Σε απόσταση αναπνοής από το Assemblée Nationale, το μέγεθος αυτού του οικογενειακού διαμερίσματος φαίνεται απίστευτα υπερβολικό. H ιδιοκτήτρια, η interior designer Sandra Benhamou, εξηγεί ότι πριν μετακινηθεί, οι χώροι ήταν στην πραγματικότητα παλιοί κι εγκαταλελειμμένοι. Αυτό συμβαίνει συχνά στο Παρίσι, όπου σχεδόν το 17% των σπιτιών είναι άδειο. Για να αποκατασταθεί η αξιοπρέπεια - και πάνω απ 'όλα η ζωή - σε αυτούς τους καταπληκτικούς χώρους, η Παριζιάνα ιδιοκτήτρια αποφάσισε να ξεφύγει από τον Haussmann χαρακτήρα του χώρου. Και το έπραξε παραβιάζοντας ενστικτωδώς κι ελεύθερα τους κανόνες, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στις λεπτομέρειες. 

Με τις ιταλικές ρίζες της, που γοητεύονται από έργα φοβερών designers, όπως ο Carlo Scarpa ή ο Gio Ponti, η Sandra αναμειγνύει, ταιριάζει και μετακινεί αντικείμενα. Μακριά από το «διακοσμητικά σωστό» και πιστή στα δικά της γούστα. Πάντα πιστή στον εαυτό της, που της επιτρέπει να ανακαλύπτει θαυμάσια πράγματα στις γκαλερί, τα σημεία πώλησης και τις αγορές που απολαμβάνει να επισκέπτεται εδώ και χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό και ταυτόχρονα προσωπικό. Καλά ριζωμένο στο παρελθόν, αλλά κι εκπληκτικά σύγχρονο. Από τη σύγχρονη τέχνη μέχρι τους θησαυρούς της δεκαετίας του '70, από ένα παρκέ από ψαροκόκαλο μέχρι ένα μαρμάρινο δάπεδο terrazzo Carrare, καθετί έχει τη δική του ιστορία. Ανακαλύψτε την!

Σάντρα, ποια είσαι;

Κατάγομαι από το Παρίσι, έχω ιταλική και τυνησιακή καταγωγή κι έχω ζήσει δεκαπέντε χρόνια στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο, όπου γεννήθηκαν τα τρία παιδιά μου και σήμερα είναι 18, 16 και 12 ετών αντίστοιχα. Είμαι μια παθιασμένη, γεμάτη και απαιτητική γυναίκα. Μου αρέσει η ζωή να είναι μια γιορτή!

Πείτε μας για αυτά τα πρώην γραφεία που έχουν γίνει πλέον διαμέρισμα.

Το Παρίσι είναι γεμάτο άδεια, εγκαταλελειμμένα διαμερίσματα. Όταν μας δόθηκε η ευκαιρία να καταλάβουμε έναν ολόκληρο όροφο από παλιά γραφεία, σε απόσταση αναπνοής από την Εθνοσυνέλευση, δε δίσταζα πολύ. Βρίσκονται σε ένα διάσημο κτίριο όπου στεγάζεται το Ίδρυμα Grancher, τα πρώην αυτά γραφεία με τα χαρακτηριστικά της περιόδου ήταν θεαματικοί χώροι οι οποίοι ήταν απόλυτα κατάλληλοι για να μετατραπούν σε ένα οικογενειακό διαμέρισμα.

Τι αλλάξατε για να τους μετατρέψετε σε φιλικούς προς την οικογένεια χώρους;

Μετακόμισα την κουζίνα από το πίσω μέρος του διαμερίσματος στην αίθουσα δίπλα στον τριπλό χώρο υποδοχής (τραπεζαρία, σαλόνι και αίθουσα τηλεόρασης). Ένα από τα υπνοδωμάτια έχει γίνει ένα τεράστιο dressing room, και όλα τα άλλα δωμάτια έχουν ανακαινιστεί πλήρως.

