Ο Αλέξανδρος Γιάντσης, γεννήθηκε στην Ουαλία αλλά μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στο Πανόραμα. Σπούδασε σχέδιο μόδας στο Leeds University κι έκανε μεταπτυχιακό στο design management στο London College of Fashion. Για εννέα ολόκληρα χρόνια ήταν εμπορικός διευθυντής στον οίκο της Mary Katrantzou, ενώ πλέον εργάζεται ως σύμβουλος σε μεγάλα fashion brands. Αν και έχει περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στην Αγγλία, από όπου κατάγεται η μητέρα του, λατρεύει τη Θεσσαλονίκη και έχει ως μελλοντικό όνειρο να συνεργαστεί με ελληνικούς οίκους. Αισιόδοξος, συνειδητοποιημένος και ευγνώμων για τη ζωή του, ο Αλέξανδρος Γιάντσης μας μιλάει για όλα όσα αγαπάει στην πόλη του, αλλά και για εκείνα που θα ήθελε να αλλάξει σε αυτήν!

Γεννήθηκα στο St. Asaph της Ουαλίας στο Ηνωμένο Βασίλειο και μεγάλωσα στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης.

Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη είναι μια σχέση από απόσταση, μιας και τα τελευταία 19 χρόνια ζω στο Λονδίνο. Ωστόσο είναι και μια σχέση αγάπης, την οποία και αναζωπύρωσα κατά τη διάρκεια του δεύτερου lockdown. Μετά από πολλά χρόνια είχα την ευκαιρία να περάσω πέντε ολόκληρους μήνες στη Θεσσαλονίκη που ήταν και μια ευχάριστη διαφορά από το Λονδίνο και τη ρουτίνα της πρώτης καραντίνας. Ευτυχώς πέρα από όλα τ’ άλλα η πανδημία έφερε και την τηλεργασία.

Από μικρό παιδί λάτρευα τα ταξίδια. Περνούσα ώρες πλάθοντας ταξίδια μέσα στο μυαλό μου, καθώς ονειρευόμουν τοπία μακρινά και ξένα. Ως ενήλικας πλέον έχω καταφέρει να κάνω πραγματικότητα πολλά από τα ταξίδια που από μικρός είχα βάλει σκοπό. Μένουν όμως ακόμα πολλά χιλιόμετρα μέχρι να εκπληρωθεί αυτός ο στόχος.

Η αγαπημένη μου γειτονιά στο Λονδίνο είναι ανατολικά, όπου και ζω. Εμπνέομαι καθημερινά από τη δημιουργικότητα της περιοχής και των ανθρώπων που ζουν εδώ. Στη Θεσσαλονίκη έχω αδυναμία στην παλιά συνοικία των εξοχικών, δηλαδή τη σημερινή οδό Βασιλίσσης Όλγας με τις ιστορικές της βίλες.

Σπούδασα σχέδιο μόδας στο Leeds University και μεταπτυχιακό στο design management στο London College of Fashion.

Μόδα σημαίνει μια ολόκληρη βιομηχανία.

Αντλώ έμπνευση από τη ζωή γύρω μου. Όλα έχουν τη δυνατότητα να σε εμπνεύσουν.

Η σχέση της μόδας με την τέχνη είναι μια σχέση αγάπης και ζήλιας.

Η μεγαλύτερη μου επιτυχία είναι πλέον η κάθε μέρα. Μέσα από τον διαλογισμό αρχίζεις να βλέπεις τα θετικά παντού γύρω σου και να είσαι ευγνώμων για κάθε καθημερινή, μικρή και ή μεγάλη σου επιτυχία.

Νιώθω περήφανος για τη ζωή που ζω, για τις φιλίες που έχω κάνει, την οικογένεια μου που αγαπώ και με έχει στηρίξει, τη σταδιοδρομία μου και τα βιώματα που έχω ζήσει καθώς και για όσα έχω δει ταξιδεύοντας στον κόσμο.

Δε μπορώ να ξεχάσω το 2020! Είναι μια χρονιά σταθμός για όλους μας. Και μπορώ να πω ότι τελικά μας έφερε πιο πολλά θετικά απ’ ό,τι αρνητικά.

Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω την πιο ωραία ανάμνηση είναι το κέντρο της πόλης παραμονή Χριστουγέννων. Κατεβαίνουμε κάθε χρόνο με τους γονείς μου και τον αδερφό μου και η ατμόσφαιρα και το κέφι που επικρατούν είναι κάτι που δύσκολα συναντάς αλλού. Υπάρχει η ζεστασιά της πόλης σου που σε υποδέχεται, ενώ επιστρέφεις σ’ αυτή και παράλληλα η γιορτινή ατμόσφαιρα σε κάνει να ανυπομονείς για τις μέρες που έρχονται. Είναι ένας συνδυασμός μοναδικός.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι η άνοδος στην Άνω πόλη και τα κάστρα. Έχει μια αίσθηση νοσταλγίας κι ένα αέρα άλλης εποχής.

