Ένας αυθεντικός νησιώτης, ο Χρήστος Δασκαλάκης, μας συστήνει με τα δικά του μάτια την κοσμοπολίτικη Ύδρα, τον τόπο του, που αυτή την εποχή είναι ένας ιδανικός προορισμός απόδρασης. Ας τον αφήσουμε να μας τα πει εκείνος...

Το φθινόπωρο έχει την ιδιότητα να κρύβει δύο πρόσωπα. Ένα λυπημένο, για το καλοκαίρι που έφυγε και ένα χαρούμενο, για την πολλά υποσχόμενη σεζόν που τώρα ξεκινάει. Από τη φύση μου αισιόδοξος, κοιτάζω πάντα το χαρούμενο πρόσωπο και νιώθω ότι μου ταιριάζει, γιατί κρύβει εκπλήξεις, υποσχέσεις, ταξίδια, όνειρα.

Και μιλώντας για ταξίδια, υπάρχει ένα νησί που κρύβει όλα τα παραπάνω. Εκπλήξεις, υποσχέσεις, όνειρα μα και ομορφιά, ιστορία, δόξα, αίγλη, νοσταλγία και έρωτα.

Και  μιλάω για το νησί μου, την Ύδρα. Ένα νησί που το φθινόπωρο αλλάζει φορεσιά και γίνεται μια γυναίκα γεμάτη μυστήριο, γοητεία, φως κι ερωτηματικά. Όπως και κάθε μεγάλη ηρωίδα άλλωστε. Κάθε ηρωίδα που αγαπήθηκε, τραγουδήθηκε, πολέμησε και νίκησε.

Μιάμιση μόλις ώρα από το λιμάνι του Πειραιά, το μικρό αυτό νησί που αγάπησαν οι stars του σινεμά, οι ζωγράφοι, οι συγγραφείς, οι τροβαδούροι, απλώνεται μπροστά σου σε ένα πέταλο που θυμίζει σκηνή θεάτρου. Χρειάζεσαι μόλις 10 λεπτά για να το διασχίσεις, μα χρειάζεσαι μισή  ζωή για να πρωταγωνιστήσεις στο σανίδι του.

Από παιδί είχα καταλάβει τη μαγεία αυτού του τόπου και τη γοητεία της απλότητας του, μα χρειάστηκε να ενηλικιωθώ, να επιστρέψω, να την υμνήσω με τη σειρά μου στα γραπτά μου, να την κάνω ποίημα, μέχρι τελικά να καταλάβω τη δύναμή του.

Έτσι, κατάφερα να μάθω το νησί σαν την παλάμη μου. Μα όσο χρόνια κι αν πέρασαν, οι συνήθειες έμειναν οι ίδιες. Και ξεκινάμε από τον πρωινό καφέ στον Ίσαλο, εκεί που από νωρίς μαζεύονται ντόπιοι και τουρίστες, ανταλλάσουν νέα, μιλούν για ποδόσφαιρο, για πολιτική, για τέχνη. Εκεί μπορεί να δεις  τον εικαστικό Δημήτρη Αντωνίτση να μιλάει για το επόμενο project  του, τον ζωγράφο Αλέξη Βερούκα να πίνει τον καφέ του μαζί με τον Γιάννη Κόττη και να κανονίζουν την επόμενη έκθεσή τους στο Παρίσι, την Έλενα Βότση να σχεδιάζει την επόμενη collection και να κρατάει σημειώσεις στο μαύρο της notebook. Λίγο πιο κάτω, στο κέντρο σχεδόν του λιμανιού, θα συναντήσουμε και το κατάστημα της σχεδιάστριας. Λιτό, νησιώτικο, ζεστό και οικείο, αφήνει τον επισκέπτη να φιλοξενηθεί για λίγο μέσα στον δικό της κόσμο. Barbara Streisand, Catherine zeta Zones, η υπέροχη Rosamund Pike,  Elizabeth Harley, o πάντα ευγενικός Valentino, ο Kenzo, γαλαζοαίματοι, πρόεδροι κρατών, βασιλικών οικογενειών και ονόματα καλά σφραγισμένα, για λόγους ασφαλείας, έφτασαν ως εδώ να αποκτήσουν κάτι από τα χέρια της Ελληνίδας που σχεδίασε τα Ολυμπιακά Μετάλλια των Ολυμπιακών αγώνων. Της Ελληνίδας που εμπιστεύτηκαν οίκοι όπως ο Ralph Lauren και ο Gucci και συνεργάστηκε μαζί τους.

