Από τις ωραιότερες εκθέσεις της σεζόν, που συνεχίζεται και μέσα στη νέα χρονιά, είναι η πρώτη αναδρομική έκθεση του Χρήστου Τζίβελου με τίτλο «Mοdelling Phenomena», στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς 138. Ο πρόωρα χαμένος καλλιτέχνης (1949-1995) προσδιόριζε την προσωπική του ενασχόληση με την τέχνη μέσα από τη διανοητική και χειροποίητη επεξεργασία της φύσης. «Το χέρι του καλλιτέχνη» έλεγε σε μια συνέντευξή του «μπορεί να καλλιεργήσει μια σχέση με τα φυσικά φαινόμενα, όπως με το φως». Η συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάζει τις σημαντικότερες στιγμές της εικαστικής του παραγωγής, αναδεικνύοντας λιγότερο γνωστές αλλά και άγνωστες πτυχές της.
Χρησιμοποιώντας κυρίως το φως, ο Χρήστος Τζίβελος δημιούργησε μια σειρά από ποιητικές και βαθυστόχαστες εικόνες, που τον καθιστούν έναν από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες εικαστικούς των δεκαετιών του ’80 και του ’90. H έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη υπογραμμίζει τη σχέση του με τη σημειολογία, την ελληνική μυθολογία, τη φιλοσοφία, την αλχημεία, την κοσμολογία. Ταυτόχρονα σκιαγραφεί διαφορετικά στάδια της εργασίας του, δίνοντας έμφαση στις τρισδιάστατες αυτόφωτες εγκαταστάσεις με τις οποίες έγινε ευρύτερα γνωστός.
Η έκθεση «Mοdelling Phenomena» περιλαμβάνει έργα από το 1977 έως το 1995, με αφετηρία την αναπαράσταση της διαδραστικής εγκατάστασης που εξέθεσε στην ομαδική έκθεση «Μύθος και πραγματικότητα» στο Μπάρι της Ιταλίας και σημείο λήξης ένα ανολοκλήρωτο σχέδιο από τη σειρά «Φώτα-Απολιθώματα». Παρουσιάζονται, επίσης, τα άυλα έργα του, όπως οι προβολές εντόμων και οι γυάλινες σφαιρικές λάμπες. Πλούσιο υλικό από το προσωπικό αρχείο του καλλιτέχνη (σκαριφήματα, προσχέδια, χειρόγραφες σημειώσεις, προσκλήσεις, κατάλογοι και βιβλία) εκτίθεται σε προθήκες, ενώ με την ευγενική παραχώρηση της Διοχάντης προβάλλεται ένα ψηφιοποιημένο φιλμ, το οποίο καταγράφει τις πρώιμες εγκαταστάσεις του Τζίβελου, που έγιναν στο πλαίσιο ομαδικών εκθέσεων Ελλήνων καλλιτεχνών στο εξωτερικό.
Το φως, για τον εικαστικό, λειτουργούσε από το 1983 ως πρώτη ύλη, ως materia prima. Εγκλωβίζεται στις γλυπτικές φόρμες του από κερί ή ρητίνη, τις οποίες σχηματοποιεί καθώς τις αναδεικνύει από το σκοτάδι. Ο Τζίβελος συνδέει το φως με τον μύθο της δημιουργίας του σύμπαντος και εμμέσως, με την κοσμολογία και τη Μεγάλη Έκρηξη, αφού φως και φωτιά ταυτίζονται. Ήφαιστος, Προμηθέας, Ερμής, Ερμαφρόδιτος, Άρης, ο θεός του πολέμου, και Απόλλων, ο θεός του ηλιακού φωτός, εμπλέκονται στις απόκρυφες εγκαταστάσεις του Τζίβελου που λειτουργούν ως γεωμετρικά «μαγικά σήματα» και πολυεπίπεδες νοηματικές αφηγήσεις.
Η αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, την οποία επιμελούνται οι Χριστόφορος Μαρίνος και Μπία Παπαδοπούλου, επιχειρεί να καταγράψει και να επικοινωνήσει σε ένα ευρύτερο κοινό τα ίχνη ενός «διάττοντα αστέρα». Στα 18 μόλις χρόνια που έδρασε μέχρι τον πρόωρο θάνατό του το 1995, ο Τζίβελος πρόλαβε να αφήσει πίσω του ένα σημαντικό γλυπτικό έργο που το διακρίνει η πρωτοτυπία, η συνοχή και η ωριμότητα. Ως επικός καλλιτέχνης και γνήσιο headlight child, κληροδότησε εικόνες σκέψης που προσφέρουν ακόμα έντονες συγκινήσεις.
Info: Διάρκεια έως την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018.
