Το «γράμμα του νόμου» έγινε φέτος η καλλιτεχνική σπουδή του, ως καθηλωτικού πρωταγωνιστή σε μια σειρά μυστηρίου, η οποία αναζητά την αλήθεια μέσα σ’ έναν λαβύρινθο μυστικών και, επιπλέον, ηγείται της τηλεοπτικής σεζόν. Σήμερα, ο Βοτανικός όπου κάποτε μεγάλωσε έχει αλλάξει, όμως με τα μάτια του κλειστά γίνεται και πάλι ο ήσυχος έφηβος που αλώνιζε στα ανομοιόμορφα στενά του. Ο Μιχάλης Λεβεντογιάννης είδε την ευαισθησία του -προνόμιο για τους ανθρώπους σήμερα, θα μας πει- να μετουσιώνεται σε δύναμη μέσα από την απλόχερη φροντίδα και προστασία που χαρίζει στα πλάσματα της φύσης. Πάνω απ’ όλα έμαθε να μην είναι παρατηρητής της ζωής, να μη στηρίζεται σε χειροκροτήματα, αλλά να εκτιμάει πως μέσα από τη δουλειά του μπορεί να εγκαινιάζει κύκλους αγάπης. Κι αν και προτιμά την ήρεμη καθημερινότητα, αυτή είναι μία περίοδος που μόνο αυτό δεν έχει καταφέρει να έχει. Όσο για θυσίες, έχει κάνει αρκετές, δίχως να ξέρει ποια θεωρείται μεγαλύτερη…

Δεν αποφεύγεις το χάρισμα

«Αν και οι πρώτες μου σπουδές ήταν στον χώρο του Marketing, την υποκριτική την είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου από μικρή ηλικία. Την απόφαση να γίνω ηθοποιός την πήρα όταν κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου το θεατρικό κείμενο “Closer”. Είχα δει την ταινία κι από περιέργεια διάβασα και το βιβλίο. Ήταν μια αποκάλυψη για μένα, ένας άλλος κόσμος. Με πήρε μαζί του, άρχισα να φτιάχνω εικόνες και να σκέφτομαι ποιον ρόλο θα ήθελα να υποδυθώ. Έπειτα από λίγο, ξεκίνησα τις θεατρικές μου σπουδές. Οι δικοί μου, όπως είναι λογικό, με ξέρουν πολύ καλά… Περίμεναν να ασχοληθώ με τον κλάδο της διαφήμισης τον οποίο είχα σπουδάσει, πριν πάω στη δραματική. Έβλεπαν, όμως, ότι δε μου άρεσε. Κυρίως ότι δε μιλούσα με ενθουσιασμό γι’ αυτό. Έτσι, μόλις τελείωσα τον στρατό, τους ανακοίνωσα ότι θα δώσω εξετάσεις για να μπω στη δραματική. Στην αρχή, νόμιζαν ότι είναι κάτι παρορμητικό, πως θα μου έφευγε πολύ γρήγορα η όρεξη. Εν καιρώ διαπίστωσαν ότι κάνουν λάθος και πλέον χαίρονται πολύ με την όλη εξέλιξη».

Μικρά ταξίδια πίσω στον χρόνο

«Οι αναμνήσεις μου με γυρνούν στον Βοτανικό, όπου μεγάλωσα. Τότε που εκεί ήταν μόνο οι τσιγγάνοι και το “Mamacas”, στην παιδική χαρά όπου έπαιζα και τώρα έγινε η πλατεία του μετρό, στα σπίτια με τις στέρνες που σήμερα έχουν γίνει μπαρ. Τότε ανυπομονούσαμε, θυμάμαι, να αλλάξει η περιοχή και να εξελιχθεί, και τώρα κλείνω τα μάτια μου καμιά φορά κι ασυναίσθητα περπατάω σαν έφηβος μέσα στα στενά. Μέσα από τέτοιες αναδρομές βλέπω ότι τις Τέχνες -με τη γενικότερη έννοια- τις αγαπούσα από πάντα, χωρίς να το έχω συνειδητοποιήσει. Θα με χαρακτήριζα ένα ντροπαλό και ίσως κάπως νευρικό παιδί. Για εμένα, η υποκριτική φαντάζει ως ένα ταξίδι στο οποίο περιπλανιέμαι και μεταμορφώνομαι κάθε φορά. Κατά καιρούς μού αρέσει πολύ να κάνω και τελείως διαφορετικά πράγματα, όπως η ζωγραφική σε αντικείμενα και η φωτογραφία».

