Η Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι αποδεικνύεται ίσως η πιο ανατρεπτική ολόκληρου του fashion month με μεγάλους οίκους και σπουδαίους δημιουργούς να δίνουν το παρών και να παρουσιάζουν μερικά από τα πιο επίκαιρα shows για τη μόδα της ερχόμενης άνοιξης. Η πόλη του Φωτός κυριολεκτικά ξεπέρασε τον εαυτό της, επιβεβαιώνοντας ότι δεν γνωρίζει μόνο από υψηλή ραπτική!

Τη χθεσινή ημέρα άνοιξε ο οίκος Lanvin, με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Bruno Sialelli να στέκεται άτυχος, παρουσιάζοντας ένα υπαίθριο show στο βροχερό Παρίσι -που σίγουρα δεν του χαρίστηκε. Εκ πρώτης όψεως, βλέπουμε ένα κλασικό runway με ρούχα που θυμίζουν τον περασμένο σταθμό του Sialelli, τον Loewe. Ωστόσο, αν και πολλοί κριτικοί θεώρησαν μέτρια την προσπάθεια του σχεδιαστή, μπορώ να διαπιστώσω την ανάγκη του για εκσυγχρονισμό. Όταν φυσικά μιλάμε για κάτι σύγχρονο, δεν αναφερόμαστε μονάχα σε avant garde εμφανίσεις που προκαλούν ανάμεικτα, ακατανόητα συναισθήματα. 

Με ιδιαίτερες κάπες, αντρικές γραμμές σε γυναικείες σιλουέτες και υπέροχες navy zip culottes και midi φούστες, ο γαλλικός οίκος φαίνεται ότι ξαναβρήκε τον πολυτελή εαυτό του, χωρίς περίσσιες υπερβολές, αλλά με μια μοντέρνα φυσική κομψότητα που ξεχωρίζει. Θα έλεγε κανείς ότι το Παρίσι περνάει την πιο μεταμοντέρνα φάση του, συστήνοντας δημιουργίες που θυμίζουν uniforms του παρελθόντος, ως τη νέα μόδα του σήμερα.

Τη δική του πινελιά στην αποθέωση των στολών ήρθε να προσθέσει ο ανατρεπτικός John Galliano, με τις δημιουργίες του για τον extravagant γαλλικό οίκο Μaison Μargiela. To show χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως μία θεατρική παράσταση-ωδή στους αφανείς ήρωες του πολέμου (επιδιώκοντας τη δική του λύτρωση ενάντια στον Ναζισμό, που κάποτε εξυμνούσε). Του κάθε πολέμου... Έτσι φάνηκε πως φαντάστηκε ο Βρετανός Galliano -ένας άντρας που ζει χρόνια στη Γαλλία- το πολυαναμενόμενο Brexit. 

Ωστόσο, η συλλογή του για την ερχόμενη άνοιξη, που δεν ξέρει σε τι κατάσταση θα βρει την Ευρώπη, παρουσίαζε στο κοινό μία καινούργια προοπτική των Ready-to-wear κομματιών, που εισάγουν νέα δεδομένα στο καθημερινό στιλ και μιλούν για εκσυγχρονισμό, μέσω του παρελθόντος. Οι υπερβολές αυτή τη φορά θεωρήθηκαν περιττές και ο σπουδαίος σχεδιαστής σύστησε στο κοινό του Παρισιού ένα νέο "δόγμα", που αφορά το αύριο, ωστόσο δεν περιορίζεται αποκλειστικά σε μία πληθωρική τάση, αλλά δημιουργεί μία καινούργια, απογυμνωμένη και λιτή που "φωνάζει" το μέλλον.

Σειρά είχε ο φανταστικός Casey Cadwallader, ο οποίος σύστησε ξανά από την αρχή τον Μugler στο κοινό της μόδας, παρουσιάζοντας μία συλλογή, που όπως λέει ήταν πιο κοντά σε εκείνον, αλλά με εμφανή vintage στοιχεία του Thierry Mugler των '80s και '90s. Λευκά και μαύρα σακάκια με τονισμένους ώμους, γυμνά πόδια, τα οποία λειαίνει η αίσθηση ενός μοναδικού καλσόν με ρίγα. Πρόκειται για μία σειρά εικόνων, που λες και βγήκαν από ένα σύγχρονο ημερολόγιο του Helmut Newton. Την πασαρέλα άνοιξε η Bella Hadid συμβολίζοντας τη νέα γενιά των supermodels, ενώ συνολικά οι δημιουργίες του οίκου υμνούσαν τη μινιμαλιστική και μοντέρνα αισθητική των Γάλλων, που γνωρίζουν καλά από μόδα.

Τέλος, μία συναρπαστική έκπληξη περίμενε το κοινό του Dries Van Noten, αφού ο σχεδιαστής "έσπασε" τα ταμπού, δημιουργώντας ένα νέο ρεύμα στην Opéra Bastille... με ομαδικό πνεύμα! Ο σπουδαίος creative director άφησε για λίγο τη μοναξιά, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά, μια μοναδική συνεργασία με τον εμβληματικό οίκο Christian Lacroix. Ο τελευταίος, με δέκα χρόνια απουσίας από τις πασαρέλες και με εξειδίκευση στην υψηλή ραπτική πήγε τον Van Noten ένα βήμα παραπάνω, προσθέτοντας του την κλασική παριζιάνικη κουλτούρα με δόσεις εκσυγχρονισμού. Το αποτέλεσμα: η καλύτερη avant garde εικόνα της εβδομάδας. Πολυτελή φτερά, floral μοτίβα, ογκώδη φούστες και μαγικά ασπρόμαυρα prints συνέθεταν μια ιστορία που διηγήθηκε επάξια τη διαχρονική αξία των δύο κυρίαρχων οίκων.

Το Παρίσι απέδειξε ότι αποτελεί τον βασιλιά της μόδας, μέσα από νέες προτάσεις, που υμνούν τον εκσυγχρονισμό... Applause!