Η σχεδιάστρια κοσμημάτων και fashion insider μας ξεναγεί στη Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια της...
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στην Άνω Πόλη, στη γειτονιά που νιώθεις και βλέπεις τις εποχές να αλλάζουν. Από την αρχή του καλοκαιριού θυμάμαι τα ξαφνικά μπάρμπεκιου και πάρτι στη γειτονιά με τον πατέρα μου σε πρώτο ρόλο. Όταν μεγάλωσα και άρχισα τις εξόδους, έπρεπε να δίνω λόγο για το τι ακριβώς φορούσα και που πήγαινα σε κάθε γειτόνισσα φίλη της μαμάς μου, που συναντούσα. Ένα παλαιακό στοιχείο που υπάρχει μέχρι και σήμερα -μόνο που τώρα πλέον το απολαμβάνω.
Τη γειτονιά μου δεν την αλλάζω με τίποτα. Νιώθω τυχερή που ζω εδώ, λατρεύω την ανθρώπινη κλίμακα της και πιστεύω ότι είναι ένα μέρος της πόλης που έχει υποστεί τη λιγότερη δυνατή αλλοίωση μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Αισθάνεσαι ακόμη ότι στα δρομάκια που περπατάς, πριν από εσένα υπήρχαν κάποιοι που τα "γονιμοποίησαν" καλλιτεχνικά και πνευματικά με την παρουσία τους.
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω τα πάντα. Τελικά, γύρω στην εφηβεία κατάλαβα ότι με έλκει η μόδα και ο μικρόκοσμος της, όταν ανακάλυψα τα περιοδικά μόδας! Περίμενα με αγωνία την κυκλοφορία του γαλλικού Marie Claire. Ακολούθησα τις γραφικές τέχνες, τελείωσα την τότε σχολή αργυροχρυσοχοΐας, εργάστηκα σε περιοδικά μόδας freelancer, κατέβηκα στην Αθήνα, όπου εργάστηκα σε πολύ γνωστό οίκο κοσμημάτων. Τέλος, το 1999 άνοιξα τη δική μου επιχείρηση. Τα 11 χρόνια που ακολούθησαν ήταν τα πιο γόνιμα και αξέχαστα, με πολλά ταξίδια και τρομερές γνωριμίες, σίγουρα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου μέχρι σήμερα, αφού γνώρισα designers, σχεδιαστές και ανθρώπους που με όραμα και επιρροή στη μόδα της εποχής.
Δεν ξέρω, αν θεωρείται επίτευγμα αλλά είναι σίγουρα ικανοποίηση, όταν η Kate Moss επέλεξε κόσμημα που σχεδίασα εγώ, κατά την επίσκεψή της στο κατάστημα της αδερφής μου στην Ύδρα.
Είμαι παθιασμένη με τη μόδα, με τις τάσεις, με κάθε τι νέο. Θέλω να ανακαλύπτω συνεχώς και έχω την ανάγκη να βλέπω μπροστά. Για μένα, το κόσμημα δηλώνει ξεκάθαρα τις προτιμήσεις και το status αυτού που το φορά ενώ έχει αντοχή στον χρόνο. Με τα κοσμήματα οι άνθρωποι δείχνουν τον έρωτα και την αγάπη, μεταξύ άλλων. Όλα αυτά μαζί με την ανάγκη μου να παρουσιάζω οτιδήποτε νέο που να δείχνει την τάση της εποχής που έρχεται, μαζί με τη διάθεσή μου να ξαφνιάζω τον κόσμο, χαρακτηρίζουν τη δουλειά μου. Αυτό που θέλω είναι να "σκαλώνει" το μάτι επάνω τους και να σε κάνουν να τα λαχταράς, όχι γιατί τα φοράν όλοι αλλά γιατί διαφέρουν.
Μου αρέσει να βρίσκω θησαυρούς σε vintage μαγαζιά. Όταν ταξιδεύω, πάντα επισκέπτομαι τέτοια spots. Συχνά αγοράζω διαδικτυακά ενώ στην πόλη χαίρομαι να επισκέπτομαι το Elegance+ για τις ιδιαίτερες επιλογές του -είναι άλλωστε ένα κατάστημα με το οποίο συνεργάζομαι- και το Grigio, που έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά και όχι μόνο στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Ο αγαπημένος μου δρόμος είναι η Ερνέστου Εμπράρ, ένα μικρό δρομάκι που του δόθηκε το όνομα του μεγαλύτερου, κατά τη γνώμη μου, αρχιτέκτονα και πολεοδόμου, ευεργέτη της πόλης, ο οποίος καθόρισε και τη μορφή που έχει σήμερα. Εδώ μπορεί κανείς να δει, να οσμιστεί, να ψυχανεμιστεί την ιστορία και την πορεία της πόλης από το χθες στο σήμερα. Επίσης, από τον δρόμο αυτόν περνάω για να πάω στο εργαστήριό μου, που βρίσκεται στην Ολυμπίου Διαμαντή. Μου αρέσει που μυρίζει τσάι του βουνού και κάρι. Παλιά η περιοχή αυτή άκμαζε και ήταν πολύ ζωντανή, καθώς γινόταν μεγάλο μέρος των εμπορικών συναλλαγών της εποχής.