Οι «Παγιδευμένοι»

«Προσπαθώ όταν έχω έναν ρόλο να μην “υποκρίνομαι”, αλλά να μπαίνω όσο πιο “μέσα” γίνεται. Ο Δημήτρης Μαρκέτος έχει μία προσωπικότητα που εκτιμώ. Έχει στοιχεία που θαυμάζω και κάποια απ’ αυτά τα έχει και ο δικός μου χαρακτήρας. Είναι συγκλονιστική η ακεραιότητά του και η αφοσίωσή του στον Νόμο, χωρίς όμως να θυσιάζει τους δικούς του ανθρώπους. Εν αντιθέσει, ρισκάρει ακόμη και την καριέρα του για να στηρίξει τη γυναίκα που αγαπάει, χωρίς να παραβεί παράλληλα τους νόμους. Η προσήλωσή του σε καθετί που πιστεύει είναι αξιοζήλευτη. Με αφορμή αυτό, να πω πως προσωπικά πάντα πίστευα στο Κράτος Δικαίου και στην απόδοση Δικαιοσύνης, ακόμη κι αν οι αποφάσεις του συστήματος απονομής της κάποιες φορές με έχουν απογοητεύσει. Ελπίζω, πάντως, όλοι οι λειτουργοί της να έχουν το ίδιο ενδιαφέρον και την ίδια ακεραιότητα που χαρακτηρίζει τον ήρωά μου».

«Δεν έχουν σημασία τα βήματα, αλλά το αν ο τελικός προορισμός μπορεί να γεμίσει την ψυχή σου. Όλα είναι δρόμος, κι εγώ αυτόν τον δρόμο θα τον περπατήσω χωρίς να προσδοκώ κάτι. Άλλωστε, μου αρέσει να με εκπλήσσει η ίδια η ζωή».

Δίνοντας νόημα στη σωστή επιρροή

«Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πότε μία σειρά θα κάνει μεγάλη επιτυχία ή θα αποτύχει. Για μένα κάθε φορά είναι μοναδική και προσπαθώ να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό. Φυσικά και χαίρομαι με την επιτυχία των “Παγιδευμένων”, αλλά τα νούμερα τηλεθέασης δε νομίζω ότι είναι το αποκλειστικό κατόρθωμα μιας σειράς. Δεχόμαστε καθημερινά πολλά σχόλια και είμαι ευγνώμων για την αποδοχή που δείχνει ο κόσμος. Αυτό που κρατάω, όμως, δεν είναι τόσο τα σχόλια αυτά, αλλά η ανταπόκριση όταν κάνω μία έκκληση βοήθειας, είτε για ανθρώπους είτε για ζώα. Αυτό με χαροποιεί περισσότερο από καθετί, αυτό είναι το ανεκτίμητο -τουλάχιστον για εμένα- που μου προσφέρει αυτή η δουλειά: να μπορούμε να βοηθάμε όλοι μαζί λίγο περισσότερο».

Φιλοζωία: μια στάση ζωής

«Αφιερώνω πολύ χρόνο στη φροντίδα και στην προστασία των ζώων, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Από αυτά μόνο αγάπη μπορείς να πάρεις. Ανιδιοτελής, όσο γραφικό κι αν ακούγεται. Αγνή σύνδεση και συνύπαρξη χωρίς δεύτερη σκέψη - αυτό σου διδάσκει η συμβίωση μαζί τους. Η ευαισθησία στις μέρες μας είναι σχεδόν προνόμιο για όσους έχουν τη δύναμη να τη διαθέτουν και για εκείνους που είναι δεκτές των καρπών της. Η φιλοζωία είναι “υποχρέωση” όλων μας. Δεν είναι θέμα δύναμης ή αδυναμίας, αλλά προσφοράς. Φυσικά και υπάρχει ευαισθησία στις μέρες μας και χαίρομαι ιδιαίτερα που όλο και περισσότερος κόσμος προσφέρει από κάτι. Στις σκέψεις μου είναι να ασχοληθώ περισσότερο με τα ζώα. Δεν έχω βρει ακόμη τον τρόπο, αλλά έχω σκεφτεί αρκετά πράγματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται πολύ χρόνο και αρκετά έξοδα για να γίνει σωστά αυτό που έχω στο μυαλό μου».

Ουσιαστικές μάχες

«Δε ζω σ’ έναν γυάλινο, αποστειρωμένο κόσμο, δεν είμαι παρατηρητής της ζωής. Ασφαλώς και υπάρχουν κι άλλα θέματα που με απασχολούν, είναι άλλωστε πολλά αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και προσβάλλουν την ανθρώπινη υπόστασή μας. Πολλές φορές, η πραγματικότητα είναι σκληρή και η διεκδίκηση για να αλλάξει είναι μονόδρομος. Είμαι από τους ανθρώπους που δε διστάζουν να κινητοποιηθούν όταν και όπου χρειάζεται. Πάντα, όμως, για την ουσία και όχι για τις εντυπώσεις».

EYXΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ GRAND HYATT ATHENS ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: OΛΥΜΠΙΑ ΚΡΑΓΑΣΑΚΗ | STYLING: ΝΑΤΑΛΙΑ ΜΠΑΛΤΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ MAIOY 2023