Το Μιλάνο έχει πλημμυρίσει από ξεχωριστές συλλογές και μοναδικές δημιουργίες, οι οποίες για ακόμα μια φορά κάνουν ξεκάθαρο, πως η μόδα είναι κάτι περισσότερο από τέχνη. Λίγο πριν ρίξει αυλαία και δώσει τη σκυτάλη στον τελευταίο σταθμό για την FW25 season, το Παρίσι, μία σειρά από διάσημους σχεδιαστές μας παρουσίασαν τη δική τους "ιστορία" για το πως φαντάζονται τον επόμενο χειμώνα. 

Let's take a look!

Versace

Οι συζητήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό σχετικά με μια πιθανή πώληση του brand πρόσθεσαν μια έντονη αίσθηση δράματος στο τελευταίο show του Versace. Καθώς ο κόσμος έφθανε στο αμαξοστάσιο του τραμ, όπου διεξαγόταν η επίδειξη, κάποιοι αναρωτήθηκαν αν αυτή θα ήταν η τελευταία ευκαιρία της Donatella Versace να υποκλιθεί στο κοινό της. 

Είναι πολλά αυτά που έχουν κάνει την Donatella να ξεχωρίσει. Από το πως διαχειρίστηκε τον οίκο έπειτα από τον τραγικό θάνατο του αδερφού τους και το το εντυπωσιακά αποκαλυπτικό, πράσινο φόρεμα με jungle μοτίβο το 2000, το οποίο απογειώθηκε από την Jenifer Lopez μέχρι το γεγονός ότι έχει υπάρξει θέμα ενός τραγουδιού της Lady Gaga και το ότι η διαδικτυακή της επιρρόη επισκιάζει αυτή των συναδέλφων της. Ίσως μόνο η φήμη του Karl Lagerfeld να μπορούσε να συγκριθεί με τη δική της.

Έτσι λοιπόν στο show της που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή το βράδυ υπενθύμισε σε όλους τι εκπροσωπεί. «Αγαπώ τα ρούχα που ενδυναμώνουν, που δίνουν δύναμη και αυτοπεποίθηση», έγραψε στο Instagram. «Με αυτή τη συλλογή, δεν ακολουθώ κανόνες. Μόνο τους κανόνες του DNA του Versace». Ξεκίνησε με μια τριάδα κομματιών φτιαγμένων από παπλώματα του Versace Home, τυπωμένα με τα κλασικά μοτίβα του οίκου και σμιλεμένα σε εκρηκτικά σχήματα—οι ίδιες οι κατοικίες του Gianni αποτέλεσαν σημείο αναφοράς.

Από την 20ή επέτειο του θανάτου του αδερφού της, η Donatella έχει κάνει "θεσμό" να επανεξετάζει το παρελθόν του οίκου, ένα φαινόμενο επανέκδοσης που έχει διαδοθεί σε όλη τη μόδα. Μεταξύ των άλλων κωδίκων του brand που άγγιξε στην FW25 collection, σύμφωνα με τις σημειώσεις του show, ήταν οι ασύμμετροι ώμοι από την τελευταία συλλογή υψηλής ραπτικής Atelier Versace του Gianni για το φθινόπωρο του 1997, καθώς και τα κοστούμια που σχεδίασε για το μπαλέτο, με εφαρμοστά μπούστα και κρινολίνα που αψηφούν τη βαρύτητα.

Παντού όπου κοίταζες υπήρχαν τα V: ενσωματωμένα σε κορσέδες με αντίθετα χρώματα, σε διακοσμημένες τσέπες στήθους σε casual πουκάμισα και ενσωματωμένα στα color-blocked σχέδια από αλυσιδωτές φούστες και μεταξωτά slip dresses. Το μήνυμα της Donatella ήταν ξεκάθαρο: Kανείς δεν γνωρίζει αυτούς τους κώδικες καλύτερα από εμένα.

Εκτός όμως από το παρελθόν, το βλέμμα της στραμμένο και στο μέλλον. Τα καινοτόμα 3D-printed κομμάτια που παρουσιάστηκαν την περασμένη σεζόν επέστρεψαν σε ακόμα πιο εκκεντρικές εκδοχές, αυτή τη φορά διακοσμημένα με oversized κρυστάλλους. Και τα τζιν κεντημένα με στρας έμοιαζαν με έναν έξυπνο τρόπο η προσπάθεια να της να διατηρήσει την επαφή με τη νεολαία, πέρα από την απαραίτητη παρουσία διασημοτήτων στις front row.

Αλλά υπήρχε κάτι ιδιαίτερα συγκινητικό στο γεγονός ότι τα καλύτερα κομμάτια της συλλογής—δύο αισθησιακά φορέματα από μεταλλικά νήματα που ξετυλίγονται, ένα χρυσό και ένα ασημί—προέρχονταν από την πρώτη της επίδειξη, τη συλλογή υψηλής ραπτικής του φθινοπώρου 1998. Το χρυσό, ειδικά, έμοιαζε άξιο για Όσκαρ, με το «νικητής» να είναι γραμμένο πάνω του. Ό,τι κι αν ακολουθήσει για τον οίκο Versace και για τη Donatella, απόψε έκανε τον εαυτό της περήφανο.

