H ζωή κάποιες φορές σαν ευλογία μοιράζει απλόχερα χαρίσματα στους ανθρώπους. Όπως στη Μαρία Φιλοπούλου, η οποία έχει κατακτήσει την «Ελευθερία» να δημιουργεί παραστατικά βιωμένους τόπους κάτω από αίθριους ουρανούς και μεσογειακούς ήλιους, υμνώντας την ανθρώπινη ύπαρξη και συνθέτοντας το «όλον» της φύσης λουσμένο στο φως και προικισμένο από ρυθμό. Η συνάντηση με το έργο της είναι εμπειρία, αφού ο θεατής βρίσκεται στους προσωπικούς της παραδείσους μέσα στο φυσικό περιβάλλον και κυρίως στο ζωοποιό νερό, και καλείται να βουτήξει μέσα τους. Στη νέα της έκθεση, σε συνεργασία με τις Zoumboulakis Galleries, προβάλλει σε πλήρη αρμονία το ανθρωπογενές με το φυσικό περιβάλλον μέσα από 15 ζωγραφικά έργα και δύο γλυπτά της, που προκαλούν την προσωπική περιήγηση αλλά και συγκίνηση.
Πώς ασχοληθήκατε με την Τέχνη και τι σημαίνει για εσάς; Από τα παιδικά μου χρόνια ζωγράφιζα ό,τι έβρισκα μπροστά μου, κι έτσι ενστικτωδώς οδηγήθηκα στην Τέχνη. Η ζωγραφική για μένα είναι η ελευθερία μου, η λύτρωσή μου και ο τρόπος επικοινωνίας με τους άλλους, το πλαίσιο όπου αποκαλύπτω τον πιο αληθινό μου εαυτό.
Η σύνδεσή σας με τη φύση και τη θάλασσα είναι εμφανής στο έργο σας. Πώς προέκυψε αυτό; Τι συμβολισμοί κρύβονται από πίσω; Όταν ήμουν μικρή, περνούσα τα καλοκαίρια μου, τις διακοπές μου, δίπλα στο νερό. Τριγυρνούσα με ένα ποδήλατο. Ανακάλυπτα τη φύση. Ήταν η χαρά μου, που ακόμα κουβαλάω μέσα μου και τη μεταφέρω στη ζωγραφική μου.
Ποιες είναι οι συνεργασίες που σας στιγμάτισαν; Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, γιατί από τότε που ξεκίνησα να εκθέτω είχα πολύ καλές συνεργασίες. Παρουσίασα την πρώτη μου ατομική έκθεση, μόλις γύρισα από τις σπουδές μου στο Παρίσι, το ’90 στην γκαλερί «Ώρα». Με εμπιστεύτηκε ο ζωγράφος Ασαντούρ Μπαχαριάν, στο ατελιέ του οποίου μαζευόταν όλο το εικαστικό κοινό εκείνης εποχής. Η έκθεση εκείνη γνώρισε επιτυχία και το ’93 προχώρησα με τη δεύτερη ατομική μου έκθεση στην Αθήνα στην γκαλερί Ζουμπουλάκη, την εποχή που η Πέγκυ Ζουμπουλάκη έκανε ένα άνοιγμα προς τους νέους. Η συνεργασία αυτή κρατάει ακόμη, και από το ’99 με τη Δάφνη Ζουμπουλάκη. Επίσης, όλες οι εκθέσεις που έχω δημιουργήσει στο εξωτερικό ‒Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη‒ είχαν πολύ θετική ανταπόκριση στο κοινό.
Τι περιλαμβάνει η νέα σας έκθεση και τι συμβολίζει για εσάς; Η αναδρομική έκθεσή μου στην Εθνική Πινακοθήκη στο Παράρτημα του Ναυπλίου είναι τιμητική για μένα. Το θέμα της είναι η ελευθερία και νομίζω ότι αυτός ο τίτλος ενώνει τα έργα όλης μου της ζωγραφικής πορείας.
