Επανέρχομαι στο αγαπημένο μου νησί, όπως υποσχέθηκα, γιατί την περασμένη εβδομάδα είχα αφήσει «εκτός» το φαγητό και το πού μπορεί κανείς – υποκειμενικό αυτό βέβαια! – να φάει καλά στον ξεχωριστό προορισμό των Δωδεκανήσων.

Και για να το πω κομψά και a priori, στην Πάτμο δεν πάμε για το φαγητό της, καθώς δεν φημίζεται γι’ αυτό. Ούτε ενδιαφέρουσες τοπικές συνταγές υπάρχουν πέρα από ορισμένα, μετρημένα στα δάχτυλα, ιδιαίτερα πιάτα, ούτε πολλά εστιατόρια που θα σε κάνουν να παραμιλήσεις με την κουζίνα τους.

Και να πω και ένα μεγάλο μου παράπονο; Ας σταματήσουν οι άνθρωποι της εστίασης στα νησιά να επενδύουν σε σεβίτσε, ταρτάρ και καρπάτσιο. Φτάνει! Τα γευόμαστε σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα και σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου. Είναι ανάγκη να τα τρώμε και δίπλα από τη θαλασσίτσα των νησιών μας, εκεί που σκάει το κύμα, στα γραφικά μας μέρη; Γιατί; Είναι «έγκλημα». Εν πάσει περιπτώσει…

Καλό φαγητό, εδώ και πολλά χρόνια, στην Πάτμο θα φάτε στον «Μπενέτο». Πολύ σωστή αναλογία σε ελληνικά και διεθνή πιάτα, έμφαση στα τοπικά προϊόντα, ευφάνταστες προσθήκες στο μενού του κάθε χρόνο και ένα αξιοζήλευτο σέρβις – ιδιαίτερη συμπάθειά μου η Βίκυ, που λατρεύει τη δουλειά της. Στα must, οι κολοκυθοανθοί που τηγανίζονται με τυρί, το τοματόρυζο, η ομώνυμη σαλάτα και η πλούσια αστακομακαρονάδα (τσεκάρετε την τιμή πριν την παραγγείλετε). Στον «Μπενέτο», βέβαια, αξίζει και ο κήπος του, όπου μπορείτε να δοκιμάσετε ορισμένα από τα πιάτα του μενού, αλλά και να πιείτε τα μοναδικά cocktails του expert barman.

Δοκιμάστε το Moonshine του καταλόγου, αντικαθιστώντας το ρούμι με τζιν: κορυφαίο. Η ιδιοκτήτρια, η Σούζαν, είναι αξιαγάπητη, θα περάσει να πει την καλησπέρα της από όλα τα τραπέζια ως καλή οικοδέσποινα, ενώ δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω τον ξεχωριστό Στρατή Στόϊκο, ο οποίος κάνει θαύματα στο management τόσο του συγκεκριμένου restaurant, όσο και στο «αδελφάκι» του, «Μπενέτος Chora», που βρίσκεται στη Χώρα. Εδώ θα φάτε εκπληκτικό πρωινό ή brunch, επίσης με έμφαση στα τοπικά προϊόντα. Τα αυγά ποσέ με αβοκάντο από τα αγαπημένα μου.

Στη Λάμπη βρίσκεται η καλύτερη – υποκειμενικό, επαναλαμβάνω! - ταβέρνα στο νησί. Αξιοπρεπής, καθαρή, τίμια κουζίνα, με την κυρία Καίτη να δίνει το πρόσταγμα στις κατσαρόλες και το γιο της, τον Παντελή, να φροντίζει να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι. Εδώ θα φάτε φρεσκότατο ψάρι. Ακόμη και όταν οι άλλοι δεν καταφέρνουν να έχουν καλή «ψαριά», ο Παντελής θα εξασφαλίσει ό,τι πιο φρέσκο. Εάν είστε τυχεροί, η κυρία Καίτη θα έχει ετοιμάσει θεϊκούς κολοκυθοανθούς γεμιστούς, ρεβύθια με κανέλλα (τοπικό πιάτο) και χταποδοσαλάτα. Α, και υπέροχες πατάτες τηγανητές. Θα φάτε αξέχαστα και ελληνικά, ενώ οι παφλασμοί των κυμάτων στα πόδια σας είναι το καλύτερο soundtrack για τις διακοπές.

Στο «Κύμα», το οποίο βρίσκεται σε ένα μαγικό location, οι λάτρεις των εξεζητημένων συνδυασμών θα βρουν τον ιδανικό τους γευστικό προορισμό. Πιάτα ψαγμένα, ιδιαίτερα και ως επί το πλείστον με fusion κατεύθυνση. Η μόνη μου ένσταση για το «Κύμα» είναι οι τιμές, τις οποίες θα έπρεπε να επανεξετάσουν, αν και πιστεύω πως μια ενίσχυση του μενού με πιο ελληνικά πιάτα θα έδενε ιδανικά με τον χώρο του εστιατορίου.

Από την άλλη, μία τόσο φιλότιμη προσπάθεια ενός συμπαθέστατου Ιταλού, στην περιοχή Χόχλακας – φτάνετε με τα πόδια διασχίζοντας την Σκάλα – χάνει πολλούς πόντους εξαιτίας του ανεπαρκούς σέρβις ή της κακής διαχείρισης του χρόνου στην κουζίνα. Το «Oklacà» θα μπορούσε να αποτελεί κουζινικό προορισμό, αν υπήρχε σωστό management στην κουζίνα και στο σερβίρισμα. Ας το προσπαθήσουν γιατί τα πιάτα τους δεν είναι καθόλου αδιάφορα.

