Γυναίκα που παραμένει κορίτσι, συλλαβές αισιοδοξίας σε προτάσεις απολογισμού, παρούσα όταν το μυαλό δραπετεύει, αναλαμπές ροζ ονείρων σε σκοτεινές στροφές, συγκροτημένη στον αυθορμητισμό της. Η Φαίη Σκορδά, που έμαθε να αγαπά τις σιωπές της, ανοίγει μια ενδοσκοπική χαραμάδα και προσκαλεί τον Άρη Καβατζίκη να κοιτάξουν μαζί όλα όσα κατοικούν μέσα της.
It’s a Woman’s World
Απέναντί μου κάθεται μία εντυπωσιακή γυναίκα. Γνωριζόμαστε καλά, εδώ και χρόνια. Είμαστε φίλοι, έχουμε δουλέψει μαζί, αλλά θα παραμείνω πιστός στον ρόλο μου. Παρατηρώντας την, αυθόρμητα τη ρωτάω πώς έχει καταφέρει να την αγαπούν οι γυναίκες, να μην τη βλέπουν ανταγωνιστικά. «Δεν πιστεύω ότι οι γυναίκες μπορεί να ζηλεύουν το σώμα ή το πρόσωπό μου, γιατί εγώ ούτε όμορφη με θεωρώ ούτε ως όμορφη φέρομαι. Δε μένω σε αυτό και δεν το εκπέμπω. Το να ποζάρω μπροστά στον φωτογραφικό φακό είναι κάτι που το έχω μάθει, μπορώ να λειτουργήσω. Στη ζωή μου, όμως, δεν κινούμαι σε έναν χώρο ως ωραία. Επίσης, δε θεωρώ ότι οι γυναίκες είναι μικρόψυχες, ούτε ότι ζηλεύουν όσες είναι όμορφες. Αντίθετα, νιώθουν ζήλια όταν κάποιες γυναίκες δίνουν δικαίωμα με τη ματιά τους, με το βλέμμα τους. Δε ζηλεύεις, λοιπόν, το όμορφο και το ωραίο -εγώ καταρχάς λατρεύω τις ωραίες, μέσα κι έξω, γυναίκες-, αλλά κάποια που πάει να σου κλέψει κάτι δικό σου. Εσωτερικό και υποσυνείδητο φόβο σού βγάζει κάποιος με τη συμπεριφορά του. Και η μητέρα μου είναι έτσι με τις γυναίκες, ίσως και περισσότερο από μένα. Το έχω ζήσει αυτό. Δεν υπήρχε ποτέ ανταγωνισμός, αλλά συμπαράσταση, ποτέ ζήλια αλλά θαυμασμός. Λυπάται με τις λύπες των φίλων της, χαίρεται με τις χαρές τους και αυτό προκύπτει από την αυτοεκτίμηση και την ασφάλεια που νιώθει ως άνθρωπος».
Comment te dire Adieu
Κάνει μια δουλειά προβεβλημένη, αλλά περισσότερο σήμερα από κάθε άλλη περίοδο της ζωής της έχει πάρει μεγάλη απόσταση από τις συνεντεύξεις και τις εμφανίσεις. Έχουν περάσει σχεδόν δέκα μήνες από το τέλος της συνεργασίας της με τον ΑΝΤ1, ένα κανάλι στο οποίο εργάστηκε για δέκα ολόκληρα χρόνια. Ουσιαστικά, δε μάθαμε ποτέ το γιατί. Θυμόμαστε μονάχα ένα αξιοπρεπές «αντίο» και την ακέραιη στάση που κέρδισε τα εύσημα τόσο των τηλεθεατών όσο και των συναδέλφων της. «Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα μίλησαν πολλοί άλλοι για μένα, οπότε εγώ με τη στάση μου και ορισμένες νύξεις μέσα από την εκπομπή έδωσα κάποιες απαντήσεις. Έχω πλέον την πολυτέλεια επιλογής των ανθρώπων με τους οποίους νιώθω μια ασφάλεια στη συνομιλία, όπως