Η Stephanie Delpon μας ξεναγεί στο Art Deco σπίτι της στη Μονμάρτρη

Σε μια από τις πιο όμορφες και γραφικές γειτονιές του Παρισιού, στη Μονμάρτρη θα εντοπίσετε τους τουρίστες της, τα πολύχρωμα στοιχεία που φαίνεται να διατηρούνται ανέπαφα στο πέρασμα του χρόνου, τις απότομες ανηφόρες και κατηφόρες στις οποίες προσκολλώνται μικροσκοπικές καφετέριες... Κάποιος μπορεί να ξεχάσει σχεδόν την ιστορική της πλευρά, αυτή των πλακόστρωτων, των ατελιέ των καλλιτεχνών που στις αρχές του 20ου αιώνα έδωσαν σ' αυτόν τον διάσημο λόφο του Παρισιού τη φήμη του μποέμ. Εδώ βρίσκεται το σπίτι της Stephanie Delpon, που όπως και η ίδια η Μονμάρτρη, έχει κι αυτή δύο πλευρές. Μια έμφυτη αγάπη στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία αφενός, στην οποία πρόσθεσε την κατάρτιση στις επιχειρηματικές σπουδές, για να αποφύγει την «καρικατούρα ενός μελετητή που δυσκολεύεται να ενταχθεί στον κόσμο».

Ακολούθησε τη Silicon Valley στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον κόσμο της επενδυτικής τραπεζικής. Όταν έφτασε στα 25, αποφάσισε να επιστρέψει σπίτι. Με εξαίρεση τις δύο διαφορετικές σφαίρες της, η Παρισινή κυρία δημιούργησε το Pictoresq, ένα στούντιο που ερμηνεύει ξανά την εικόνα ενός brand. Οι δύο διαφορετικές πλευρές της είναι η δύναμή της φέρνοντας τη μοναδική προσωπικότητα και την αισθητική της στον κόσμο των επιχειρήσεων. Πιο δημιουργική από ποτέ, εμπλουτισμένη με τις πολλαπλές εμπειρίες της ζωής της, η νεαρή κοπέλα μας προσκαλεί στο σπίτι της σε έναν από τους πιο διάσημους δρόμους του Παρισιού.

Σε αυτό το σπίτι που διατηρεί τα αυθεντικά χαρακτηριστικά του Art Deco, η μελλοντική συγγραφέας (η Stéphanie Delpon εργάζεται επί του παρόντος για τη δημοσίευση πολλών έργων) καθιστά αργά τη δική της θέση. Χάρη στην προσεκτική προσέγγισή της και στη συντριπτική παρουσία βιβλίων, φυτών και ιδιαίτερων αντικειμένων, η ιδιοκτησία διατηρεί την αίσθηση της «εξοχικής κατοικίας» της. Και ποιος θα ήθελε αυτό να αλλάξει, όταν κάθε πρωί η υπέροχη ηρεμία του αμπελώνα Clos-Montmartre αχνοφαίνεται μακριά έξω από τα παράθυρα; Σίγουρα όχι η ίδια.

Η Stéphanie Delpon ζει στο Παρίσι, ανάμεσα στο σπίτι της στη Μονμάρτρη και στη Marais, όπου δουλεύει. Η καριέρα της έχει "διπλό" προφίλ. Πες μας για αυτό.

Έχω μια φυσική κλίση για τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, μια γεύση και τις προδιαθέσεις που έγιναν βαθύτερες κατά τη διάρκεια του λογοτεχνικού μου πτυχίου. Ήταν μια περίοδος της ζωής μου που αγαπούσα (απαιτητική, σίγουρα, αλλά χαρούμενη). Μετά από αυτό, ήθελα να λειτουργήσω με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μου και να αποφύγω τις διαδρομές του μυαλού (εκείνη τη στιγμή ήμουν λίγο λογοτεχνική καρικατούρα και δυσκολευόμουν να προσαρμοστώ στον κόσμο). Γι 'αυτό κι εγώ είχα εγγραφεί σε μια σχολή επιχειρήσεων στο Παρίσι, και στη συνέχεια δούλεψα στη χρηματοδότηση και σε ένα start up τεχνολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν κάτι φυσικό, xαίρομαι που το έκανα, παρόλο που ήταν τόσο αλλόκοτο για μένα, και μου έδωσε τόσα πολλά. Ανακάλυψα προοπτικές που δε θα μπορούσα ποτέ να είχα προβλέψει προηγουμένως. Και τότε, όταν ήμουν περίπου 25, ήμουν τελικά σε θέση να αφιερώσω τον εαυτό μου σε αυτό που μου άρεσε. Συνδύασα αυτές τις δύο δυνάμεις, αυτά τα δύο πολικά αντίθετα και δημιούργησα το δικό μου διαφημιστικό γραφείο όπου λέω ιστορίες και μεταφράζω ένα brand σε εικόνες ενώ την ίδια στιγμή, γράφω και διαβάζω πολλά.

