Σπούδασε Οικονομικά και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της πάνω στην Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία. Ίδρυσε την πρώτη της κοινωνική επιχείρηση "Code it Like a Girl" το 2013, με στόχο την εκπροσώπευση των γυναικών σε τεχνολογικούς κλάδους. Η Μαρία-Νεφέλη συνεργάζεται και παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες πάνω σε θέματα κοινωνικής καινοτομίας κι επιχειρηματικότητας σε οργανισμούς και νεοφυείς επιχειρήσεις στην Ελλάδα ενώ έχει συμμετάσχει σε συνέδρια κι έχει δημιουργήσει προτάσεις σε θέματα που αφορούν το προσφυγικό. Το 2016 επιλέχθηκε να συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα "WOMEN INNOVATORS IN SOCIAL ENTERPRISES" (WISE), στο οποίο βραβεύτηκε ως μία από τις πέντε κορυφαίες γυναίκες πρωτοπόρους του προγράμματος. Είναι, επίσης, ιδρύτρια μιας επιχείρησης εστίασης που λειτουργεί στο Α.Π.Θ. με το όραμα να δημιουργήσει έναν χώρο που σέβεται τους φοιτητές και το προσωπικό του πανεπιστημίου, παρέχοντας ένα σύγχρονο περιβάλλον κι ένα ποιοτικό διάλειμμα για όλους. Τέλος, είναι η ιδρύτρια της ηλεκτρονικής πλατφόρμας «Υπέροχες Γυναίκες» που γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 2019 με στόχο να ενδυναμώσει τις γυναίκες, δημιουργώντας μία διαδικτυακή κοινότητα στην οποία θα μπορούν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, συγκεκριμένα στην παλιά παραλία. Για μένα η θέα της θάλασσας θα έχει πάντα μία πολύ ιδιαίτερη θέση μέσα μου, καθώς η καθημερινή επαφή μαζί της μέσα από το παράθυρο συνόδευε κάθε μου στιγμή μεγαλώνοντας. Είναι τρομερό ότι αυτό το κομμάτι της πόλης, η παλιά παραλία, παραμένει αναλλοίωτο τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι αυτή που μεγάλωσα, για όλους τους λόγους που προανέφερα. Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω γραφίστρια και συγκεκριμένα να φτιάχνω κοινωνικές διαφημίσεις. Με είχε συγκλονίσει μία σειρά διαφημίσεων της Benetton και σκεφτόμουν μόνο αυτό για μία μεγάλη περίοδο. Αποφάσισα να σπουδάσω οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Bocconi στο Μιλάνο και να ξεκινήσω γραφιστική παράλληλα. Δυστυχώς, το όνειρο της γραφιστικής το εγκατέλειψα νωρίς, αλλά επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 2013, ίδρυσα την πρώτη μου κοινωνική επιχείρηση, το Code it Like a Girl, με στόχο την εκπροσώπηση των γυναικών σε τεχνολογικούς κλάδους. Έπειτα από το μεταπτυχιακό μου στην κοινωνική επιχειρηματικότητα και καινοτομία, ένιωσα ότι το παιδικό μου όνειρο επιτεύχθηκε άλλα μέσα από μία άλλη οπτική. Αυτήν τη στιγμή ασχολούμαι ακόμα με την ενδυνάμωση των γυναικών μέσα από το δεύτερο εγχείρημα μου, τις «Υπέροχες Γυναίκες».

Οι Υπέροχες Γυναίκες προέκυψαν μετά από αρκετή θεωρητική και πρακτική ενασχόληση με την ενδυνάμωση και την εκπροσώπηση των γυναικών στην Ελλάδα. Η ιδέα ότι εκφράζουμε τον θαυμασμό μας για άλλες γυναίκες σπάνια και η στερεοτυπική άποψη, ότι οι γυναίκες δε βοηθούν άλλες γυναίκες, με οδήγησε στο να δημιουργήσω μία πλατφόρμα όπου κάθε γυναίκα θα μπορούσε να βοηθηθεί, να εκφραστεί και να μιλήσει ανοικτά για οτιδήποτε την απασχολεί. Σύντομα αυτή η ιδέα αγκαλιάστηκε από πολλές γυναίκες σε όλη την Eλλάδα κι έτσι δημιουργήθηκε μία κοινότητα με πάνω από 18.000 μέλη στο Instagram και την ιστοσελίδα. Οι Υπέροχες Γυναίκες εξελίσσονται συνεχώς και έχουν πλέον σαν στόχο την ενδυνάμωση γυναικών σε μεγάλες πόλεις της χώρας αλλά και της επαρχίας.