Moschino

Αν κάποιος είχε αμφιβολίες ότι ο Adrian Appiolaza είναι ερωτευμένος με τη μόδα, η σημερινή επίδειξη του Moschino τις διέγραψε μια για πάντα. Με ένα φινάλε γεμάτο κομφετί, το show ήταν μια γιορτή για την τέχνη, την επιστήμη και τη μαγεία της δημιουργίας ρούχων. Στην προεπισκόπηση, ο Appiolaza είπε ότι η ιδέα προήλθε από το «μανεκέν» φόρεμα του Franco Moschino από το 1992, ένα κομμάτι που ανήκει πλέον στη συλλογή του Costume Institute.

Ως φόρο τιμής, ο Appiolaza άνοιξε την επίδειξη με άψογα ραμμένα κομμάτια, όπου οι πρόχειρες ραφές και οι βελόνες που τις συνέδεαν παρέμεναν ανέπαφες. Κάτω από αυτά, πρόσθεσε tunics μανεκέν ραπτικής, μετακινώντας το λογότυπο από το στήθος στο ντεκολτέ, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία για την ταυτότητά τους. Στο αυθεντικό σχέδιο του ’92, μαύρο σιφόν κρεμόταν από τη μέση του μανεκέν. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής προσαρμόσε αυτή την ιδέα στα floral φορέματα που έκαναν την εμφάνισή τους αργότερα, ρίχνοντας ασύμμετρα φλοράλ υφάσματα από τη μέση.

Το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης συλλογής φάνηκε να είναι σχεδιασμένο ώστε να αποτυπώνει τη «σιωπηλή χαρά» για την οποία μιλούσε ο Appiolaza πριν το show, από το πουλόβερ με το χαμογελαστό πρόσωπο μέχρι τις χιουμοριστικές τσάντες, συμπεριλαμβανομένης μίας που έσταζε «σπαγγέτι» και που σίγουρα θα γίνει viral, όπως οι τσάντες μπαγκέτα και σέλερι των προηγούμενων σεζόν. Οι παραλλαγές του Appiolaza πάνω στα Levi’s, με την εμβληματική ετικέτα της μέσης σε υπερμεγέθη μορφή και τυπωμένη με τη φράση «In Love We Trust», αποτελούν ένα καλό θεμέλιο για να συνεχίσει να εξελίσσει το «εκκεντρικό, αλλά αληθινό» στοιχείο που εισήγαγε στην πρώτη του επίδειξη πριν από έναν χρόνο.

Tods

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής, Matteo Tamburini φαίνεται να βρίσκει τα πατήματά του στον οίκο Tod’s, εξελίσσοντας την κομψή, λιτή αισθητική που εισήγαγε στην πρώτη του συλλογή πριν από τρεις σεζόν. Στη FW25 collection, η προσέγγισή του φάνηκε πιο δυνατή, πιο ζεστή, πιο πολυεπίπεδη—και περιλάμβανε μια σειρά από εξαιρετικά πανωφόρια.

Η επίδειξη πραγματοποιήθηκε στο PAC, το Pavilion of Contemporary Art: σχεδιασμένο τη δεκαετία του ’50 σε μοντερνιστικό ύφος, το κτίριο υπέστη ζημιές από βομβιστική επίθεση της Μαφίας τη δεκαετία του ’90 και αργότερα ανακατασκευάστηκε. Μπαίνοντας στον χώρο, οι καλεσμένοι αντίκρισαν μια απρόσμενη καλλιτεχνική εγκατάσταση: τη γοητευτική Carla Bruni-Sarkozy να στέκεται σε ένα ψηλό βάθρο, τυλιγμένη σε μια κουβέρτα από ανακυκλωμένο δέρμα, δημιουργία της καλλιτέχνιδας Nelly Agassi, και να κρατά μια υπερμεγέθη βελόνα—μια αναφορά στη δεξιοτεχνία της χειροποίητης κατασκευής που βρίσκεται στην καρδιά του Tod’s. 

Η τέχνη της χειροτεχνίας ήταν το επίκεντρο της προσέγγισης του Tamburini, καθώς στήριξε τη συλλογή σε καθαρές σιλουέτες. Αλπακά, δερμάτινα κομμάτια, πολυτελές searling και ribbed knits ήτα μόνο μερικά από τα στοιχεία που ξεχώρισαν. «Ήθελα να δώσω έμφαση στην αίσθηση της αφής και να κάνω τις επιφάνειες εκφραστικές», είπε λίγο πριν από την επίδειξη, εξηγώντας ότι άντλησε έμπνευση από τα υφασμάτινα έργα των Ιταλών καλλιτεχνών Carla Accardi, Alberto Burri και Lucio Fontana.

Ξεχώρισαν ιδιαίτερα τα outerwears, με παλτό λεπτεπίλεπτα και μακρόστενα, συχνά τονισμένα στη μέση ή διακοσμημένα με μισές ζώνες στο πίσω μέρος. Ένα από τα κορυφαία κομμάτια της συλλογής ήταν ένα εφαρμοστό σακάκι από αλπακά ζακάρ, με ακατέργαστες, χνουδωτές άκρες, συνδυασμένο με ένα ασορτί κασκόλ και μαύρο παντελόνι τοποθετημένο μέσα σε ψηλές δερμάτινες μπότες.