Η Βαρβάρα Μιτσέλη είναι γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιά. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άνω Πόλη, μια γειτονιά που λατρεύει, καθώς σε αυτήν μπορεί και παρατηρεί τις εποχές να αλλάζουν... Η μόδα φαίνεται πως της είχε «κλέψει» την καρδιά ήδη από την εφηβεία, αφού όπως η ίδια έχει δηλώσει στο παρελθόν περνούσε τις μέρες με ανυπομονησία για την κυκλοφορία του γαλλικού Marie Claire. Ο επαγγελματικός δρόμος που θα ακολουθούσε είχε γίνει από την αρχή ξεκάθαρος. Σπούδασε Γραφικές Τέχνες και Σχέδιο και Κατασκευή Κοσμημάτων. Το 1986 ασχολήθηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά με τη μόδα, δουλεύοντας με διάσημα fashion brands, όπως Prada και Sonia Rykiel, ενώ επίσης εργάστηκε σε περιοδικά μόδας ως freelancer. Το 1999 αποφάσισε να δημιουργήσει τον δικό της οίκο κοσμημάτων και κάπως έτσι ακολούθησαν 11 χρόνια γεμάτα έμπνευση για τον σχεδιασμό, ταξίδια, αλλά και δημιουργικές γνωριμίες με designers και ανθρώπους με όραμα και επιρροή στη μόδα της εποχής. Φέτος, συναντήσαμε το όνομά της στη νέα επετειακή συλλογή της Αncient Kallos, "Bouboulina", με αφορμή τους εορτασμούς των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Η Βαρβάρα Μιτσέλη υπέγραψε την αποκλειστική συλλογή κοσμημάτων για τον ελληνικό οίκο, αντλώντας έμπνευση από τη δυναμική φιγούρα της Μπουμπουλίνας και τα καράβια του στόλου της. Είναι μία γυναίκα γεμάτη πάθος για το αντικείμενό της, γεγονός που της δημιουργεί την ανάγκη να ανακαλύπτει συνεχώς νέα πράγματα. Πιστεύει ότι τα κοσμήματα που επιλέγει να φοράει μία γυναίκα «μαρτυρούν» την προσωπικότητά της, ενώ «κρύβουν» μέσα τους την έννοια της προσφοράς, με μια δόση έρωτα και αγάπης. 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άνω Πόλης της Θεσσαλονίκης.

Aπό μικρό παιδί λάτρευα τις βόλτες στους δρόμους της πόλης και ιδιαίτερα στο Iστορικό Kέντρο.

Έχω σπουδάσει Γραφικές Τέχνες και Σχέδιο και Κατασκευή Κοσμημάτων.

Η περιοχή που ξεχωρίζω στην πόλη είναι το Iστορικό Kέντρο, η περιοχή της Βαλαωρίτου, καθώς εκεί έχω επιλέξει να στεγάσω ένα νέο χώρο που θα φιλοξενεί κοσμήματα του brand, ba.tu.jewellery. 

Η μεγαλύτερη μου επιτυχία είναι ίσως η ικανότητά μου να επαναπροσδιορίζω τον εαυτό μου.

Νιώθω περήφανη για την κόρη μου, καθώς την βλέπω να μεγαλώνει δυνατή και με ωριμότητα μέσα στη δύσκολη συγκυριακά εποχή που ζούμε.

Αντλώ έμπνευση από οτιδήποτε συνδυάζει μοντερνισμό και παράδοση, είναι λειτουργικό κι έχει αισθητική. Αναζητώ μια απλότητα και μου αρέσει η λαϊκή αρχιτεκτονική και η τέχνη. Ψάχνω να βρω μία εθνική ταυτότητα στα κοσμήματα μου, συνδυάζοντας το σύγχρονο με τα στοιχεία του παρελθόντος.

Τέχνη για μένα είναι η ανάγκη των ανθρώπων και της κοινωνίας να μπορούν να εξελιχθούν σε κάτι μεγαλύτερο.

Τα icons που θαυμάζω είναι η Rei Kawakubo, η Elsa Perreti και ο Shaun Leane.

Ο χώρος τέχνης που ξεχωρίζω είναι η Πινακοθήκη Ουφίτσι στην Φλωρεντία. Μου αρέσουν οι γκαλερί κι εμπνέομαι από εικόνες και διάφορα πράγματα που βλέπω στον κόσμο. Λατρεύω το Βυζάντιο και την Αναγέννηση και δε χάνω ευκαιρία να επισκεφτώ χώρους και μνημεία, αλλά και να θαυμάσω έργα που προέρχονται από εκείνες τις εποχές.