Αξιόλογο new entry το «Άτμος», στην παραλία του Κάμπου. Είναι ο χώρος που φιλοξενούσε παραδοσιακά το μποέμικο «George’s Place» και ανήκει πλέον σε νέο ιδιοκτήτη. Αντιλήφθηκα ότι κάποιοι παλιοί επισκέπτες του νησιού, από «ιδεολογία» δεν το επισκέπτονται. Η πλειοψηφία, ωστόσο, αναγνωρίσαμε μία αξιολογότατη προσπάθεια στην κουζίνα, που κλέβει άνετα τις εντυπώσεις. Και εδώ την μπαγκέτα της όλης διαχείρισης κούνησε ο Στρατής Στόϊκος, που προανέφερα, με μεγάλη επιτυχία. Κάθε πιάτο έχει χαρακτήρα και concept που σου θυμίζει ότι τρως σε παραλία, άρα υπάρχει ένας αέρας ηθελημένης και μελετημένης χαλαρότητας. Στην πίτσα Μαργαρίτα, λόγου χάρη, τα κομμάτια της μοτσαρέλας είναι επίτηδες «άτσαλα» κομμένα, κάτι που την κάνει ακόμη πιο λαχταριστή.

Στη Χώρα, υπάρχουν δύο κλασικές πλέον επιλογές. Το «Πάνθεον», όπως γράφει η ταμπέλα, αλλά αυτοί που ξέρουν λένε απλά «στου Γιάνγκου», στην είσοδο της Χώρας, και στην πλατεία ο «Βαγγέλης» - μην τον ψάξετε, δεν ζει πλέον και το όνομα υπάρχει μόνο στην ταμπέλα. Το «Πάνθεον» φημίζεται για τα κεφτεδάκια του και το ψητό χταποδάκι. Ο «Βαγγέλης» από την άλλη είναι το μέρος όπου θα σε δουν και θα τους δεις όλους, διαθέτει ευγενικό σέρβις, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι η κουζίνα του επιδέχεται βελτίωση. Εάν πάντως βρεθείτε στην πλατεία, θα κάνετε μία στάση στο απόλυτο meeting point, «Το θαλάμι», και θα πρότεινα να δοκιμάσετε το cocktail Welcome, με βάση το τζιν και το τζίντζερ. 

Αξιοπρεπές, επίσης, φαγητό με ωραίους μεζέδες και σαλάτες βρήκα στο ταβερνάκι «Plefsis», που ανήκει στο ξενοδοχείο «Πάτμος Ακτίς», και βρίσκεται επάνω στη θάλασσα. Το σκηνικό με τις βάρκες που λικνίζονται αραγμένες στο νερό, τις χρωματιστές καρέκλες και τα καρό τραπεζομάντηλα θυμίζουν ειδυλλιακή σκηνή ελληνικής ταινίας.

Κατηγορία από μόνο του αποτελεί το ταβερνάκι της Ψιλής Άμμου, το οποίο λειτουργεί χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, εδώ και πολλά χρόνια. Εδώ θα φάτε ό,τι ετοιμάζεται κάθε μέρα από την οικογένεια των ιδιοκτητών. Ομελέτες, σαλάτες, παστίτσιο, γεμιστά και άλλα μαγειρευτά, καθώς και ωραίο ρυζόγαλο. Παλιά, όταν έφτανες κάτω στην παραλία, μετά την 25λεπτη διαδρομή, μπορούσες να πας στην κυρία στο ταμείο και να κρατήσεις 1-2 μερίδες του φαγητού που θα ήθελες να φας. Τώρα, πλέον, αυτό δεν ισχύει καθώς «νίκησε» η δημοκρατία: σερβίρουν σε όλους τα ίδια πιάτα μέχρι να εξαντληθούν, χωρίς κρατήσεις και προτεραιότητες.

Μη φύγετε από το νησί χωρίς να δοκιμάσετε την πατινιώτικη τυρόπιτα που μοιάζει με τάρτα στην όψη και περιλαμβάνει τρία είδη τυριών από τον εξαιρετικό φούρνο του «Φέγγαρου», αλλά και το χειροποίητο παγωτό, σε πρωτότυπες γεύσεις, από το ζαχαροπλαστείο του «Χριστόδουλου» στη Σκάλα. Εξαιρετικό το καφέ μπαρ «Patmians», επίσης στη Σκάλα, το οποίο διαθέτει υπέροχο εσωτερικό διάκοσμο, αξιέπαινο σέρβις και ωραίο καφέ. Αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε.

Έχω, εν γνώσει μου, παραλείψει εστιατόρια που είναι δημοφιλή και ελκύουν αρκετή πελατεία, αλλά το έκανα με αίσθημα ευθύνης, καθώς δεν θα αναφερόμουν ποτέ σε χώρους, όπου το σέρβις γίνεται χωρίς καμία προφύλαξη και χωρίς μάσκες. Το θεωρώ απαράδεκτο και δυσφήμιση για το ίδιο το νησί. Η αστυνομία, καλό θα ήταν να επεμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις στους χώρους εστίασης, γιατί φαντάζομαι ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει. Θα μπορούσα να γράψω τουλάχιστον τρία ονόματα μαγαζιών, αλλά δεν θα το κάνω, γιατί δεν σήκωσα το κινητό μου να φωτογραφίσω την ανευθυνότητά τους.

Μην αγχωθείτε πάντως, γιατί νηστικοί δεν θα μείνετε στην Πάτμο. Είπαμε… δεν είναι το φαγητό το φόρτε του νησιού, αλλά οι προσπάθειες είναι φιλότιμες και τις επιβραβεύουμε.

Εις το επανιδείν!

Άρης Καβατζίκης