Βγαίνοντας από τον «ναό» της Έλενας Βότση, συνεχίζουμε μέχρι τις καρέκλες του Πειρατή. Του bar που αγαπούσε ο Leonard Coen, ο Αλέξης Μάρδας, ο Eric Clapton. Εκεί με θυμάμαι και εγώ, στην ηλικία των 20, να προσπαθώ να βρω μια θέση στα σκαλοπάτια, μιας και τα τραπέζια ήταν όλα πιασμένα από τους «ισχυρούς» επώνυμους επισκέπτες. Μόλις οι πόρτες έκλειναν, για ηχομόνωση, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ξεκινούσε ο θρύλος του Πειρατή. Σφηνάκια, μουσικές, φλερτ, μουσκεμένα μπλουζάκια, πανέμορφα αγόρια και κορίτσια πάνω στη μπάρα, μια ζωή δίχως αύριο, σε μια εποχή που ακόμα υπήρχε διάθεση για έρωτα, ραντεβού, ανθρώπινη επαφή, ξενύχτι μέχρι την ανατολή του ηλίου. Κι αν  εκείνες οι μέρες πέρασαν, ο Πειρατής παραμένει ακόμα ένα μέρος με έντονη ενέργεια, καλή κουζίνα και τον ίδιο ιδιοκτήτη, τον Τάκη, να μας θυμίζει τη σημασία του να μένεις αυθεντικός και πρωτοπόρος!

Καθώς φτάνουμε σιγά σιγά στην άλλη άκρη του πετάλου, της μικρής αυτής σκηνής, δε γίνεται να μην αναφερθώ στο υπέροχο Υδραία, το new entry ξενοδοχείο του νησιού, με τα μόλις οκτώ δωμάτιά του, να παραμένουν μια υπέροχη έκπληξη για όσους θελήσουν να πληρώσουν το αντίστοιχο βαλάντιο. Η υπέροχη αίθουσα χορού της οικογένειας στην οποία άνηκε το οίκημα, έχει τώρα μετατραπεί σε έναν υπέροχο χώρο υποδοχής, με το μαύρο πιάνο και τον μεταλλικό πολυέλαιο στο κέντρο να μαρτυρούν κάτι από την παλιά αίγλη του σπιτιού. Η πιο όμορφη θέα του νησιού βρίσκεται στην ιδιωτική βεράντα αυτού του ξενοδοχείου. Και η μόνη λέξη που μπορώ να γράψω σχετικά, είναι «Μαγεία»!

Και αν αυτά είναι μερικά από τα πιο γνωστά και «λαμπερά» must see του νησιού, υπάρχουν και πολλά ακόμα κρυμμένα μυστικά που πάντα αγαπώ να μοιράζομαι με τους φιλοξενούμενούς μου. Ειδικά τώρα που ο καιρός έχει αλλάξει και το αεράκι έρχεται δροσερό να παρασύρει μυαλό και αισθήσεις, τι πιο όμορφο από μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα. Αγαπημένη διαδρομή ο περίπατος μέχρι  το μικρό «προάστιο» του Βλυχού. Ακολουθώντας τον δρόμο που ακολουθήσαμε μέχρι το Υδραία, συνεχίζουμε να περπατάμε περιμετρικά της θάλασσας, αφήνοντας πίσω μας τον οικισμό της χώρας. Το τοπίο, παρθένο, ήσυχο, άγρια όμορφο, μας ξεναγεί ανάμεσα στη θάλασσα από τα δεξιά μας και τη βουνοπλαγιά στα αριστερά μας, μέχρι τα βήματα να μας αποκαλύψουν, εκεί στην άκρη του δρόμου, τον όμορφο οικισμό.

Αφού περιπλανηθούμε λίγο ανάμεσα στα μικρά σπιτάκια, στην αμμουδιά, στους κρυφούς κολπίσκους, επιλέγουμε έναν διαφορετικό τρόπο επιστροφής για τη Χώρα. Αυτόν δίπλα από τη μεγάλη καμάρα που στέκει εκεί επιβλητική και αγέρωχη, έτοιμη να δεχτεί πάνω της κάθε τολμηρό που θα θελήσει να τη διασχίσει και να φωτογραφηθεί μαζί της. Πόσες φορές δεν ήμουν ένας από αυτούς, πόσες φορές δεν τη διέσχισα για να οδηγηθώ στο λευκό μικρό εκκλησάκι που είναι χτισμένο ακριβώς πάνω από τη μία της άκρη; Και αφήνοντας όλες αυτές τις αναμνήσεις πίσω, συνεχίζουμε τη διαδρομή μας για τη Χώρα, περνάμε όμορφες πλαγιές, λέμε καλησπέρα στους ντόπιους διαβάτες, μέχρι το σημείο που φτάνουμε στο μικρό νεκροταφείο και βλέπουμε από μακριά μας να ξεπροβάλει η Χώρα, λευκή, όμορφη, φιλόξενη και πλανεύτρα. Είναι το σημείο εκείνο που μαγεύεται η ψυχή μου, καθώς, καθισμένη έξω από το κοιμητήριο, αναλογίζεται και εκτιμά το δώρο της ζωής, της απλότητας, των ουσιαστικών πραγμάτων και του μεγαλείου του να μπορείς να απολαμβάνεις, να μοιράζεσαι, να αγαπάς και να ονειρεύεσαι.

