Η Αλεξάνδρα Ανδρέου μπορεί να γεννήθηκε στην Αθήνα, η καρδιά της όμως έχει Θεσσαλονικιώτικο χτύπο. Με ανήσυχο πνεύμα και δραστήριο νου, σπούδασε hospitality management στην Αγγλία, ωστόσο η καλλιτεχνική της φύση δεν θα αργούσε να αναδυθεί. Έπειτα, ασχολήθηκε με την τέχνη του κοσμήματος, η οποία τελικώς την οδήγησε εκεί που είναι σήμερα: στις υπέροχες κούκλες PuPo dolls, που μας αποδεικνύουν γιατί η Αλεξάνδρα δεν χάνει ποτέ την παιδικότητα και τη δημιουργικότητά της. Η σχέση της με την πόλη αλληλένδετη, καθώς αποτελεί γενέτειρα του συζύγου της. Η φιλοσοφία της είναι ότι η τέχνη δημιουργεί ευτυχισμένους ανθρώπους. Κάπως έτσι λοιπόν, κατάφερε να βρει το δικό της μυστικό ευτυχίας! 

Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στο Κουκάκι, ωστόσο η καταγωγή μου είναι από την Κύπρο. Θυμάμαι έντονα την παιδική χαρά της γειτονιάς, το λεγόμενο «περιβολάκι» και αργότερα στην εφηβεία το καθημερινό μας στέκι στο καφέ "Λουμπαρδιάρης" στου Φιλοπάππου με θέα την Ακρόπολη. Στη Θεσσαλονίκη μετακόμισα το 2007, το μέρος καταγωγής του συζύγου μου. Μια συνειδητή απόφαση που πάρθηκε όταν νιώσαμε ότι η επαγγελματική μας πορεία στην Κύπρο είχε ολοκληρωθεί. Από τότε ζω μεταξύ Θεσσαλονίκης και Σάνης στη Χαλκιδική.

Αγαπημένες μου γειτονιές... είναι όσες διατηρούν ακόμα την αυθεντικότητα τους, όπως η Ικτίνου, η Αλεξάνδρου Σβώλου και η περιοχή της Άνω Πόλης. 

Όταν ήμουν παιδί... δεν ήξερα τι ήθελα να γίνω και πάντα προσπαθούσα να ανακαλύψω τις δυνατότητες μου. Οι σπουδές και η σταδιοδρομία μου στην ξενοδοχειακή βιομηχανία δεν κάλυψαν τις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις. Αργότερα ασχολήθηκα με το χειροποίητο κόσμημα αλλά δεν προχώρησα σε αυτόν τον τομέα. Όλα αυτά ώσπου έφτιαξα την πρώτη μου κούκλα και έτσι άρχισαν όλα...

Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη… είναι σχέση αγάπης. Έγινε το σπίτι μου. Εδώ απέκτησα φίλους, οικογένεια, όμορφες αναμνήσεις. 

Σπούδασα… Hospitality Management στην Αγγλία και Κατασκευή Χειροποίητου Κοσμήματος στην Θεσσαλονίκη.

Οι PuPo dolls ξεκίνησαν… εντελώς τυχαία, όταν το 2015 αγόρασα μία ραπτομηχανή, χωρίς να γνωρίζω να ράβω. Έμεινε αχρησιμοποίητη για 4 ολόκληρα χρόνια μέχρι που δημιούργησα την πρώτη μου κούκλα. Ακολούθησαν κι άλλες, λαμβάνοντας θετικά σχόλια από φίλους και γνωστούς. Αυτό μου έδωσε το κίνητρο να πραγματοποιήσω το δικό μου e-shop, ώστε να συνεχίσω να δημιουργώ και να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα.

Η λέξη Pupo σημαίνει κούκλα στη γλώσσα Εσπεράντο. Είναι μια απλή γλώσσα που φτιάχτηκε για να «ενώσει» ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτισμούς. Αυτό μου έδωσε την έμπνευση να ονομάσω το brand PuPo γιατί θέλω και οι κούκλες μου να ενώσουν ανθρώπους, μικρά και μεγάλα παιδιά, μέσα από την απλότητα τους.