Με έχουν στιγματίσει οι διάφορες εικόνες που έχω «φωτογραφήσει» όλα αυτά τα χρόνια που ταξιδεύω. Αυτές οι μνήμες με βοηθούν να δω πραγματικά τους ανθρώπους και να κατανοήσω τις λειτουργίες τους.

Αγαπημένος μου σχεδιαστής είναι ο Haider Ackerman και η Βibi Van Der Velden. Μια τραγική απώλεια θεωρώ ότι ήταν ο θάνατος της Elsa Perreti φέτος. Μιας σχεδιάστριας που εδραίωσε την τέχνη του κοσμήματος στη μόδα.

Μία από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι να γυμνάζομαι. Αποτελεί τον μόνο τρόπο αποσυμπίεσης μου από τις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Πολλές φορές νιώθω ότι δε μου φτάνει ο χρόνος και ότι χρειάζομαι άλλες 3-4 ώρες για να μπορέσω να διεκπεραιώσω όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου.

Θαυμάζω τις γυναίκες που αποπνέουν ένα δυναμισμό. Τις γυναίκες, οι οποίες μπορούν να λειτουργούν στις δυσκολίες και σε διαφορετικά περιβάλλοντα, τα οποία είναι ανδροκρατούμενα. Δε μπορώ να μην αναφέρω και τις γυναίκες, οι οποίες μεγαλώνουν τα παιδιά τους με ανεξαρτησία και μεγάλη προσπάθεια. Μια από αυτές είναι και η μητέρα μου, που μου έχει δείξει ότι ποτέ δεν πρέπει να το σταματώ ποτέ.

Διαφορετικότητα για μένα είναι αυτό που έχουμε όλοι μέσα μας και που όταν το αναγνωρίσουμε μας κάνει να μοιάσουμε με αυτό πραγματικά είμαστε.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει και προσπαθώ να τηρώ με ευλάβεια καθημερινά είναι να μην αναβάλλω τίποτα για αύριο, το οποίο μπορώ να το κάνω σήμερα.

Τα αγαπημένα μου σημεία στην πόλη είναι το Πειραματικό σχολείο -έργο του Δημήτρη Πικιώνη- και το Βυζαντινό Μουσείο.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί έχει όλα τα στοιχεία της μικρής πόλης, ωστόσο καταφέρνει να αποπνέει έναν κοσμοπολιτισμό. Κάθε φορά που επιστρέφω από κάποια απόδραση ή ταξίδι, στην είσοδο μου σε αυτήν, με «πλημμυρίζει» ένα πρωτόγνωρο αίσθημα χαράς. Η πόλη μας, εκπέμπει μία χαλαρότητα και μία ηρεμία που δύσκολα συναντά κανείς αλλού.

Στην περίοδο της καραντίνας έμαθα να προσαρμόζομαι και να κάνω σχέδια βραχυπρόθεσμα.

Αυτό που μου έχει λείψει τον τελευταίο χρόνο είναι να βλέπω τους ανθρώπους να χαμογελούν, κάτι το οποίο δε μπορούμε να διακρίνουμε μέσα από τις μάσκες. Θα ήθελα να χορέψω ξανά με τους φίλους μου και να μπορώ να κάνω σχέδια για ένα νέο ταξίδι.

Τα μέρη που ξεχωρίζω για τις καλοκαιρινές μου διακοπές είναι η Χαλκιδική και Ύδρα. Κάθε φορά που επιστρέφω από την Ύδρα νιώθω ότι έχω ταξιδέψει σε διαφορετικά μέρη. Εκεί συναντάς ανθρώπους που σίγουρα δεν θα τους είχες γνωρίσει υπό άλλες συνθήκες. Είναι ακομπλεξάριστοι και χαλαροί και αποπνέουν την αύρα του νησιού. 

Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω είναι να ανοίξω το τηλέφωνο μου.

Δεν αποχωρίζομαι ποτέ τα κοσμήματα μου. Μου προσδίδουν κύρος και ιδιαίτερη λάμψη.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις Βυζαντινή, Ιστορική, Πολυπολιτσμική.

Φωτογραφία Πορτρέτου: Άρης Ράμμος