω πόσο σημαντικό ήταν εκείνο το απόγευμα για την Carrie Bradshaw στο επεισόδιο του SATC που αποφάσισε να κάτσει μόνη της και να πιει ένα ποτήρι κρασί. Πόσο καθαρτικό είναι να μένεις με τον εαυτό σου σ’ έναν χώρο γεμάτο ανθρώπους, που θαρρείς κι είναι προγραμματισμένοι να κάθονται απαραίτητα παρέα.

Πολλά έχουν ειπωθεί για την τάση του solo dining, ιδιαίτερα μετά την άνοδό του ανάμεσα στους νέους στο εξωτερικό. Η Gen Z βγήκε πιο απελευθερωμένη -βέβαια σε αυτό ίσως να έπαιξε ρόλο και η εδραίωση των κινητών τηλεφώνων-, ώστε να τολμήσει να στηρίξει μια τέτοια τάση, αλλά δεν εστιάζουμε μόνο σε αυτήν. Εδώ, κάνουμε κανονική αναφορά στο τι σημαίνει να πηγαίνεις για φαγητό μόνος σου και πώς μπορεί να αισθάνεσαι κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από μια τέτοια εμπειρία.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Το solo dining έχει κάτι το βαθιά ρομαντικό. Μια κοινή παρανόηση είναι ότι τα εστιατόρια είναι ρομαντικά, επειδή βρισκόμαστε εκεί με τον σύντροφό μας, αλλά στην πραγματικότητα είναι επειδή υπάρχει ένα όμορφα διακοσμημένο τραπέζι, μια περίφημη ομάδα από σεφ στην κουζίνα και εξαιρετικό service. Η δική μας δουλειά είναι να καθίσουμε και να απολαύσουμε - τι πιο αριστοκρατικό; Σκεφτείτε ότι κανείς δεν αποζητά την πλήρη προσοχή σας, παρά μόνο το πιάτο που παρουσιάζεται μπροστά σας. Εσείς ορίζετε τους κανόνες, δημιουργείτε την εμπειρία ή καθορίζετε τον χρόνο σας, προσπαθώντας να καταλάβετε τι βότανο περιέχεται στη σάλτσα ή όντας βυθισμένοι σ’ ένα εκατομμύριο άλλους δικούς σας προβληματισμούς. 

Χωρίς αμφιβολία, λοιπόν, εντοπίζεται κάτι διαλογιστικό και αναμφισβήτητα ενδυναμωτικό στο να τρως μόνος σου. Μόνοι σας είναι πιο εύκολο να παρατηρήσετε τις διακυμάνσεις του τρόπου με τον οποίο έχει διαμορφωθεί το μενού ενός εστιατορίου. Παρατηρείτε, επίσης, τη μουσική, την προσεκτική χορογραφία του service, το ένστικτο του σερβιτόρου για το αν θέλετε να συνομιλήσετε ή όχι. Με λίγα λόγια, την τέχνη ενός καλά κουρδισμένου εστιατορίου. Προσωπικά, είχα μερικές από τις καλύτερες ιδέες μου κι έχω βρει λύσεις σε μερικά δύσκολα προβλήματά μου, ενώ έτρωγα μόνη μου. Μου αρέσει να συζητώ με άλλους, αλλά απολαμβάνω ιδιαίτερα αυτό που φέρνει αυτή η επιεικής σιωπή προβληματισμού. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι το να τα βρίσκω με τον εαυτό μου με κάνει καλύτερη παρέα.

Θυμηθείτε, εσείς είστε το μόνο άτομο που προσπαθείτε να εντυπωσιάσετε. Δε χρειάζεται να πηγαίνετε κάπου απλώς για την παρέα, μη χάνεστε στο τηλέφωνό σας, μην ντρέπεστε να είστε μόνοι.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025