Take a tour σε μια παριζιάνικη κατοικία που θυμίζει ζωντανό πίνακα ζωγραφικής

Η France Jaigu ήταν απόλυτα ικανοποιημένη με το φωτεινό διαμέρισμα της οικογένειάς της κοντά στα Ηλύσια Πεδία. Έτσι, η ψυχαναλύτρια παραδέχεται ότι ήταν περισσότερο από διστακτική όταν ο σύζυγός της, ο Charles, δημοσιογράφος της "Le Figaro", της είπε ότι ήθελε να αγοράσει το πατρικό του σπίτι από την πλευρά της μητέρας του και να μετακομίσει από τη Δεξιά Όχθη στην Αριστερά σε ένα στενόχωρο αρχοντικό του 16ου αιώνα, εγκατεστημένο σε έναν από τους παλαιότερους δρόμους του Παρισιού.

Η κατοικία βρίσκεται στο πέμπτο διαμέρισμα της λεωφόρου Saint-Germain, και πάντα παρουσίαζε αρκετά πλεονεκτήματα. Αποτελεί ένα τρίκλινο διαμέρισμα στην κορυφή της εξαώροφης πολυκατοικίας, διαθέτοντας ένα έξυπνο δομικό καμουφλάζ. Έχει δημιουργηθεί από την αρχή της κατασκευής του, ένας συγκεκριμένος χώρος, όπου τα νεαρά ενήλικα παιδιά του ζευγαριού (τα οποία βρίσκονται ακόμη στο σπίτι) μπορούσαν να διαμείνουν, ενώ παράλληλα παρείχε ιδιωτικότητα στους γονείς. Ο μεγαλύτερος γιος τους διαμένει σε άλλο διαμέρισμα του κτιρίου.

Ακόμα κι έτσι, η France φοβήθηκε το νέο της σπίτι, με τα μικροσκοπικά του δωμάτια. Μόνο όταν συνάντησε τον σχεδιαστή εσωτερικών χώρων Eric Allart σε ένα πάρτι άρχισε να βλέπει φως στην άκρη του τούνελ. Στην πραγματικότητα, γνώριζε τη δουλειά και τη φήμη του εδώ και αρκετό καιρό. Πρώην σύμβουλος τέχνης και έμπορος αρχαιοτήτων, ο Allart έχει γίνει ένας από τους κορυφαίους διακοσμητές εσωτερικών χώρων στο Παρίσι. Παρόλα αυτά, δίσταζε να του τηλεφωνήσει. Μερικές κακές εμπειρίες με διακοσμητές στο παρελθόν την έκαναν επιφυλακτική, και επειδή το συγκεκριμένο έργο απαιτούσε σημαντικές αρχιτεκτονικές αλλαγές, το υπόβαθρό του δεν φαινόταν η προφανής επιλογή. Όμως σύντομα όλα άλλαξαν, όταν τον γνώρισε ακόμη καλύτερα σε ένα δείπνο με φίλους. Εκείνος την εντυπωσίασε με τις τεράστιες γνώσεις του στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό και εκείνη συνειδητοποίησε ότι θα ήταν ιδανικός για τη δουλειά.

Όταν ο Allart είδε για πρώτη φορά το χώρο, εκείνος ήταν σε πολύ ακατέργαστη κατάσταση. Αφού το αγόρασαν από τη μητέρα του Charles, οι Jaigus κατεδάφισαν το εσωτερικό, αποκάλυψαν ακανόνιστες οροφές, λοξούς τοίχους και ανώμαλα δάπεδα. Για μήνες, η France και ο σχεδιαστής είχαν εβδομαδιαίες συναντήσεις στο χώρο, μελετώντας βιβλία για έμπνευση. "Μερικές φορές η πολυτέλεια είναι η ικανότητα να περιμένεις", διαβεβαίωσε ο Allart τον πελάτη του.

Αφού διαμόρφωσε μια είσοδο και ένα γραφείο στο σπίτι, ο Allart έλυσε τα περίεργα ύψη οροφής του καθιστικού. Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού, εκτίμησε τη ζεστή εκκεντρικότητα που διαμορφωνόταν, καθώς της θύμιζε το δικό της παιδικό σπίτι. "Είχαμε ένα τυπικό αγγλικό σπίτι", αποκαλύπτει. "Με αυτόν τον τρόπο, μου αρέσουν τα prints και τα χρώματα".

Σε όλο το διαμέρισμα, η ισορροπία μεταξύ αρχιτεκτονικής, ακρίβειας και μποέμικου στιλ επιτυγχάνεται με μια παλέτα και αναλογίες που συμπληρώνουν, αντί να κατακλύζουν, τα δωμάτια. "Η παραγγελία των χαλιών ήρθε στην αρχή", λέει ο Allart, ο οποίος δούλεψε πάνω στα προσαρμοσμένα χαλιά με τη Federica Tondato της Fedora Design. "Με βοήθησε να προωθήσω περαιτέρω το σχεδιασμό και την αρχιτεκτονική".

Τα μοτίβα αφθονούν στην κατοικία. Στο μεσαίο όροφο, η τραπεζαρία είναι επενδυμένη με μια πανοραμική ταπετσαρία Zuber, που απεικονίζει μυθικές σκηνές από τον Τηλέμαχο στο νησί της Καλυψώς. Απέναντι βρίσκεται η βιβλιοθήκη, όπου ανατέθηκε στον Πορτογάλο κεραμίστα Bela Silva, με έδρα τις Βρυξέλλες, να δημιουργήσει ένα τζάκι με τζάμια από πλακάκια με patterns ζούγκλας.

Η κύρια κρεβατοκάμαρα και το μπάνιο βρίσκονται στον τελευταίο όροφο, όπου -ως έκπληξη για τον Charles- η σκάλα και τα δοκάρια του 18ου αιώνα έμειναν εκτεθειμένα. Η χειρονομία αυτή ήταν μια τελευταία ιδιαίτερη πινελιά στην ιστορία του σπιτιού, το οποίο, παρά την ηλικία του, είναι τώρα εξοπλισμένο και έτοιμο για έναν νέο αιώνα.