μαζί σου, είναι και κάποιες σχέσεις που μένουν, όταν ειδικά θέλεις να μιλήσεις από καρδιάς. Για όσα ακούστηκαν δεν μπορώ να απαντήσω με λόγια, απάντησα όμως με πράξεις και συγκεκριμένες επιλογές. Ακόμη κι όταν δεν απαντώ, κάτι σημαίνει, η σιωπή είναι απάντηση. Όταν χρειάζεται, εκφράζω τη γνώμη μου, αλλά ποτέ για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Τα τελευταία χρόνια, για πράγματα σοβαρά ή σημαντικά έχω πει την άποψή μου. Και είχε και κόστος. Έχω εκφράσει τα “θέλω” μου για το περιεχόμενο μιας εκπομπής, νιώθω τυχερή καθώς στις συνεργασίες μού έδειχναν εμπιστοσύνη. Πολλές ήταν οι φορές που η αντίστασή μου ή η διαφορετική γνώμη μου στο τέλος αποδείχτηκε σωστή. Όταν ζητάω κάτι, δε λειτουργώ υποκειμενικά, αλλά για το συμφέρον μιας εκπομπής. Έχω αρνηθεί να κάνω πράγματα ή να ασχοληθώ με προγράμματα που ήταν εκτός της αισθητικής μου ή του περιεχομένου μιας πρωινής εκπομπής και του κοινού της. Σε ό,τι αφορά στην αλλαγή τηλεοπτικής στέγης και τη μετακίνησή μου στον ΣΚΑΪ, αποχαιρέτησα πριν από δέκα μήνες ένα κανάλι, χωρίς να ξέρω ποιο θα είναι το επόμενο. Χαιρέτησα έναν σταθμό που αγάπησα και με στήριξε στο έπακρο. Και τα στελέχη, και ο Θοδωρής Κυριακού, ήταν πάντα δίπλα μου. Και όπως κάνω συνήθως, δεν είχα προετοιμάσει το τι θα πω. Είναι η καρδιά μου που μιλάει, όπως μίλησε και σε εκείνο το “αντίο” που κράτησε ένα λεπτό. Εκείνη την ώρα, λοιπόν, δεν είχα δεύτερο σενάριο, ούτε είχα κλείσει την επόμενη στέγη μου. Δε φεύγω από κάπου για να πάω κάπου αλλού. Θα έφευγα κι ας έμενα χωρίς δουλειά. Υπήρξαν πολλές και διαφορετικές συζητήσεις, ήθελαν να μείνω στον ΑΝΤ1 -με όποιον τρόπο-, αλλά δεν μπορούσα. Ήταν μία καθαρά προσωπική απόφαση, χωρίς να έχω έτοιμο το επόμενο βήμα. Δε λειτουργώ με “καβάντζες” στη ζωή μου, αλλά με εντιμότητα και συναίσθημα».
I did it my way
Αν μου επιτρέπεται μία μικρή προσωπική εκτίμηση σε αυτό εδώ το κείμενο που της ανήκει, είναι ότι η Φαίη είναι από τα πλέον δημοκρατικά άτομα που έχω γνωρίσει στον σκληρό χώρο της τηλεόρασης. Ενώπιόν της μπορείς να έχεις άποψη, να έχεις αντίλογο μαζί της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάτι θα αλλάξει στη συμπεριφορά της ή ότι κινδυνεύει το επαγγελματικό σου αύριο. Διαθέτει μια βαθιά δημοκρατικότητα. «Για τα δεδομένα της τηλεόρασης, ίσως θα έπρεπε να είμαι πιο σκληρή, αλλά στο τέλος της ημέρας μένουν οι αξίες μας. Κι αν ο χώρος είναι δύσβατος, τον μοναδικό άνθρωπο που έχω ταλαιπωρήσει είναι εμένα ευτυχώς. Και αυτό σημαίνει ότι