Το πρώτο σας βιβλίο θα δημοσιευθεί το 2020, ποιο είναι το θέμα;

Δε μπορώ να μιλήσω γι 'αυτό, αλλά τώρα εργάζομαι σε ένα άλλο έργο, ένα μυθιστόρημα. Αυτό το σπίτι βρίσκεται στο Butte Montmartre, με θέα στον αμπελώνα, σε απόσταση αναπνοής από τη Sacré-Cœur. Είναι ένα μαγευτικό μέρος και πολύ ζωντανό!

Που γράφεις στο σπίτι;

Γράφω κυρίως τα βράδια. Σε ένα τραπέζι στην κρεβατοκάμαρά μου ή στο ροζ χαλί μου στο σαλόνι, στο πάτωμα. Βασικά, όπου μπορώ να απλώσω τις σελίδες μπροστά μου! Λατρεύω επίσης τις βιβλιοθήκες. Είναι ένα μέρος όπου αισθάνομαι ιδιαίτερα άνετα. Νιώθω ότι είμαι και πάλι φοιτήτρια της λογοτεχνίας, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι διαχειρίζομαι τις δύο δραστηριότητες μου, μία πολύ πρακτική και λειτουργική, την επιχείρησή μου και την άλλη πιο εγκεφαλική και πνευματική, το πάθος μου για τη λογοτεχνία. Γράφω επίσης στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου καταγράφω σκηνές, λέξεις και καταστάσεις που συμβαίνουν.

Ο τόπος όπου ζείτε είναι πλούσιος στην ιστορία. Πώς το βρήκες;

Μέσα από αϋπνία, εντελώς τυχαία, σκόνταψα σε αυτό το σπίτι στη μέση της νύχτας. Ήταν τόσο ισχυρό και απροσδόκητο όσο μια ερωτική υπόθεση... Καυτός χτύπος, αίσθημα παλμών, αγώνας καρδιάς. Δε μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν δυνατόν να ζήσω στο Παρίσι σε ένα σπίτι που περιβάλλεται από δέντρα και τα πουλιά που τραγουδούν. Έτσι, φυσικά, έκανα ό, τι μπορούσα για να το αποκτήσω. Αυτό το σπίτι βρίσκεται στο Butte Montmartre, με θέα στον αμπελώνα, σε απόσταση αναπνοής από τη Sacré-Cœur. Είναι ένα μαγευτικό μέρος και πολύ ζωντανό. Έχω μάθει να ζω με τουρίστες και τους οδηγούς τους. Δεν με ενοχλούν πια. Είναι ένα σπίτι όπου ένας διάσημος ζωγράφος είχε το στούντιο του.

Στην αρχή, ήταν εκφοβιστικό σχεδόν επιβλητικό για μένα. Αλλά το εξημέρωσα και δημιούργησα μια μποέμικη ατμόσφαιρα. Σεβόμουν την ατμόσφαιρα του "εξοχικού σπιτιού". Νιώθω καλά εδώ, είναι ένα σπίτι γυναικείο. Είναι γαλήνιο και μυστήριο. Ποιητικό.

Πώς επιλέγετε τα έπιπλά σας;

Δεν έχω ένα παθιασμένο φετίχ για αρχιτεκτονικά έπιπλα ή κομμάτια σχεδιαστή, και το σπίτι μου δεν είναι μοντέρνο. Έχω ένα στρογγυλό ξύλινο τραπέζι στην τραπεζαρία, καρέκλες από ζαχαροκάλαμο που πήρα στο Leboncoin, και ένα γραφείο. Εκεί όπου προσθέτω την προσωπική μου πινελιά και γεμίζω τον χώρο, είναι με μια σειρά από πέτρες, κεριά, βιβλία και λουλούδια. Μου αρέσει όταν υπάρχουν πολλά αντικείμενα, έτσι αισθάνομαι λίγο σαν σ' ένα bordello.