Πεινασμένοι ίσως από την μικρή μας περιπλάνηση, ήρθε η ώρα να δούμε τις επιλογές μας για φαγητό, ένα ποτήρι κρασί και λίγη κουβέντα με την παρέα. Οι προτάσεις πολλές, θα αναφερθώ στα μέρη που αγαπώ να επισκέπτομαι, όχι μόνο για το καλό τους φαγητό, αλλά και για τους φίλους που ξέρω πως θα συναντήσω εκεί. Για λίγο χάζι στο κέντρο του λιμανιού, ακριβώς στην καρδιά των γεγονότων επιλέγω την Ωραία Ύδρα. Για ελληνικούς μεζέδες και casual νησιώτικη ατμόσφαιρα θα κατευθυνθώ προς το Παραδοσιακό. Για  ιταλικό, από την υπέροχη οικογένεια των Ιταλών φίλων που  έχουν εγκατασταθεί στο νησί τα τελευταία χρόνια, πάμε με κλειστά μάτια στο  Il Casta. Και φυσικά, για την πιο όμορφη θέα και την πιο ρομαντική ατμόσφαιρα ανηφορίζουμε στην αγαπημένη μου Βεράντα, ενώ για την όμορφη αύρα της μικρής πλατείας, θα αφήσω τα βήματα μου να με οδηγήσουν στο all time classic Caprice! Οι επιλογές στο νησί για φαγητό παραμένουν ακόμα πολλές και υπέροχες. Εμπιστευτείτε το ένστικτό σας και καθίστε εκεί, όπου η ψυχή σας νιώθει ότι ανήκει.

Η Ύδρα, ως ένα νησί χωρίς αυτοκίνητα, χωρίς φασαρία, χωρίς ψεύτικες υποσχέσεις, είναι το νησί της καρδιάς. Είναι το νησί που αφήνεσαι, που μπορείς να νιώσεις ελεύθερος, είναι το νησί που σε φέρνει κοντά στο κέντρο σου, κοντά σε μια ομορφιά και μια απλότητα που στις ημέρες μας είναι λίγο ξεχασμένη. Είναι το νησί που σε βοηθάει να σκεφτείς, να αναλογιστείς, να ξεχαστείς, να χαλαρώσεις. Εδώ, αφήνεις τα βήματα  και την ψυχή σου να σε οδηγήσουν στα σημεία που εσύ έχεις ανάγκη να αφεθείς και να σε ανακαλύψεις.

Περπάτα στο βάθος του νησιού, ανέβα μέχρι τα τελευταία σπίτια, άναψε ένα κεράκι σε μία από τις 360 εκκλησίες το νησιού, επισκέψου ένα μοναστήρι, σκαρφάλωσε σε μία κορφή και δες τη θέα, διάβασε το βιβλίο σου σε ένα σκαλοπάτι, χάιδεψε μια από τι αμέτρητες γάτες, βρες την ομορφιά που ανακάλυψαν όλοι αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι που ερωτεύτηκαν το νησί για την μαγεία της απλότητας του. Και όταν το βράδυ σε βρει γεμάτο και διψασμένο, άσε τα βήματα σου να σε οδηγήσουν μέχρι το Αmalour ή τον Παπαγάλο και κέρασε τον εαυτό σου ένα ποτήρι κρασί  ή ένα δροσιστικό κοκτέιλ. Θα το αξίζεις!

The A-List

Διανυκτέρευση: Bratsera hotel , Hydrea  Hotel, Orloff hotel, Cotommatae hotel, Icons hotel, Ξενώνας Νιηρίδες, Ξενώνας Πιτυούσσα

Shopping:  Elena Votsi (κοσμήματα, είδη σπιτιού, δώρα), Donkey Cat (δώρα, χειροποίητες κατασκευές, αξεσουάρ από Έλληνες καλλιτέχνες), Kashish Hydra (ένδυση, καφτάνια, αξεσουάρ, τσάντες, μαντήλια), Μέλισσες (δώρα, κοσμήματα, αξεσουάρ)

Light food: «Και κρεμύδι» (υπέροχο σουβλάκι, σαλάτες), Το μικρό Καφέ (κρέπες, σάντουιτς), Καραμέλα (γλυκά, καφές, κρουασάν), Τσαγκάρης (τα διάσημα Υδραίικα αμυγδαλωτά).