Ο Τύπος τη χαρακτηρίζει ως το συγγραφικό φαινόμενο του 21ου αιώνα αλλά η ίδια προτιμά απλά να αφοσιώνεται με πίστη σε αυτό που αγαπά: να γράφει βιβλία. Το κοινό της ανταποδίδει την αγάπη αυτή εδώ και χρόνια, καθώς τα βιβλία της γίνονται best seller εν ριπή οφθαλμού. Ο λόγος φυσικά για τη Λένα Μαντά, με την οποία συναντηθήκαμε με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου με τίτλο "Ζωή σε Πόλεμο", από τις εκδόσεις Ψυχογιός, που περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και αναφέρεται στη σχέση της με τη μητέρα της, Αθηνά. Όπως και η ίδια περιγράφει χαρακτηριστικά: «Μαζί με την ιστορία της, και τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια. Λόγια που δεν ειπώθηκαν, παραλείψεις που έφεραν πόνο, πράξεις που πλήγωσαν, χαμένες αγκαλιές και δάκρυα. Όλα μέσα σε τούτες τις σελίδες, που, εκτός από βιογραφία, έγιναν κι ένα οδυνηρό ταξίδι στο δικό μου χθες, στην αφετηρία μου…»
Κα Μαντά, είστε η πιο πολυδιαβασμένη Ελληνίδα συγγραφέας της εποχής μας; Πώς νιώθετε με αυτόν τον «τίτλο»;
Ευλογημένη νοιώθω από την αγάπη του κόσμου τόσο για τη δουλειά μου, όσο και για μένα την ίδια.
Μέχρι σήμερα έχετε πουλήσει συνολικά 1.800.000 αντίτυπα, πράγμα που για τα δεδομένα της Ελλάδος είναι άθλος. Την περιμένατε αυτήν την επιτυχία;
Κάνω κάτι που αγαπώ. Τίποτα, λοιπόν, δεν περίμενα ούτε και επεδίωξα όμως. Η αγάπη των αναγνωστών έκανε τα υπόλοιπα!
Αλήθεια, πώς αντιδράτε στην επιτυχία; Παίρνετε δύναμη για να πάτε παρακάτω ή σας γεμίζει με άγχος και φόβους, ότι πρέπει να παραμείνετε υψηλά στους στόχους σας;
Όπως είπα ήδη, η αγάπη του αναγνωστικού κοινού με έφερε εδώ που βρίσκομαι. Επίσης επαναλαμβάνω, πως κάνω κάτι που αγαπώ. Με τόση αγάπη, δεν χωράει φόβος. Αυτά τα δυο συναισθήματα δεν πάνε ποτέ μαζί! Κανένα άγχος λοιπόν, ούτε και έπαρση όμως! Κάθε βιβλίο είναι για μένα μια νέα πρόκληση και όταν το γράφω, είναι σαν να είναι το πρώτο μου!
Θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας το... μυστικό σας! Υποθέτω δεν είναι κάτι που κάνετε ενσυνείδητα, αλλά πραγματικά είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς, τι είναι αυτό που κάνει τα βιβλία σας τόσο δημοφιλή. Ποια είναι η δική σας γνώμη;
Όταν ζεις κάτι τόσο όμορφο, δεν αναρωτιέσαι υποθέτω, "τι έκανα για να το αξίζω όλο αυτό!" Άρα θα παίρνατε πιο... έγκυρη απάντηση, αν ρωτούσατε τους αναγνώστες!
Θυμάστε τον εαυτό σας να γράφει από μικρό παιδί; Ήσασταν από τα παιδιά εκείνα που είχαν κλίση στα φιλολογικά μαθήματα και που έγραφαν καλές εκθέσεις;
Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Παραμυθάκια στο δημοτικό, διηγήματα αργότερα, νουβέλες και μετά μικρά μυθιστορήματα. Η έκθεση και γενικά τα φιλολογικά μαθήματα ήταν πραγματικά οι ώρες που περνούσα καλά στο σχολείο.
