Σε μια απόβασή μας στην Αθήνα συναντήσαμε τον Κώστα Σπυρόπουλο όσο ετοιμαζόταν για τη μεγάλη πρεμιέρα του Toc Toc στη Θεσσαλονίκη και του ζητήσαμε να πιούμε καφέ σ’ένα από τα αγαπημένα του στέκια στην πρωτεύουσα! Από την αρχή εντυπωσιάστηκα με το πόσο προσγειωμένος είναι και πόσο ικανός να κάνει τον συνομιλητή του να αισθάνεται άνετα και οικεία. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Κώστας Σπυρόπουλος, που μετρά δεκαετίες στην ελληνική σκηνή της υποκριτικής, έχοντας παίξει στα πιο σπουδαία θέατρα, δίπλα σε κορυφαίους ηθοποιούς, προσπαθούσε να σπάσει τον πάγο μεταξύ μας με χιούμορ, χωρίς να περιμένει από μένα να κάνω την αρχή και να οδηγήσω τη συζήτηση. Αποφεύγει να μιλά για τα προσωπικά του, όταν δεν υπάρχει λόγος, και αποπνέει την αύρα του ανθρώπου που έχει ζήσει πολλά και του φτάνει αυτό, δε χρειάζεται απαραιτήτως να τα διηγείται. Τον συναντήσαμε με αφορμή το Toc Toc, την υπέροχη παράσταση, που εδώ και σχεδόν έξι χρόνια σημειώνει τεράστια επιτυχία, όπου πρωταγωνιστεί κι επιμελείται τη σκηνοθεσία, η οποία διηγείται την ιστορία μιας ομάδας ιδεοψυχαναγκαστικών κι έρχεται για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, κάνοντας εδώ πρεμιέρα!
Σε ποια δημιουργική φάση σάς πετυχαίνω αυτήν την περίοδο; Με πετυχαίνετε σε πρόβες και μόνο πρόβες! Βρισκόμαστε σε πυρετώδεις προετοιμασίες για την παράσταση Toc Toc, η οποία φέτος κάνει πρεμιέρα στην πόλη σας και ύστερα θα κατέβει Αθήνα! Μάλιστα, ερχόμαστε στη Θεσσαλονίκη για πρώτη φορά, αφού το θεατρικό δεν έχει βγει ποτέ εκτός πρωτεύουσας.
Κατάλαβα ότι κινείστε σε εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς από τη στιγμή που σας κάλεσα για να κανονίσουμε τη φωτογράφισή σας! Αλήθεια, νιώθετε έτοιμος για τη μεγάλη πρεμιέρα; Είναι η 6η σεζόν που θα παιχτεί το Toc Toc! Αφήσαμε ανοιχτούς λογαριασμούς την προηγούμενη! Έτσι νιώθω, δηλαδή. Νομίζω πάντα ότι κάτι του χρωστάω και κάτι μου χρωστάει. Είναι ένα έργο που μ’ έχει σημαδέψει. Μας συνδέει ομφάλιος λώρος και μέσα μου αισθάνομαι σαν να το γνώριζα πριν ακόμη υπάρξει... πριν ακόμα γραφτεί.Όλη αυτή η θεματολογία του, περί ιδεοψυχαναγκαστικών συνδρόμων με κατατρέχει από παιδί. Τα λεγόμενα «τικ» ήταν πάντα στη ζωή μου, όπως και στις ζωές των περισσότερων ανθρώπων γύρω μου. Μόνο που κάποιοι τα ξορκίζουν, τ’ αποδέχονται και μαθαίνουν να ζουν μ’ αυτά, ενώ κάποιοι άλλοι τα κρύβουν ή κάνουν ότι δεν τα βλέπουν. Η θέση του έργου είναι απόλυτα ψυχοθεραπευτική! Τα «γελάει», τ’ αποδομεί, τα «κανιβαλίζει» και, τέλος, τα κοινωνικοποιεί. Σου προτείνει να γελάσεις μαζί τους, να τα βάλεις μπροστά σου, «φάτσα φόρα» και να τ’ αντιμετωπίσεις φιλικά. Κι έτσι να τ’ αποδυναμώσεις. Επειδή, όλοι μας, ανεξαιρέτως, έχουμε «τικ», ακόμη κι αυτοί που νομίζουν ότι δεν έχουν, είναι σαν να μην τα έχουμε ουσιαστικά! Σκεφτείτε το λίγο. Όταν τα έχουμε όλοι είναι σαν να μην υπάρχουν. Δεν τα σκέφτεσαι, είναι σαν τον ήλιο, τον ουρανό, τη γη που γυρίζει. Ξέρεις ότι υφίστανται, αλλά δεν τα παρατηρείς. Αυτό το ανέβασμα είναι διαφορετικό. Κάθε ανέβασμα είναι διαφορετικό! Σ’ αυτή την παράσταση εγώ κάνω -όπως πάντα- τον Θεσσαλονικιό αν και άλλος είναι ο γνήσιος (σ.σ. ο Σταρόβας!).
Υπάρχει κάπου κοινός τόπος με τον ήρωα που υποδύεστε; Πάντα υπάρχει ο κοινός μας παρονομαστής. Πολλές φορές μετράω κι εγώ, για παράδειγμα. Έχω μάθει έναν τρόπο για την παράσταση, ο οποίος με συνοδεύει και στη ζωή. Όταν παίζεις χρόνια έναν ρόλο κάτι σου δίνει, κάτι του δίνεις, κάτι σου παίρνει, κάτι του παίρνεις. Είναι σαν παιχνίδι!
Με τη Θεσσαλονίκη, τι δεσμοί σας δένουν; Από παιδί, όταν άκουγα τη λέξη Θεσσαλονίκη σκεφτόμουν το «Θες άλλη νίκη;» και τσίτωνα. Μ’ «έφτιαχνε» το άκουσμα! Και φυσικά, όταν υπηρέτησα στη Νέα Σάντα στο Κιλκίς, πέρασα εκεί όλες τις εξόδους μου. Μάλιστα, εκεί υπηρέτησε και ο αδελφός μου, ο οποίος και μου έμαθε τι πάει να πει ΠΑΟΚ!
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία για έναν σκηνοθέτη που επιμελείται μια παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί κιόλας; Ο σκηνοθέτης πρέπει να έχει μάτια παντού. Ο ηθοποιός έχει μάτια μόνο για τον ρόλο του! Ο καλλιτέχνης έχει μάτια και ματιά για όλα! Το δύσκολο είναι να είσαι και να παραμένεις καλλιτέχνης, όπως κι αν έρχονται τα πράγματα στη ζωή σου.
Και στην Αθήνα, πού σας πετυχαίνει κανείς; Στο Zonar’s και, ως φανατικός της street art, στου Ψυρρή.
Κάτι τετριμμένο, αλλά με προσδοκίες... Υπάρχει κάτι που περιμένετε ή εύχεστε για τη νέα χρονιά; Εστιάζω στο παρόν. Έτσι κι αλλιώς, μόνο αυτό υπάρχει. Όλα τ’ άλλα ήταν ή θα είναι. «Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα»…! Καλά Χριστούγεννα! Καλή Πρωτοχρονιά!
Info: Η παράσταση Toc Toc φιλοξενείται έως τις 6/1 στο Θέατρο Ράδιο Σίτυ, Λεωφ. Βασιλίσσης Όλγας 11 & Παρασκευοπούλου 9. Παραστάσεις: Τρίτη έως Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΝΙΚΟΛ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ (D-TALES)
STYLING ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΖΟΒΑΡΑΣ (D-TALES )
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 144 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2019