Αναμιγνύετε την εργασία σας ως creative director με το άλλο πάθος σας, τη λογοτεχνία. Και η λογοτεχνία παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Ποια θα ήταν η ιδανική βιβλιοθήκη σας;

Αν μιλάτε για την ιδανική μου βιβλιοθήκη συγγραφέων, θα περιλαμβάνει τους Rilke, Mallarmé, Céline, Bachelard, Deleuze, Rimbaud, Cocteau, Saint-John Perse, Huysmans, Bukowski, Bergson και Drieu la Rochelle. Αν μιλάτε για τη βιβλιοθήκη ως αντικείμενο, αυτό που έχω μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι έξι μέτρα ύψος και κρύβεται από μια πόρτα. Tην έχω ανοιχτή γιατί αισθάνομαι καλά μόνο όταν περιβάλλομαι από βιβλία, βιβλία παντού. Μπορώ να φτάσω τα ράφια χρησιμοποιώντας μια σκάλα. Η τελευταία μου ιδιοτροπία είναι να τα ταξινομώ ανά χρώμα (το πνεύμα Instagram). Έχω μια άλλη βιβλιοθήκη, συμμετρική και μυστική, της οποίας κλείνω την πόρτα. Περιέχει τα βιβλία που δεν βλέπω τόσο πολύ. Προσωπική ανάπτυξη και άλλα αμερικανικά εγχειρίδια αυτοβοήθειας (πώς να χάσετε τη ζωή σας, το πρωινό σας ή οτιδήποτε άλλο). Το αγγλοσαξονικό υπόβαθρό μου με κάνει να αγοράσω πολλά από αυτά τα βιβλία (πνευματικά, κβαντικά, εσωτερικά, τέτοιου είδους).

Τι σε εμπνέει;

Οι άνθρωποι στον υπόγειο, με συναρπάζουν. Δίνω μεγάλη προσοχή στις χειρονομίες και στα λόγια τους. Μερικές φορές τους φωτογραφίζω. Κι έπειτα εκτυπώνω τις φωτογραφίες, τις πλαισιώνω και μένω με αυτούς τους ανθρώπους γύρω μου. Μου αρέσει να περιβάλλομαι από ξένους. Και στους κήπους, η βουκολική ατμόσφαιρα. Περνάω τη ζωή μου σε παρόμοιους χώρους δίπλα στο σπίτι μου, κοιτάζω τα λουλούδια, συλλέγοντας φύλλα Ginkgo Biloba. Και περπατώντας στο χορτάρι πάρα πολύ. Μεγάλωσα σε τέτοιο περιβάλλον. Τέλος, βιβλία, τα οποία καταβροχθίζω σε τεράστιες ποσότητες. Τα παίρνω μαζί μου παντού και μου δίνουν ελπίδα και χαρά.

Τι σας αρέσει να σας περιβάλλει όταν δημιουργείτε;

Η μουσική είναι σημαντική και κατά προτίμηση δυνατή μουσική. Φυτά, λουλούδια και βότανα. Πέτρες. Η συλλογή μου γίνεται ολοένα και περισσότερο επεμβατική και παίρνει όλο και περισσότερο χώρο στο γραφείο μου. Και τα βιβλία.

Ποια είναι τα αγαπημένα σας μέρη στη γειτονιά σας, τη Μονμάρτρη; Και στη Μarais, μια γειτονιά όπου ζούσατε για πολύ καιρό;

Στη Μονμάρτρη, γευματίζω συχνά στο εστιατόριο του φίλου μου Φαβέν, Il Piccolo Refugio. Τρώς εκεί, σαν να είσαι στη μητέρα σου, και σε καλωσορίζουν σαν οικογένεια. Στον καθημερινό μου περίπατο στη Μονμάρτρη, συχνά σταματώ στο Carette's, Place du Tertre, για να φάω μακαρόνι με αλατισμένο βούτυρο. Δύο φορές την εβδομάδα, πηγαίνω στα μαθήματα της Anne Bianchi στο Satnam της Μονμάρτρης για να ασκήσω την kundalini yoga, μια πολύ ισχυρή παλιά πρακτική. Και όταν δουλεύω στο Marais, κοντά στην Place des Vosges, πηγαίνω για φαγητό στο Café Chinois, στο Petit Marché ή στο Juice Lab.