πολλές φορές δεν προστάτευσα τον εαυτό μου. Ό,τι λάθη έχω κάνει τα πλήρωσα εγώ, είναι λάθη προς εμένα την ίδια και έχω υποστεί τις συνέπειες. Ακόμη κι όταν φοβήθηκα στις “σκοτεινές περιοχές” αυτής της δουλειάς, έφτασα στα 43 μου και συνεχίζω να την κάνω από την πλευρά του ροζ. Δε θα τιμωρούσα ποτέ κάποιον, αυτό για μένα δεν υπάρχει ούτε καν ως σκέψη. Έχω μάθει να στηρίζω τους συνεργάτες μου, με τα καλά και τα κακά τους. Έχω μάθει να ακούω και στο τέλος να αποφασίζω εγώ. Μεγάλωσα σε ένα πολύ δημοκρατικό περιβάλλον. Οι γονείς μου λειτουργούσαν πάντα μαζί για το καλό της οικογένειας, έχοντας την προσωπική τους υπόσταση. Προχωρούσαν στον ίδιο δρόμο, έχοντας ο καθένας τη δική του διαδρομή. Ήταν αυτόνομες προσωπικότητες στον γάμο τους». Και το μεγαλύτερο μάθημα που πήρε σε αυτήν τη δουλειά; «Πιο σημαντικό από το να λες “ναι”, είναι να λες “όχι”. Είναι πιο σοφό να ξέρει κανείς πότε θα πει το “όχι” του, γιατί, αν χάσεις ένα “ναι”, χάνεις μια ευκαιρία, αλλά θα έρθει η επόμενη. Αν δεν μπορείς, όμως, να διακρίνεις πότε θα πεις “όχι”, το κόστος είναι μεγάλο τελικά».
Sky is the Limit
Σε νέο τηλεοπτικό σπίτι πλέον, στον ΣΚΑΪ, μου διευκρινίζει πως: «Xρειάστηκε μισή ώρα για να το αποφασίσω. Με έπεισαν, γιατί κατάλαβα ότι με ήθελαν πολύ και εγώ είμαι συναισθηματικός άνθρωπος. Χωρίς να υπογράψω, είπα “ναι” και, όταν έχω δώσει τον λόγο μου, δεν τον παίρνω πίσω. Διαπιστώνω άριστη συμπεριφορά απέναντί μου, τόσο από την πλευρά της διοίκησης, των διευθυντών, αλλά και της παραγωγής. Είμαι πράγματι πολύ ικανοποιημένη από την επιλογή μου, βλέπω ότι εκτιμούν την προσπάθεια που κάνω. Γι’ αυτό παρουσίασα και το “The Voice”, γιατί μου το ζήτησαν. Η πρώτη απάντησή μου ήταν “όχι, αποκλείεται”, αλλά προφανώς έχουν βρει τα κουμπιά μου, μου άφησαν χρόνο να το σκεφτώ, δε με πίεσαν». Και παρόλο που είναι ικανοποιημένη, νιώθει πως δεν κάνει την εκπομπή που ιδανικά θα ήθελε, ανεξαρτήτως καναλιού. «Κάνω ό,τι μπορώ, αλλά προσαρμόζομαι και στα δεδομένα που υπάρχουν γύρω μου. Δυστυχώς, το αμιγώς ψυχαγωγικό πρωινό, όπως το γνωρίζαμε, έχει τραυματιστεί ανεπανόρθωτα και δεν έχει προστατευτεί. Ξέρουμε καλά πώς έρχονται τα νούμερα τηλεθέασης, αλλά το θέμα είναι αν θέλεις να ακολουθήσεις τέτοιον δρόμο. Μου έλεγαν, κάποτε, να βγάζω στον αέρα τηλεφωνικές γραμμές με προβλήματα τηλεθεατών γιατί ήταν hot, αλλά δεν το ακολούθησα. Γνώριζα καλά ότι δύσκολα θα αντέξει η μαγειρική απέναντι σε κάτι τέτοιο. Το ζητούμενο είναι να μην πέσει το κάστρο… Λίγο ακόμη το κρατάω».