Γεννηθήκατε στην Κωνσταντινούπολη αλλά ήρθατε στην Ελλάδα σε μικρή ηλικία. Τι θυμάστε από εκείνα τα χρόνια στην Πόλη. Έχετε μνήμες που σας ακολούθησαν στη μετέπειτα ζωή σας;
Ελάχιστες. Ήμουν πέντε χρόνων όταν έφυγα και οι μνήμες μου είναι θολές και συγκεχυμένες.
"Η αγάπη του αναγνωστικού κοινού με έφερε εδώ που βρίσκομαι. Επίσης επαναλαμβάνω, πως κάνω κάτι που αγαπώ. Με τόση αγάπη, δεν χωράει φόβος"!
Στο νέο σας βιβλίο «Ζωή σε Πόλεμο», αντλείτε έμπνευση από τη μητέρα σας, Αθηνά. Είναι οδυνηρό να γράφει κανείς ένα βιβλίο με τόσο προσωπικά, αυτοβιογραφικά στοιχεία;
Σαφώς και ήταν δύσκολο. Η σχέση με την μητέρα μου ήταν δυσλειτουργική, κάποιες στιγμές εκρηκτική. Έπρεπε να επιλέξω ποιες από τις αναμνήσεις μου, αυτές που είχα προσπαθήσει να θάψω, θα χρησιμοποιούσα. Παράλληλα το βιβλίο γράφτηκε αμέσως μετά τον θάνατό της και βρισκόμουν σε έντονη συναισθηματική φόρτιση. Όταν όμως το ολοκλήρωσα, ένοιωσα ανάλαφρη. Οι αναμνήσεις δεν πονούσαν πια...
Αλήθεια, πώς ήταν η μητέρα σας ως χαρακτήρας; Ήταν ένας δυναμικός ή ευαίσθητος άνθρωπος;
Ένας άνθρωπος δεν είναι ή το ένα ή το άλλο. Καθένας έχει πολυδιάστατη προσωπικότητα, αλίμονο αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Δυναμική λοιπόν και ευαίσθητη. Σκληρή και τρυφερή. Γλυκιά και πικρή. Κακιά και καλή. Κράμα παράξενο και πολυποίκιλο.
Εσείς της μοιάσατε; Αναγνωρίζετε στοιχεία από τον χαρακτήρα της σε εσάς;
Είμαστε αυτό που φτιάχνουν οι γονείς μας ξέρετε. Πρώτα από όλα, κληρονομούμε τα γονίδιά τους. Τα κύτταρα που μας κάνουν να τους μοιάζουμε εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Έπειτα οι γονείς λειτουργούν τόσο ως πρότυπα προς μίμηση, όσο σαν παραδείγματα προς αποφυγή. Με αυτή την έννοια λοιπόν, ναι, έχω πάρει πολλά στοιχεία της!
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το βασικό σας ελάττωμα, το οποίο παλεύετε να βελτιώσετε από την εφηβεία σας –ίσως ακόμη και μέχρι σήμερα..
Δεν είναι ένα δυστυχώς! Αυτό που κατάφερα κάπως να ελέγξω είναι ο παρορμητισμός μου και κυρίως, ο ενθουσιασμός που κάνει τις αντιδράσεις μου να έχουν τα χαρακτηριστικά ενός... τυφώνα!
Κα Μαντά, από που εμπνέεστε για να ξεκινήσετε ένα νέο βιβλίο;
Δεν ξέρω! Ό,τι βλέπω, ακούω, ζω, ,ότι αλληλεπιδρά μαζί μου είναι ένα νέο μυθιστόρημα! Μη ζητάτε να εξηγήσετε τα πάντα. Χάνουν τη μαγεία τους....
Θα ήθελα να περιγράψετε στους αναγνώστες μας τη συγγραφική σας «ρουτίνα». Έχετε κάποιες ώρες τις ημέρας που προτιμάτε να γράφετε, ένα συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού ή κάποια συνήθεια που ακολουθείτε πιστά;
Γράφω πάντοτε στο γραφείο μου, μόνο εκεί μπορώ να απολαύσω το εκάστοτε ταξίδι. Η μέρα μου ξεκινάει πρωί, καμία φορά και πριν ξημερώσει. Κλείνω τηλέφωνα, παίρνω καφέ και τσιγάρα και απλά...χάνομαι στις δαιδαλώδεις διαδρομές του μυαλού μου!
