Άκουγα πρόσφατα μια θεραπευόμενη στο γραφείο μου να μιλάει για τις καλοκαιρινές διακοπές και να περιγράφει με μεγάλο ενθουσιασμό και ανυπομονησία το ταξίδι που θα έκανε σε λίγες εβδομάδες. Όσο συνέχιζε να μιλάει έφερα στο μυαλό μου μνήμες από δικές μου, παλιότερες διακοπές και χαμογέλασα.
Η θεραπευόμενη μου είναι μια κοπέλα γύρω στα 25, που βρίσκει συναρπαστική την ιδέα της διαμονής σε σκηνή, ενώ εγώ είμαι μια γυναίκα στα 50 που βρίσκω ελκυστική μόνο μια ιδέα: την ιδέα της διαμονής σ’ ένα άνετο, φιλικό και περιποιημένο -για να μην πω πολυτελές- δωμάτιο ενός σύγχρονου ξενοδοχείου, που κατά προτίμηση θα είναι μπροστά στην παραλία. Εκείνη σκοπεύει να κυκλοφορεί όλη μέρα με το μπικίνι, άβαφη και με μια μπίρα στο χέρι, ενώ εγώ δεν προτίθεμαι ν’ αποχωριστώ αγαπημένες μου συνήθειες, όπως το μακιγιάζ, το χτένισμα και τα αξεσουάρ μου. Εκείνη δεν έχει κανένα πρόβλημα να στριμωχτεί σε μια σκηνή, να δώσει νυχτερινές μάχες με τα κουνούπια και να γίνει φίλη με τους γείτονες των διπλανών σκηνών, ενώ εγώ νιώθω ήδη στενάχωρα στη σκέψη ενός μικρού δωματίου, δηλώνω αλλεργική απέναντι σε οποιοδήποτε έντομο και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι έχω διάθεση για κοινωνικοποίηση κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μου διακοπών.
Ακόμη, όμως, κι αν θυμηθώ τις διακοπές των δικών μου 25, δεν έχω να παραθέσω παραδείγματα διακοπών που χρειαζόταν να ταλαιπωρηθώ ή να δοκιμάσω τις ψυχικές μου αντοχές. Όλα κι όλα... ήθελα τη βολή μου, την άνεσή μου και τις παροχές που θα μου διασφάλιζαν αυτό που υπόσχονται οι καλοκαιρινές διακοπές και δεν είναι άλλο από την ξεκούραση. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ δοκίμασα μία φορά στη ζωή μου ένα 3ήμερο σε σκάφος και αποφάσισα πως για μένα ήταν αρκετό. Τολμώ να πω πως ήταν από τις εμπειρίες που δεν επιθυμώ να ξαναζήσω. Αυτό, όμως, που εγώ απορρίπτω, για κάποιους άλλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, παραμένει κορυφαία επιλογή. Γιατί έτσι είναι οι διακοπές, μια προσωπική υπόθεση. Άλλοι προτιμούν κοσμικά μέρη κι άλλοι ψάχνουν τα πιο ήσυχα και απομονωμένα. Κάποιοι επιλέγουν να ταξιδεύουν μόνο με τον σύντροφό τους ή τον καλύτερό τους φίλο, ενώ άλλοι τις απολαμβάνουν μέσα σε μια μεγάλη παρέα.
Άλλοι οργανώνουν το πρόγραμμά τους από τον χειμώνα κι άλλοι αφήνουν τα πάντα για την τελευταία στιγμή. Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα, σκέφτηκα την ώρα που η θεραπευόμενή μου συνέχιζε ν’ αφηγείται τις προσδοκίες της από αυτό το καλοκαίρι. Η δροσιά και η φρεσκάδα με την οποία προσέγγιζε αυτό που θα ζούσε μου θύμισε κάτι που είπε ο Νίκος Καζαντζάκης και με προβλημάτισε ευχάριστα «Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε...». Πόση αλήθεια κρύβεται σε αυτήν τη φράση. Προλαβαίνουμε πράγματι να ζήσουμε αν αποφασίσουμε να ρισκάρουμε, να τολμήσουμε, ν’ αφεθούμε και κυρίως, να μην κάνουμε εκπτώσεις. Κι όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο εύκολο και αυτονόητο γίνεται το να μην κάνουμε εκπτώσεις. Τις ευχές μου για ένα όμορφο, ξέγνοιαστο και ανανεωτικό καλοκαίρι, όπου και όπως κι αν σας βρει!
Info: Η Νέλη Βυζαντιάδου γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ψυχολογία στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. και μετεκπαιδεύτηκε στην Ψυχομετρία, τη Συμβουλευτική, τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό, την Ψυχοθεραπεία μέσω Ψυχοδυναμικού Ψυχοδράματος και στη Συστημική Συμβουλευτική Ζεύγους.
Είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια, επόπτρια και ψυχοθεραπεύτρια ενηλίκων και μέλος των επιστημονικών συλλόγων American Society of Group Psychotherapy & Psychodrama και International Association for Group Psychotherapy and Group Processes. Εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, διατηρώντας ιδιωτικό γραφείο, ενώ συνεργάζεται με φορείς ως συντονίστρια ομάδων ή ομιλήτρια. Επιπλέον, έχει κυκλοφορήσει πέντε βιβλία, με πιο πρόσφατο το «Και τώρα οι τρεις μας», το οποίο κυκλοφορεί από την University Studio Press.
Facebook: Νέλη Βυζαντιάδου, Instagram: neli_byzantiadou
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 151 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019
