Γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός, ο Μιχάλης Συριόπουλος βρίσκει πάντα τρόπο να επιστρέφει στην πόλη όπου μεγάλωσε. Αυτό το καλοκαίρι βρίσκεται σε περιοδεία για χάρη της παράστασης «Άμλετ» σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, την οποία απολαύσαμε την προηγούμενη εβδομάδα στο Θέατρο Δάσους, ενώ αυτό το Σάββατο θα παιχτεί στη Χαλκιδική, στο ανοιχτό θέατρο Πολυγύρου. Με τον Άμλετ, ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ καταθέτει στο παγκόσμιο θέατρο ένα έργο μνημειώδες που, αιώνες τώρα, έχει δημιουργήσει τη δική του μυθολογία. Μια κατάδυση στην ουσία του ανθρώπου και ταυτόχρονα ένα requiem στη σκοτεινή πλευρά του. Ένα κείμενο υπερχρονικό και βαθιά πολιτικό, με μια ομάδα σημαντικών ηθοποιών, με επικεφαλής τον Αναστάση Ροϊλό στον ρόλο του Άμλετ. 

Παρακάτω, ο ίδιος ο Μιχάλης Συριόπουλος μάς συστήνεται καλύτερα και μας ξεναγεί στη δική του Θεσσαλονίκη μέσα από 11+1 στάσεις...

Who is Who

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Σταυρούπολη.

Το εναρκτήριο λάκτισμα για την ενασχόλησή μου με τον χώρο της υποκριτικής ακόμα το ψάχνω, πάντως στο νηπιαγωγείο ήταν κοινό μυστικό.

Τα highlights της μέχρι τώρα πορείας μου χωρίς να το πολυσκεφτώ: «Το Σκλαβί» σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου, «Ο Βυσσινόκηπος» σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου και «Η Δίκη του Κ» σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου.

Μια συνεργασία που έχει μείνει χαραγμένη στην καρδιά μου είναι ο «Βυσσινόκηπος». Συνέβη κάτι εντός κι εκτός σκηνής που ήταν στ' αλήθεια σπάνιο και μοναδικό.

Αυτήν την περίοδο βρίσκομαι σε ένα πούλμαν και γυρίζω την Ελλάδα με την θεατρική παράσταση «Άμλετ» σε σκηνοθεσία του Θέμη Μουμουλίδη, στον ρόλο του Κλαύδιου.

Μέσα από τη δουλειά μου θέλω να λέω κυρίως ιστορίες ηρώων που μιλούν για τη διαφορετικότητα.

Στο μέλλον θα ήθελα να έχω σταθερούς συνεργάτες και δικό μου θέατρο.

About Thessaloniki

Η αγαπημένη μου γειτονιά στη Θεσσαλονίκη είναι αυτή στην οποία μεγάλωσα, αλλά όπως την έχω στο μυαλό μου ως παιδί.

Το σημείο της πόλης όπου έχω την πιο ξεχωριστή ανάμνηση είναι σίγουρα η Νέα παραλία. Είχα πάντα το συνήθειο να καταφεύγω σε χαρές και λύπες.

Όταν βρίσκομαι στην πόλη ξεκινάω την ημέρα μου με έναν καφέ στο Kitchen Bar.

Ένα εστιατόριο που απολαμβάνω να τρώω είναι ο Ζύθος.

Για ένα ατμοσφαιρικό dinner επιλέγω τον Ναυτικό Όμιλο.

Και για ένα ποτό κάπου στην προξένου Προξένου Κορομηλά ή την Ζεύξιδος.

Πάντα θαύμαζα όλα αυτά τα διατηρητέα διαμάντια στη Βασιλίσσης Όλγας. Θυμώνω πάρα πολύ που κάποια τα αφήσαμε να ρημάζουν.

Περνάω τον ελεύθερό μου χρόνο στην αγορά της Θεσσαλονίκης. Μια βόλτα στην Αγίας Σοφίας και στην Τσιμισκή με έναν καφέ στο χέρι με ξεκουράζει.

Ένα αξιοθέατο/σημείο όπου οποίο θα ξεναγούσα κάποιον γνωστό μου είναι το αρχαιολογικό μας μουσείο και μετά θα καθόμασταν για καφέ στην σκιερή αυλή του.

Δεν πρέπει να φύγει κανείς από τη Θεσσαλονίκη αν δεν επισκεφθεί τουλάχιστον τρία ζαχαροπλαστεία της. Ξεκινώντας από αρμενοβίλ και τρίγωνο Πανοράματος.

Όταν θέλω να αποφορτιστώ το καταφύγιό μου είναι πάντα κάπου κοντά στην θάλασσα.

Το κρυφό μου σημείο στη Θεσσαλονίκη δε θα το φανερώσω - πάντως έχει θέα την πόλη από ψηλά.