Βλέποντας κάποιος τα έργα σας νιώθει πως θα ήθελε να βουτήξει μέσα τους. Είναι το καλοκαίρι η εποχή σας; Μα βέβαια και είναι! Φαίνεται, άλλωστε, καθαρά στα έργα μου. Με ενδιαφέρει πολύ το δυνατό φως και το νερό, και θα ήθελα πραγματικά να νιώσει κανείς, όπως το λέτε, ότι θέλει να «βουτήξει» μέσα τους. Δημιουργώ χώρους όπου αισθάνομαι ελεύθερη και προστατευμένη, προσωπικούς παραδείσους για απόλυτη ελευθερία και χαλάρωση, και προσελκύω τον θεατή να μπει κι αυτός μέσα σ’ αυτούς για να έχει τη δική μου εμπειρία.
Από όλες τις δημιουργίες σας τι αγαπάτε περισσότερο και ποια είναι τα highlights της καριέρας σας; Αγαπώ τα έργα μου από όλες τις περιόδους, είναι κομμάτια της ζωής μου. Απλώς ίσως να έχω περισσότερη εμμονή με τα έργα που έχω ολοκληρώσει τώρα, γιατί αυτά με απασχολούν και με προβληματίζουν περισσότερο.
Τι αγαπάτε στην Τέχνη περισσότερο και πώς βιώνετε την εξέλιξή σας στον χώρο; Λατρεύω την Τέχνη και παρακολουθώ, όσο μπορώ, ό,τι εκτίθεται σε μουσεία και εκθέσεις. Παίρνω μεγάλη χαρά με το να βλέπω καλλιτεχνικά έργα, μαθαίνω διαρκώς και προσπαθώ να κάνω το καλύτερο πάνω στη δουλειά μου. Βρίσκομαι σε μια διαρκή αναζήτηση και σε μια περιπέτεια με άξονα τη ζωγραφική.
Ποιους Έλληνες καλλιτέχνες ξεχωρίζετε και πώς θα βλέπατε την ελληνική Τέχνη σε 10 χρόνια; Ανάμεσα στους εξαιρετικούς Έλληνες καλλιτέχνες που υπάρχουν ξεχωρίζω τον Γκρέκο, τον οποίο θεωρώ από τους σημαντικότερους ζωγράφους στην Ιστορία της Τέχνης. Αγαπώ τον Μιχάλη Οικονόμου, τον Παπαλουκά, τον Τσαρούχη, τον Μόραλη, τον Τέτση, τον Μπότσογλου, όπως και αυτούς που είχαν διεθνή πορεία και έζησαν στο εξωτερικό: τον Τάκη, τον Κουνέλλη, τον Κανιάρη, τον Λουκά Σαμαρά, τη Χρύσα... Πιστεύω ότι, στο μέλλον, οι Έλληνες καλλιτέχνες θα γίνουν πιο «διεθνείς» χάρη στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης που κάνει εξαιρετική δουλειά και τις ξένες σημαντικές γκαλερί που έρχονται στην Αθήνα. Όλα αυτά βοηθούν σε έναν διάλογο με το εξωτερικό και σίγουρα είναι πολύ βοηθητικά για τους νέους καλλιτέχνες.
Ποια είναι η γνώμη σας για την art to use; Μου αρέσει όταν παίρνω μια κούπα με τυπωμένο ένα από τα τελευταία έργα του Van Gogh, «Το Σιταροχώραφο με τα κοράκια», και πίνω τον καφέ μου το πρωί. Μου φτιάχνει τη μέρα να βλέπω ένα εξαιρετικό έργο, να τρώω πάνω σε ένα σουπλά με τυπωμένο ένα έργο του Μονέ. Νιώθω χαρούμενη γιατί μου θυμίζει το πραγματικό έργο.
Η έκθεση «Ελευθερία» πραγματοποιείται στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεων του Παραρτήματος Ναυπλίου της Εθνικής Πινακοθήκης - Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος «Αντώνης Ε. Κομνηνός» και διαρκεί έως τις 30 Οκτωβρίου.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΒΑΧΑΡΙΔΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2025
