Όλα τα βλέμματα της μόδας ήταν στραμμένα στον οίκο Balenciaga και στην πρώτη συλλογή του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του οίκου, Pierpaolo Piccioli, ο οποίος καταχειροκτροτήθηκε μετά το τέλος του show, αποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο γιατί θεωρείται ένας από τους καλύτερους σχεδιαστές αυτήν τη στιγμή. Νωρίτερα και την προηγούμενη ημέρα Alaïa, Victoria Beckham και Hermès χάρισαν ξεχωριστές εικόνες μέσα από τις συλλογές τους. 

Balenciaga

Η αναμονή ήταν τεράστια και το αποτέλεσμα δικαίωσε κάθε προσδοκία. Ο Pierpaolo Piccioli έκανε την πολυαναμενόμενη του πρεμιέρα στη Balenciaga, παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τον Demna και εγκαινιάζοντας ένα νέο κεφάλαιο για τον ιστορικό οίκο. Το σκηνικό ήταν λιτό, σχεδόν εξαγνιστικό: λευκό, καθαρό, χωρίς φλυαρίες. Εκεί, οι δημιουργίες του ιταλού σχεδιαστή μίλησαν από μόνες τους.

Η συλλογή Spring/Summer 2026 κινήθηκε σε μια ευαίσθητη ισορροπία ανάμεσα στην παράδοση του Cristóbal Balenciaga και τη ρομαντική μινιμαλιστική προσέγγιση του Piccioli. Oversized παλτό με αρχιτεκτονικούς ώμους, ασύμμετρες φούστες, μαλακά μεταξωτά φορέματα που θύμιζαν σκιές πάνω στο σώμα, όλα αποπνέουν μια εσωτερική ηρεμία και μια συγκρατημένη δύναμη. Δεν υπήρχε πρόκληση ή θεατρικότητα,  μόνο η κομψότητα που ήταν το βασικότερο στοιχείο της συλλογής. Ο Piccioli κατάφερε να μεταφέρει την ευαισθησία του Valentino σ’ έναν οίκο που έμαθε για δεκαετίες να είναι δυνατός, σχεδόν απότομος. Και αυτό ήταν το πραγματικό επίτευγμα: η ανθρώπινη διάσταση του Balenciaga.

Alaïa

Μια μέρα νωρίτερα, ο Pieter Mulier για τον Alaïa παρουσίασε ένα show που έμοιαζε περισσότερο με ένα ταξίδι στην έννοια του χρόνου και της κίνησης. Στον γυάλινο χώρο του Fondation Cartier, τα μοντέλα περπατούσαν σαν φιγούρες γλυπτών σε αργή, ρευστή αρμονία. Τα ρούχα, σχεδόν αρχιτεκτονικά, αγκάλιαζαν το σώμα με τρόπο που το ανέδειχνε χωρίς να το φυλακίζει, όπως μόνο ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου γνωρίζει να κάνει.

Ο Mulier συνέχισε την παράδοση του Alaïa στη χειροποίητη τελειότητα, πειραματιζόμενος όμως με νέες ιδέες: κρόσσια που πάλλονταν στον ρυθμό της κίνησης, διάφανα φορέματα με δερμάτινες λεπτομέρειες, knit υφές που έμοιαζαν σμιλεμένες πάνω στο δέρμα. Ήταν μια συλλογή βαθιά εσωτερική κι όχι μια επίδειξη αισθησιασμού, αλλά μια ωδή στην ελευθερία του σώματος. Όπως πάντα, ο Mulier δεν αναζητά τον εντυπωσιασμό αλλά το συναίσθημα. Και για ακόμα μια φορά το βρήκε, μέσα από την απλότητα την οποία την μεταφράζει σε τέχνη. 

Hermès

Στη σκηνή της Hermès, η Nadège Vanhee-Cybulski συνέχισε να υπερασπίζεται τη διαχρονικότητα της ήρεμης πολυτέλειας. Για τη σεζόν SS26, εμπνεύστηκε από τα ατελείωτα τοπία της Camargue, μια περιοχή της νότιας Γαλλίας γνωστή για τα λευκά άλογά της, τον ήλιο και την αίσθηση απεραντοσύνης. Το αποτέλεσμα ήταν μια συλλογή με ανάλαφρες σιλουέτες, ουδέτερες αποχρώσεις και λεπτομέρειες εμπνευσμένες από την ιππική παράδοση του οίκου.

Δέρματα με μαλακή αφή, λινά παντελόνια που κυλούν σαν αέρας, top με racer-back γραμμές που αναδεικνύουν τη φυσική κίνηση. Οι αποχρώσεις της άμμου, του χακί και του terra cotta συναντούν λεπτές δόσεις κόκκινου και καραμελέ, συνθέτοντας ένα σκηνικό γήινης ηρεμίας. Ήταν ένα show σχεδόν μελωδικό, που επιβεβαίωσε ότι η Hermès δεν χρειάζεται να φωνάζει για να συγκινεί. 

Victoria Beckham

Η Victoria Beckham παρουσίασε τη δική της συλλογή στο Val-de-Grâce, έναν χώρο που έμοιαζε ιδανικός για την ατμόσφαιρα της νέας της collection. Ήταν ιερός, σιωπηλός, γεμάτος φως, δημιουργώντας το τέλειο σκηνικό για να παρουσιαστούν οι δημιουργίες της. Η σχεδιάστρια μίλησε για μια "coming-of-age" συλλογή, δηλαδή μια εσωτερική ιστορία μετάβασης από τη νεότητα στην ωριμότητα.

Στην πασαρέλα εμφανίστηκαν μεταξωτά slip dresses, διαφανή organza τοπ, κομμάτια που ισορροπούσαν ανάμεσα στη ντροπαλότητα και στη συνειδητή αυτοπεποίθηση. Το παστέλ συνάντησε το μαύρο, το ρομαντικό τη γεωμετρία. Ήταν μια συλλογή που δεν μιλούσε για ρούχα, αλλά για συναισθήματα. Για εκείνη τη λεπτή στιγμή στη ζωή κάθε γυναίκας όπου η απλότητα γίνεται δύναμη.