Πολύς λόγος γίνεται για τη θέση των γυναικών σήμερα και με αφορμή κινήματα, όπως το Women’s March και το #Metoo. Προσωπικά πιστεύω ότι έχει έρθει όντως η στιγμή, όπου πρέπει να διορθώσουμε όλοι μας λάθη και προκαταλήψεις του παρελθόντος. Βρισκόμαστε σε πολύ καλύτερό στάδιο από το παρελθόν αλλά έχουμε αρκετά βήματα ακόμη να κάνουμε. Όσον αφορά τον όρο «φεμινισμός», τον σέβομαι απόλυτα αλλά πιστεύω ότι διχάζει και δημιουργεί μεγαλύτερο χάσμα αυτή τη στιγμή σε κάθε συλλογική προσπάθεια που γίνεται, οπότε αποφεύγω όσο γίνεται να τον χρησιμοποιώ.

Στη Θεσσαλονίκη οι γυναίκες της γενιάς μου θα έλεγα ότι είναι πιο αφυπνισμένες από ποτέ, σχετικά με τους ρόλους στους οποίους καλούνται να ανταποκριθούν. Στην πόλη αυτήν τη στιγμή υπάρχει ένα πολύ ενεργό και δραστήριο community γυναικών το οποίο «γεννάει» ιδέες και εξελίσσεται πολύ δυναμικά.

Μία προσωπική στιγμή στη μέχρι σήμερα πορεία μου, για την οποία ένιωσα πραγματικά περήφανη είναι το ότι έγινα μητέρα. Νομίζω ότι είναι ό,τι πιο υπέροχο, τρελό και δύσκολο έχω κάνει στη ζωή μου αλλά με συγκλονίζει και με κάνει περήφανη κάθε ημέρα όλο και πιο πολύ, καθώς δίνει πλέον άλλο νόημα σε ό,τι επιλέγω να κάνω.

Το αγαπημένο μου μέρος στη Θεσσαλονίκη είναι το εκκλησάκι στο Ναυτικό Όμιλο στην Κρήνη. Εκεί έχω δει τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα και έχω περάσει πολλές ώρες με φίλους ή μόνη. Μπορεί να με συναντήσει κανείς τις πρωινές ώρες στο γραφείο μου και αργότερα μετά τη δουλειά στο L’autre καφέ στη Γρηγορίου Παλαμά, όπου μου αρέσει να περνάω μέσα στη μέρα για έναν γρήγορο καφέ με τον αδερφό μου ή μετά την απογευματινή βόλτα με την κόρη μου για ένα ποτό/χυμό πριν επιστρέψουμε σπίτι.

Ένας χώρος τέχνης που αγαπώ είναι το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και τα ιδιαίτερα σεμινάρια ενηλίκων που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο. Το αγαπημένο μου εστιατόριο είναι το «Β» στο Βυζαντινό μουσείο. Στην αυλή του «Β» έχω ζήσει κάποιες από τις πιο όμορφες μου στιγμές, όπως το πάρτι του γάμου μου, γενέθλια, και άλλα πολλά, με τη κα Χρύσα Κονιόρδου να μας ξετρελαίνει με τις υπέροχες γεύσεις και επιλογές της. Παρόλα αυτά δηλώνω μεγάλη φαν για τα σουτζουκάκια της Διάβασης.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι η απογευματινή μας βόλτα με την κόρη μου και τον άντρα μου στην παραλία πριν το ηλιοβασίλεμα. Κάτι που μου λείπει αρκετά γιατί αυτές τις μέρες #μένουμε_σπίτι. 

Για τη βραδινή μου έξοδο προτιμώ τα μικρά μαγαζιά της γειτονιάς μου, όπως το Souel και το On the road εάν βγω χωρίς καρότσι, καθώς αυτά τα μαγαζιά έχουν το δικό τους στιλ και σε καλούν να τα κάνεις «στέκι» σου. Σε περίπτωση που έχω την κόρη μου μαζί, προτιμώ το Βulldog and the beast, όπου μπορείς να ακούσεις, ακόμα και αν κάθεσαι έξω, την πολύ όμορφη μουσική που παίζει, ενώ μία κλασική επιλογή είναι πάντα το Canteen.

Το μυστικό μου μέρος στην πόλη είναι μία ταράτσα στο κέντρο της πόλης την οποία επισκέπτομαι τακτικά από την εφηβεία μου. Εκεί ο χρόνος σταματάει για εμένα και πραγματικά μπορώ να σκεφτώ καθαρά τα πάντα.

Στη Θεσσαλονίκη μου αρέσει ότι είναι η ιδανική πόλη για να δοκιμάσει κανείς μία νέα ιδέα. Οι άνθρωποι, το μέγεθος της πόλης, η ενέργειά της είναι ό,τι χρειάζεται κάποιος που κάνει τα πρώτα του βήματα.

Θα ήθελα ωστόσο η πόλη μου να γίνει φιλική προς τους ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες. Γενικά δε θεωρώ ότι είναι ιδανική για ΑΜΕΑ και αυτό με λυπεί πολύ. Κάτι άλλο που θα ήθελα να δω είναι περισσότερα πάρκα για παιδιά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και διαδραστικούς εξωτερικούς χώρους για νέους και ηλικιωμένους.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις αυτές θα ήταν «Πόλη που Εξελίσσεται».