Aπό πού πρέπει να ξεκινήσει κανείς κατά τη γνώμη σας όταν χρειάζεται να διακοσμήσει ένα διαμέρισμα; 

Πάνω απ 'όλα, θα έλεγα, να ξανασκεφτεί τους χώρους και τα δωμάτια και να εξεταστούν πράγματα όπως η κυκλοφορία και ο τρόπος διαμόρφωσής τους. Προτιμώ πάντα τους ανοιχτούς χώρους διαβίωσης, όπου η κουζίνα είναι συχνά το κεντρικό στοιχείο. Επίσης, σκέφτομαι το φως, γιατί αυτό δίνει στο διαμέρισμα όλη την ατμόσφαιρα και τη ζεστασιά του. Μου αρέσει να πολλαπλασιάζω τις έμμεσες πηγές φωτός. Τέλος, η τέχνη και το design διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στον κόσμο μου. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ ισχυρά κομμάτια για να πω μια ιστορία.

Μπορεί να αισθανθεί κανείς την επιρροή της Ιταλίας στην επιλογή των υλικών, των επίπλων και των έργων τέχνης. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για τη σχέση σας με την Ιταλία;

Εκτός από το γεγονός ότι έχω μια Ιταλίδα γιαγιά και ότι αγαπώ βαθιά τη χώρα και τον πολιτισμό της, εμπνέομαι από τους μεγάλους Ιταλούς αρχιτέκτονες και designers (Carlo Scarpa, Gio Ponti, Ettore Sottsass, Gino Sarfatti, Gae Aulenti, τον καλλιτέχνη κεραμικών ειδών Bruno Gambone κ.ο.κ.). Λατρεύω την ευαισθησία τους, το γούστο τους και τη δημιουργικότητά τους. Ακόμη και σήμερα, όταν πηγαίνω τακτικά στο Μιλάνο (όπου η κόρη μου πήγε για σπουδές), εξακολουθώ να  εμπνέομαι από την αισθητική που είναι πανταχού παρούσα.

Ποια είναι η περίοδος που σας εμπνέει, σας τρέφει σε καθημερινή βάση, στον σχεδιασμό ή στην τέχνη;

Εμπνέομαι πολύ από τη δεκαετία του '70 και τη δεκαετία του '80. Αυτά ήταν χρόνια πολύ πλούσια σε δημιουργικότητα, είτε στη μόδα, στη μουσική, στον κινηματογράφο, στην τέχνη ή στο σχέδιο. Ήταν επίσης όλη η παιδική μου ηλικία! Περιλαμβάνουν τις εποχές του David Bowie και του Pedro Almodóvar μέσω των Pierre Cardin, Daniel Buren και Verner Panton.

Αγαπάτε το κυνήγι ευκαιριών. Πώς συνέβη αυτό;  

Επισκέπτομαι εδώ και χρόνια τις flea αγορές. Μου αρέσει να περπατάω και να περνάω χρόνο με ανθρώπους που μοιράζονται το πάθος μου για αντικείμενα κι έπιπλα. Είναι πάντα πολύ συναρπαστικό να βρίσκω ένα σπάνιο κομμάτι που μπορώ να προβλέψω ότι ταιριάζει σε ένα έργο στο οποίο εργάζομαι! Μου αρέσει πολύ το πολύχρωμο περιβάλλον, αλλά τώρα έχω μια επιθυμία για καθαρότητα και παίζω με τις αποχρώσεις του λευκού.

Πού πηγαίνετε για να αναζητήσετε αντικείμενα για τους πελάτες σας;

Αναζητώ σε οίκους δημοπρασιών, γκαλερί, σε υπαίθριες αγορές και ταξίδια. Είμαι πιστή στα γούστα μου, στους καλλιτέχνες που αγαπώ, στις γκαλερί που συχνάζουν... και στους φίλους μου! Ποτέ δεν έχω κουραστεί από τις συλλογές μου. Έχω μια τάση να συσσωρεύω πράγματα.

Σε ποιο εστιατόριο θα μπορούσαμε να σας βρούμε, είτε στο Παρίσι είτε αλλού;

Το Latteria στο Μιλάνο. Είναι μια μικρή οικογενειακή τρατορία με οκτώ τραπέζια, ο πατέρας στην κουζίνα, η μητέρα στην τραπεζαρία και ο παππούς στο μπαρ. Τα πάντα είναι νόστιμα, φρέσκα, και χειροποίητα. Είναι ένα ξεχωριστό μέρος για να επισκεφθείτε στο Μιλάνο εάν θέλετε να απολαύσετε εξαιρετικές γεύσεις.

Δείτε στη gallery περισσότερες φωτογραφίες