Από μοντέρνα κτίρια αγαπώ πολύ το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, έργο του αρχιτέκτονα Κυριάκου Κρόκου. Η Θεσσαλονίκη είναι μια κατεξοχήν βυζαντινή πόλη και η ιστορία της εκπροσωπείται επάξια με το υπέροχο αυτό κτίριο.
Ένα μέρος που πηγαίνω για να χαλαρώσω είναι ο περίβολος της Μονής Βλατάδων. Για εμένα είναι σαν να βρίσκομαι στην αυλή του σπιτιού μου! Εδώ ερχόμουν σαν μικρό παιδί και αργότερα ως έφηβη, για να χαλαρώσω ή να σκεφτώ. Εδώ ερχόμουν και με την κόρη μου, για να κάνει πατίνια. Βλέπω τα πράγματα από ψηλά και η ηρεμία του σημείου και η μοναδική θέα μου αδειάζουν το μυαλό...
Η αξία της πόλης είναι η ιστορία της και μία από τις αγαπημένες μου συνήθειες είναι να ακολουθώ τα walking tours που γίνονται. Έτσι, εκτιμώ ακόμη περισσότερο το μέρος που μεγαλώνω το παιδί μου...
Μεγάλωσα στα 80's και βίωσα την αυθεντικότητα των ανθρώπων της πόλης, κάτι που μου λείπει σήμερα. Πιστεύω ότι η πόλη μας πρέπει να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα της και να εκτίμησει τις δυνάμεις της. Προοπτικές υπάρχουν πάρα πολλές, γιατί υπάρχει ισχυρό παρελθόν και εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό -αυτό υπήρχε από παλιά και θα υπάρχει πάντα.
Πρωτοδούλεψα στον χώρο της μόδας το 1986, με μάρκες όπως Prada και Sonia Rykiel. Έμαθα δηλαδή τη δουλειά κατευθείαν με τις πρώτες σειρές! Τότε υπήρχε έντονα το πανκ κίνημα ως μόδα. Θυμάμαι ένα μπαράκι, το Κάσιους Κλέι στο Ναυαρίνο, όπου πήγαινα και χάζευα διάφορους αθλητικούς αγώνες. Μαζευόμασταν επίσης στην Προξένου Κορομηλά, που τη θυμάμαι γεμάτη από κόσμο αλλά και το Berlin, όπου είδα για πρώτη φορά βίντεο κλιπ των Sisters of Merci και είχα τρελαθεί!
Θα ήθελα να βλέπω τα κορίτσια της πόλης πιο ελεύθερα, όσον αφορά τις στιλιστικές επιλογές τους, χωρίς να φοράνε αναγκαστικά το ταμπελάκι του posh girl. Επίσης, θα μου άρεσε να έβλεπα κύριες με european chic στιλ, μαλλιά, αξεσουάρ και attitude και περισσότερο tom boy στα κορίτσια που είναι τρομερά σέξι.
Τελευταία επιλέγω για βραδινή έξοδό μου τη Laika έναν χώρο που έφτιαξαν ο Μίμης και η Ελεάνα, ο οποίος είναι πολύ οικείος. Εδώ συναντώ τους φίλους μου, νέους και κάποιους που είχα να δω χρόνια, ενώ είναι bartender ο άντρας μου, όποτε απολαμβάνω έξτρα σέρβις! Και επιτέλους, είναι ένα μέρος που δεν χρειάζεται να κάνεις μπάνιο μετά από τη βραδινή σου έξοδο, γιατί -ευτυχώς- δεν επιτρέπεται το κάπνισμα. Τέλος, κάθε Σεπτέμβριο παρακολουθώ το Reworks Festival ηλεκτρονικής μουσικής, που είναι για μένα μια πραγματική εκτόνωση.
Φωτογραφία πορτρέτου: Άρης Ράμμος