Ο στόχος μου είναι... να κατασκευάζω κούκλες με ποιότητα και αγάπη, από φυσικά υλικά, με σεβασμό στο περιβάλλον και τους ανθρώπους ώστε να συντροφεύουν παιδιά και ενήλικες για χρόνια.

Για τα έργα μου αντλώ έμπνευση… από τα παραμύθια, τα καρτούν, τη φύση, μια ωραία εικόνα, την ομορφιά γύρω μου.

Η εικαστική τέχνη στην Ελλάδα… θα έπρεπε να βρίσκεται παντού για όλους. Δεν αφορά μόνο ενήλικες ή εικαστικούς. Είναι σημαντικό και τα παιδιά να μυηθούν στην τέχνη καθώς είναι από τη φύση τους μικροί καλλιτέχνες. Είναι ζωτικό να εκφράζονται δημιουργικά όχι απαραίτητα για να γίνουν επαγγελματίες αλλά γιατί η τέχνη δίνει χαρά, ενέργεια, ηρεμία. Η τέχνη δημιουργεί ευτυχισμένους ανθρώπους.

Για μένα η δημιουργικότητα είναι συνώνυμο… της προσωπικής έκφρασης σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.

Ένας άνθρωπος που θαυμάζω ιδιαίτερα είναι… οι άνθρωποι που εμπνέουν με τη στάση ζωής τους.

Νιώθω περήφανη... επειδή ακολουθώ την καρδιά μου.

Μια στιγμή στη ζωή μου που δεν μπορώ να ξεχάσω είναι... η γέννηση του γιου μου.

Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω… να πιω καφέ.

Και το τελευταίο πριν κοιμηθώ… να διαβάσω παραμύθι στον γιο μου.

Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω την πιο ωραία ανάμνηση... την πόλη ντυμένη στα λευκά στον πρώτο μας χιονοπόλεμο οικογενειακώς το 2017.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι... Η Νέα Παραλία για περπάτημα με καφέ στο χέρι το πρωί ή το απόγευμα,βλέποντας το ηλιοβασίλεμα.

Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχω κάνει… road trip δύο εβδομάδων στην Ανδαλουσία με τον 2 ετών γιο μου... δύσκολο εγχείρημα, μαμάδες ταυτιστείτε!

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ… Είναι μια φράση που διάβασα: ‘είσαι αρκετός και φέρνεις σε αυτόν τον κόσμο πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορεί’.

Δεν αποχωρίζομαι ποτέ... το backpack μου που χωράει τα πάντα.

Αυτό που μου έχει λείψει περισσότερο τον τελευταίο χρόνο... Οι αυθόρμητες αγκαλιές, τα φιλιά με φίλους και τα ταξίδια.

Μέσα στη περίοδο της καραντίνας έμαθα... ότι μπορεί κάποιος ή μία κατάσταση να σου στερήσει την ελευθερία ή κάτι πολύ σημαντικό αλλά, κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σου σταματήσει τον τρόπο που σκέφτεσαι και αντιδράς. Ακόμα και στις πιο ακραίες καταστάσεις έχεις την επιλογή της απόφασης.

Το επόμενο project που ετοιμάζω... είναι η προετοιμασία για τις Χριστουγεννιάτικες κούκλες. 

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι... να ανακαλύπτω μαγαζάκια που εμπορεύονται διαφορετικά υλικά για χειροποίητες δημιουργίες, όπως νήματα, υφάσματα, κουμπιά.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη... είναι στην όμορφη βεράντα αγαπημένου μου προσώπου στην Άνω Πόλη με θέα όλο τον Θερμαϊκό για απογευματινό κοκτέιλ.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί... είναι φιλόξενη, ανθρώπινη και χαλαρή.

Αν θα άλλαζα κάτι στη πόλη μου θα ήταν... η καθαριότητα και η κίνηση.

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο... πράσινη με πιο πολλά πάρκα.

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις... Μία - Ζεστή - Αγκαλιά