Είστε μια γυναίκα με τεράστια δημοτικότητα. Πιστεύετε ότι αυτό οφείλεται μόνο στα βιβλία σας ή υπάρχουν και άλλοι παράμετροι που συμβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση;
Στα τόσα χρόνια της παρουσίας μου στα εκδοτικά, με το αναγνωστικό κοινό, ξεκινήσαμε μια όμορφη σχέση που βασίζεται στην ειλικρίνεια. Όλοι γνωρίζουν πως, είτε τους αρέσω είτε όχι, αυτό είμαι! Η αλήθεια μου τελικά ήταν που έβαλε στέρεες βάσεις σε αυτό που εσείς ονομάζετε δημοτικότητα, ενώ εγώ επιμένω να το λέω αγάπη...
Τι θα συμβουλεύατε σε έναν νέο συγγραφέα που ξεκινάει τώρα τα βήματά του στον χώρο. Τι πρέπει να προσέξει και τι να αποφύγει;
Αν αυτός ο νέος συγγραφέας γράφει, γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, αν βιώνει έναν μεγάλο έρωτα με την συγγραφή, τότε δεν έχω να του πω το παραμικρό γιατί δεν είναι σε θέση, και δεν πρέπει να με ακούσει. Όταν ζούμε έναν έρωτα, καμία συμβουλή δεν μας ενδιαφέρει. Αν ο νέος συγγραφέας γράφει, γιατί κυνηγάει φήμη και χρήμα, δε θέλω να πω το παραμικρό....
Υπάρχει κάποιο όνειρό σας που δεν έχετε εκπληρώσει ακόμη, σχετικά με τη συγγραφή;
Πήρα και έδωσα πολλά 18 χρόνια τώρα. Νοιώθω γεμάτη από την ομορφιά των μεγάλων συγκινήσεων που ένιωσα και ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε τόσες χαρές....
15 ΠΡΑΓΜΑΤA ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ
ΑΝ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΘΑ…
Ένοιωθα μισή....
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΜΟΥ…
Γράφε, μην σταματάς!
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ…
Δεν ήταν ένα...λάτρεψα τον Ξενόπουλο.
Η ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΜΕ...
Καφέ και τσιγάρο.
ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΜΕΡΑ, ΧΑΛΑΡΩΝΩ...
Μ' ένα σταυρόλεξο.
ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΖΩ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ…
Αισιοδοξία, ικανότητα για πλατύ χαμόγελο, καλοσύνη και ευγένεια...
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟ ΚΟΜΟΔΙΝΟ ΜΟΥ..
Υπόσχομαι να μην ξεχάσω του εξαιρετικού ομότεχνου Γιώργου Πολυράκη.
ΕΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΕΝΑΝ ΔΙΑΣΗΜΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΗΤΑΝ...
Η Μάργκαρετ Μίτσελ. Λάτρεψα το Όσα παίρνει ο άνεμος!
Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ...
Η δεκαετία του εξήντα!
Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΡΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ…
Μια βόλτα κι έναν καφέ δίπλα στη θάλασσα.
Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ…
Του χώματος μετά την βροχή...
ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΕΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ..
Δεν είναι ανακοινώσιμο!
ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙ ΓΙΑ...
Τίποτα! Είμαι εγώ κάθε τι που μου έχει τύχει!
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ...
Στην Κωνσταντινούπολη με κρουαζιερόπλοιο. Η στιγμή που μπήκαμε στο λιμάνι και αντίκρισα την Αγία Σοφία μου έφερε δάκρυα στα μάτια. Μείναμε λίγο, αλλά ήταν αρκετό και αξέχαστο το προσκύνημα στον τόπο που γεννήθηκα και πέρασα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου.
ΕΝΑ ΧΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΧΩ...
Θα ήθελα να ζωγραφίζω όμορφα, να μπορώ να αποτυπώνω στον καμβά, θάλασσες , βράχια και ματωμένα ηλιοβασιλέματα.
