Ο επιχειρηματίας και προπονητής Remy Blumenfeld ζει στο Capel Manor House, ένα εξαιρετικό παράδειγμα της νεωτεριστικής αρχιτεκτονικής του 1970 στο Kent, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Michael Manser. «H ζωή στο Capel Manor House είναι όσο συνδεδεμένη με την αίσθηση ευημερίας, σαν να ζείτε στα δέντρα και να κοιμάστε κάτω από τα αστέρια. Αισθάνεσαι άπειρος επειδή μπορείς να κοιτάξεις έξω από τον κήπο και να δεις μέχρι τρία μίλια μακριά» λέει ο Remy.
«Νομίζω ότι το είδος των σπιτιών που επιλέγουν να ζήσουν λέει πολλά για τις προσωπικότητές τους. Eίναι οι άνθρωποι που κατοικούν σε έναν χώρο και η ενέργεια που υπάρχει μεταξύ τους που ορίζει την εμπειρία ενός σπιτιού ακόμη περισσότερο από την αρχιτεκτονική. Tο 1999, έψαχνα για ένα μικρό σπίτι με μεγάλο κήπο, περίπου μια ώρα μακριά από το Λονδίνο με τρένο. Τότε, όπως και τώρα, υπήρχαν πολύ λίγα μικρά σπίτια περιτριγυρισμένα από μεγάλους κήπους. Μόνο απέραντα σπίτια, που δεν ταίριαζαν στη ζωή μου» εξηγεί ο ίδιος.
«Είδα το Capel Manor House ένα απόγευμα, την ώρα που έδυε ο ήλιος. Ήταν σαν να είμαι σε ένα όνειρο, σαν να είχα μεταφερθεί στους λόφους του Χόλιγουντ. Οι εικόνες που έβλεπα ήταν σχεδόν τοσκανικές και το σπίτι, που έχει μια σειρά από ιταλικά-γοτθικά χαρακτηριστικά -μια μεγάλη πέτρινη σκάλα, έναν βικτοριανό χειμερινό κήπο-, δίνει την αίσθηση ότι είναι ταυτόχρονα απίστευτα σύγχρονο κι εντελώς διαχρονικό. Θυμάμαι να μαζεύω και να τρώω φθινοπωρινά σμέουρα από τον κήπο της κουζίνας. Η προσφορά μου έγινε αποδεκτή το επόμενο πρωί. Είναι ένα σπίτι που έχει πολύ λίγες απαιτήσεις, καθώς είναι απλό κι εύκολο στη συντήρησή του και προσφέρει όλες τις χαρές. Ο Michael Manser, ο οποίος έγινε φίλος και μας επισκέφθηκε εδώ, σχεδίασε το σπίτι σαν να είναι η απόλυτη εμπειρία εσωτερικού-εξωτερικού χώρου. Επειδή η κατοικία αυτή δεν έχει εξωτερικούς τοίχους, όσοι ζουν εδώ είναι σαν να ζουν στη φύση. Είμαι υπέροχα παρόν στο μεταβαλλόμενο φως που κινείται γύρω από το σπίτι μέσα από την ημέρα, καθώς και στο πέρασμα των εποχών. Από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο περνάμε πολύ χρόνο στον κήπο και συχνά γευματίζουμε κάτω από τις βικτοριανές καμάρες. Το Capel είναι το ιδανικό μέρος για μένα για να "προπονώ" τους πελάτες μου από το τηλέφωνο, καθώς η ζωή των άλλων ανθρώπων είναι συχνά πολυάσχολη και αυτό είναι ένα μέρος απόλυτης ηρεμίας για μένα. Εκτός από το περιστασιακό πέρασμα από ελάφια ή αλεπούδες, δεν υπάρχουν ανεπιθύμητες αποσπάσεις για να με απομακρύνουν από την πλήρη εστίαση» αναλύει.
Το μικρό μέγεθος του σπιτιού ήταν, φυσικά, επιλογή των αρχικών ιδιοκτητών John και Maisie Howard που ήθελαν ένα σπίτι εύκολο σε συντήρηση. Το μικρό μέγεθος, σε συνδυασμό με την ακεραιότητα του κτιρίου 360 μοιρών, σήμαινε επίσης ότι δεν υπήρχε ιδιωτικός χώρος για να μείνουν οι επισκέπτες. Με όλους τους εξωτερικούς τοίχους από γυαλί, δεν υπάρχουν ιδιωτικά δωμάτια. Δεν υπάρχει τρόπος για τους επισκέπτες να ξεφύγουν από τους ιδιοκτήτες ή οι ιδιοκτήτες να ξεφύγουν από τους καλεσμένους και γι 'αυτό ξεκίνησαν να δημιουργούν έναν ξεχωριστό χώρο φιλοξενουμένων.