Think Pink
Υπάρχουν περιοχές της προσωπικής της ζωής που ξέρω ότι είναι δύσβατες και δεν θα ήθελα να τις περπατήσουμε. Ως φίλος της, θα ήθελα να τη δω με έναν σύντροφο στο πλευρό της, αφού ως μαμά τα έχει καταφέρει πολύ καλά μέχρι σήμερα. Μεγαλώνει δύο υπέροχα παιδιά, τον 11χρονο Γιάννη και τον 8χρονο Δημήτρη. Και παρόλο που η δουλειά της μαμάς σημαίνει προβολή, κάτι τέτοιο δε φαίνεται να επηρεάζει τη σχέση τους. «Δε δικαιολογώ πράγματα στα παιδιά, στο σπίτι έχω καταφέρει να είμαι η μαμά και είναι πολύ ξεκάθαρο. Η καθημερινότητα που εγώ επέλεξα είναι σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι. Αυτό φέρνει ισορροπία. Δεν είναι ότι δεν θέλω να βγω, ούτε το κάνω από σνομπισμό. Και αν κάποια στιγμή, έστω και το παραμικρό, ενοχλήσει τα παιδιά μου, θα αλλάξω δουλειά. Μέχρι στιγμής δεν έχω νιώσει κάτι τέτοιο, αλλά, αν υπάρξει θέμα, σαφώς και θα άλλαζα πορεία για το δικό τους καλό». Και σε ό,τι αφορά το πριν, το τώρα και το μέλλον; «Στα 43 μου έχω δύο υπέροχα παιδιά και αν σε μία ηλικία κάνεις τον απολογισμό σου, εμένα ο απολογισμός μου έχει να κάνει με παιδικά όνειρα που, αν το θέλει ο Θεός, μια μέρα θα πραγματοποιηθούν. Με ρωτάς για το ενδεχόμενο ενός συντρόφου. Αν, λοιπόν, το ροζ όνειρο πραγματοποιηθεί, θα γίνει, επειδή είναι να έρθει και όχι επειδή θα το κυνηγήσω. Σαφώς και δεν έχω παραιτηθεί από τη γυναίκεια μου φύση, γιατί θέλω να συνεχίσω να ονειρεύομαι. Δεν ξέρω αν ονειρεύομαι πλέον, αλλά θα ήθελα να μπορώ να ονειρεύομαι». Τα παιδιά θα ήταν σύμφωνα στο ενδεχόμενο ενός νέου συντρόφου; «Ο Γιάννης και ο Δημήτρης θέλουν να βλέπουν τη μαμά ευτυχισμένη, ό,τι και να σημαίνει αυτό. Είμαι αληθινή μαζί τους, με καταλαβαίνουν αμέσως, με νιώθουν. Αντιλαμβάνονται όταν είμαι στενοχωρημένη και δεν ξεκολλάνε από δίπλα μου. Ξέρεις τι θέλω ειλικρινά για τα παιδιά μου; Να είναι ευτυχισμένα με ξεκάθαρες επιλογές στο μυαλό τους. Να ξέρουν τι ακριβώς θέλουν, να πολεμούν και να ονειρεύονται αυτά που θα τους κάνουν ευτυχισμένους. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις τι σου κάνει, τι σου ταιριάζει, είτε προσωπικά είτε επαγγελματικά. Οι ξεκάθαρες επιλογές οδηγούν στην ευτυχία, στη χαρά και την αγάπη».
«Φαίη, πες μου κάτι όμορφο και αισιόδοξο για το τέλος». Τα έξυπνα μάτια της λάμπουν και συγκινούνται. «Πριν από λίγες μέρες έγινα θεία. Είσαι ο πρώτος που το μαθαίνει. Ο αδελφός μου παντρεύτηκε, δεν το έμαθε κανείς, και πριν από λίγες μέρες απέκτησαν μωρό, ένα πανέμορφο αγοράκι. Μεγάλη ευτυχία…».
Κεντρική φωτογραφία: Σακάκι Dsquared2, Intervista | Πουκάμισο Victoria Beckham, Attica - The Department Store | Βερμούδα Jacquemus
Credits
Φωτογραφία: Κωστας Αυγουλης
Styling: Χρήστος Αλεξαδρόπουλος
Make Up: Γωγώ Νικηφοράκη
Hair: Βασίλης Μπουλούμπασης (D-Tales)
Βοηθός φωτογράφου: Φίλιππος Μαργαλιάς
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023