Συνεργασία-όνειρο μου είναι οποιαδήποτε θα είχε τις βάσεις της στην Ελλάδα. Έχω δουλέψει με μεγάλα ονόματα του εξωτερικού, αλλά θα ήθελα να κάνω και κάτι στη χώρα μου.

Ο άνθρωπος με τον οποίο θα ήθελα να βγω για ποτό είναι η καθηγήτρια των καλλιτεχνικών μου στο Anatolia, Christine Douris. Είναι εκείνη που αποτέλεσε την έναρξη της διαδρομής για αυτό που είμαι σήμερα και ακόμη την λατρεύω.

Θαυμάζω όλους όσους ζουν μια γεμάτη ζωή.

Δεν αποχωρίζομαι ποτέ το δαχτυλίδι που μου χάρισε η κολλητή μου και πλέον κουμπάρα μου, παραμονές του γάμου της.

Το πιο δυνατό συναίσθημα είναι αυτό της γαλήνης.

Χαρά της ζωής σημαίνει θετικότητα!

Μία από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι ο διαλογισμός και το ημερολόγιο ευγνωμοσύνης, στο οποίο γράφω κάθε πρωί τα πέντε πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων εκείνη την ημέρα, δύο άτομα που θα ήθελα να βοηθήσω κι ένα πράγμα που θα ήθελα να ζητήσω από το σύμπαν. Βοηθάει απίστευτα στο να έχεις ένα θετικό ξεκίνημα της ημέρας.

Η χώρα του εξωτερικού που αγαπώ είναι η Αγγλία. Είναι η χώρα της μητέρας μου, εκεί όπου γεννήθηκα και ο τόπος που αποκαλώ «σπίτι» τα τελευταία 19 χρόνια. Πλέον, έχω ζήσει στην Αγγλία περισσότερο απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Για τη μητέρα μου ισχύει το αντίστροφο.

Αυτό που μου έχει λείψει περισσότερο τον τελευταίο χρόνο είναι η ανθρώπινη επαφή. Το να μπορείς να αγγίξεις και να αγκαλιάσεις τους αγαπημένους σου.

Το πρώτο πράγμα που θα κάνω μόλις τελειώσει η καραντίνα είναι να βρεθώ κάπου με πολύ κόσμο. Ιδανικά να βγω για χορό σε ένα club. Δυστυχώς όμως δεν πιστεύω ότι θα γίνει πριν το τέλος του χρόνου… υπάρχει ακόμα πολύ δισταγμός.

Μέσα στη περίοδο της καραντίνας έμαθα ότι όταν βάζεις στόχους και πραγματικά τους πιστεύεις, μπορείς να τους καταφέρεις,

Το πιο τρελό μου όνειρο είναι να αγωνιστώ και πάλι για την εθνική ομάδα ιππασίας. Ως έφηβος έκανα πρωταθλητισμό και θα ήθελα πολύ να ζήσω ξανά αυτή την εμπειρία.

Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι βδομάδα με τη βδομάδα πλέον. Εργάζομαι ως σύμβουλος σε fashion brands κι αυτό μου επιτρέπει να δουλεύω αρκετά από το σπίτι. Οι τελευταίοι έξι μήνες μου έδειξαν ότι θα μπορούσα να μοιράζω τη ζωή μου ανάμεσα σε Λονδίνο και Θεσσαλονίκη πολύ πιο εύκολα απ’ όσο πίστευα. Ίσως και να το συνεχίσω… ποιος ξέρει;

Το Πάσχα θα το περάσω στην εξοχή της Αγγλίας.

Το κρυφό μου σημείο στην πόλη είναι το παλιό λιμάνι. Τους τελευταίους μήνες πηγαίναμε συχνά βόλτες εκεί και κάθε φορά ανακάλυπτα και κάτι καινούριο. Κακώς δεν του είχα δώσει νωρίτερα τη προσοχή που του αξίζει.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί έχει θέα την θάλασσα.

Αλλά με ενοχλεί γιατί δεν προσέχει πάντα τον εαυτό της.

Αν θα άλλαζα κάτι στην πόλη θα ήταν οι πολυκατοικίες της...

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο αρχοντική όπως ήταν κάποτε.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω την πόλη μου με 3 λέξεις, κοσμοπολίτισσα, γοητευτική και ζωντανή.