«Είχα δει ένα πολύ όμορφο νεωτεριστικό σπίτι στη Σκωτία από τον αρχιτέκτονα Ewan Cameron, ο οποίος συναντήθηκε μαζί μας για να μιλήσουμε για το είδος διαμονής που ελπίζαμε. Το σύνθημά μας ήταν απλό: Να δημιουργήσουμε έναν ξεχωριστό χώρο στην ίδια "γλώσσα" με την κύρια κατοικία, όπου οι επισκέπτες θα απομονώνονταν από άλλους επισκέπτες ή από εμάς στο κεντρικό σπίτι» αναφέρει ο Remy.
«Έτσι, υπάρχουν γωνίες από γυαλί και σκιασμένη βεράντα που σημαίνει ότι προστατεύεται από το φως του ήλιου και δε σας τυφλώνει μέσα στο σπίτι. Μια απλή παλέτα από σκυρόδεμα και ξύλο καρυδιάς κρατά τους εσωτερικούς χώρους ρετρό, ενώ τα υπνοδωμάτια ανοίγουν σε μια πλακόστρωτη βεράντα που προσφέρει θέα προς τη φύση. Μου αρέσει να μένω με φίλους, αλλά εκτιμώ επίσης την ιδιωτικότητα και τον χώρο μου -όπως φαντάζομαι, κι εκείνοι. Έχοντας ένα ξεχωριστό δωμάτιο, οι επισκέπτες μπορούν να έρχονται και να φεύγουν όποτε τους αρέσει, να διαβάζουν, να πίνουν τσάι, να ακούν μουσική, να παρακολουθούν ταινίες ή απλά να ξεκουράζονται. Το νέο σπιτάκι επισκεπτών που δημιουργήσαμε επέτρεψε να προσκαλέσουμε επίσης ανθρώπους που θα θέλαμε να γνωρίσουμε καλύτερα» λέει ο ίδιος.
«Στο κυρίως σπίτι οι εσωτερικοί χώροι είναι απλοί και ανοιχτοί. Τα εσωτερικά τοιχώματα είναι από τούβλα σκουρόχρωμα καφέ ή βαμμένα ενώ οι οροφές είναι ξύλινες και τα δάπεδα με ενδοδαπέδια θέρμανση επενδύθηκαν με πλακάκια. Έχουμε επιλέξει έπιπλα που μοιάζουν με αυτά που θα μπορούσαν να υπήρχαν από την εποχή που το σπίτι χτίστηκε το 1970, παρόλο που δεν ήταν εύκολος χώρος για να διακοσμήσεις μιας και κάθε δωμάτιο κυριαρχείται από τη φύση. Υπάρχουν πολύ λίγοι εσωτερικοί τοίχοι πάνω στους οποίους μπορεί να κρεμάσει κανείς εικόνες ή να τοποθετήσει ράφια και όσον αφορά στα έργα τέχνης, υπάρχουν κάποια του φωτογράφου Henryk Hetflaisz, έργα ζωγραφικής του Alex Nichols και γλυπτά της μητέρας μου, Helaine Blumenfeld. Είναι ένας θαυμάσιος χώρος για γλυπτική και είμαι πολύ τυχερός που έχω πολλά κομμάτια της μητέρας μου. Λόγω της σχέσης τους με τον φυσικό κόσμο και τις διαχρονικές αιθέριες ιδιότητές τους, έχουν ιδιαίτερα αρμονική σχέση με το σπίτι και τον κήπο» υπογραμμίζει.
«Αν έπρεπε να σώσω μόνο ένα αντικείμενο, θα ήταν σίγουρα το γλυπτό, Πτήση, του 2013, αν και, καθώς ζυγίζει αρκετούς τόνους, θα χρειαζόμουν έναν τεράστιο γερανό για να το πάρω. Αφού έζησα για λίγο στο Capel Manor House, βρήκα χαραγμένο σε ένα γυάλινο παράθυρο τις λατινικές λέξεις Hic Habitat Felicitas που σημαίνει «εδώ ζει η ευτυχία«. Και αυτό είναι αλήθεια, είναι σχεδόν αδύνατο να μην είσαι ευτυχισμένος» παραδέχεται. «Στη σύγχρονη ζωή είναι βασικό να βιώνεις απλά έναν ευέλικτο ανοιχτό χώρο, με τη μέγιστη δυνατή έκθεση στο ηλιακό φως και την ελάχιστη δυνατή συντήρηση» ολοκληρώνει λέγοντας.
Πηγή: The modern house
