Μια ανάσα από τη θάλασσα, το σπίτι της οικογένειας Ζουμπουλάκη στην  Ύδρα  συνδυάζει τα πάντα: τέχνη, υψηλή αισθητική, άνεση, μοναδική  τοποθεσία και κυρίως, την αύρα των υπέροχων ανθρώπων που το δημιούργησαν και το απολαμβάνουν.

Το είχα πρωτοδεί στις σελίδες ενός περιοδικού και θυμάμαι πως είχα λατρέψει την εικόνα με το μικρό χαμηλό πορτάκι, που μετά το κατηφορικό μονοπάτι  στην αυλή, ανοίγεις και βρίσκεσαι ένα βήμα πριν τη θάλασσα. Σαν την είσοδο  στον παράδεισο. Όταν έτυχε και βρέθηκα στο σπίτι, είδα με θαυμασμό αυτήν  τη μαγική εικόνα ζωντανή, αλλά ακόμη περισσότερο εντυπωσιάστηκα από την ανάλαφρη αίσθηση που εκπέμπει ο χώρος. Κάθε γωνιά και μια ευχάριστη έκπληξη στο παλιό υδρέικο σπίτι, που ανασχεδιάστηκε και τροποποιήθηκε σύμφωνα με τις νέες ανάγκες, από τον αρχιτέκτονα Θοδωρή Ζουμπουλάκη. Οι δεσμεύσεις της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων -ως προς τον σεβασμό της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής- ήταν ιδιαίτερα αυστηρές, το τελικό αποτέλεσμα,  όμως, που εντάσσεται με ιδανικό τρόπο στο βραχώδες φυσικό περιβάλλον του, είναι απόλυτα επιτυχημένο.

Η κατοικία των 260 τ.μ. περίπου αποτελείται από  δύο όγκους, έναν λευκό κι έναν πέτρινο, που συνθέτουν έναν ενδιαφέροντα συνδυασμό παραδοσιακών και σύγχρονων στοιχείων κι έχουν ως βασικά  υλικά το εμφανές μπετόν, την τσιμεντοκονία και την πέτρα. Το κτίσμα είναι βασισμένο στην αρχιτεκτονική  παράδοση του τόπου, με αναφορές στο σήμερα, όπως μαρτυρά η διάτρητη σε πρόβολο σκουριασμένη, μεταλλική σκάλα, που θυμίζει αμπάρι πλοίου και  διαχέει το φυσικό φως προς το υπόγειο. Ακόμη και η επιλογή του χρώματος στις ξύλινες επιφάνειες είναι το χαρακτηριστικό χρώμα του νησιού, το παραδοσιακό γκρι του Λιμεναρχείου. Το σπίτι εξοπλίσθηκε με σύγχρονη τεχνολογία ώστε να είναι βιώσιμο όλο τον  χρόνο, ακόμα και στις κακοκαιρίες, όταν τα θαλάσσια ταξί δεν έχουν  πρόσβαση και χρειάζεται περπάτημα γύρω στα 40’ από το Λιμάνι.

Στο εσωτερικό του, έπιπλα εποχής και αντικείμενα μπερδεύονται γλυκά με το  μοντέρνο design σ’ ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Το ορθογώνιο μοναστηριακό τραπέζι του 18^ου αιώνα, ο απέριττος πάγκος του μαραγκού, το  παλιό σκρίνιο από τη Σαντορίνη και άλλα συλλεκτικά αντικείμενα, καθώς κι  εκλεκτά έργα τέχνης της συλλογής της οικογένειας συνυπάρχουν αρμονικά με την αισθητική της σύγχρονης εποχής. Γενικότερα, δίνεται έμφαση στη  λειτουργικότητα, στη λιτότητα, χωρίς περιττά διακοσμητικά στοιχεία. Ο πάγκος  της κουζίνας «ξεδιπλώνει» και δημιουργεί επιφάνειες εργασίας από μπετόν, οι  βρύσες είναι συναρμολογημένες από βιομηχανικά υλικά, τα στόμια  κλιματισμού αποτελούν στενές, μακρόστενες σχισμές ανάμεσα από τις οροφές από εμφανές μπετόν και τους φαρδείς πέτρινους τοίχους κλπ. Κάποια παλιά παραδοσιακά στοιχεία, όπως το πηγαδόστομο της στέρνας στο κέντρο της κουζίνας, οι πέτρινες γούρνες στα μπάνια, ο ξύλινος διάδρομος από φθαρμένα, δρύινα δοκάρια του περασμένου αιώνα, που συνδέει την είσοδο  του κτήματος με τις βεράντες, φέρνουν μνήμες από το παρελθόν, χωρίς να το αναβιώνουν, και συνδυάζονται αρμονικά με το φως και το μοναδικό απέριττο τοπίο του τόσο ιδιαίτερου νησιού.

Στον εξωτερικό χώρο,  ένας βραχώδης κήπος -επιμελώς ατημέλητος-, με  άγριους θάμνους, ελιές και αρμυρίκια, γίνεται το ιδανικό περιβάλλον του σπιτιού σε συνδυασμό με το τοπίο, τη θάλασσα και το υπέροχο ηλιοβασίλεμα,  όταν το καλοκαίρι συμβαίνει ακριβώς μπροστά.

Το top10 της Ύδρας για τη Δάφνη Ζουμπουλάκη    

Παραλίες: Η Ύδρα δεν είναι γνωστή για τις παραλίες της… Κάποιος μπορεί να κάνει μπάνιο στη σπηλιά που είναι δίπλα στο λιμάνι ή να πάρει τα καραβάκια για τις Πλάκες Βλυχού, Μπίστι και Άγιο Νικόλαο (η μοναδική παραλία με άμμο στο δυτικό μέρος του νησιού).

Hotels: Παραδοσιακά το Miranda και Leto. Και φυσικά η Bratsera. New kid in town το Υδραία!

Restaurants: Η Ωραία Ύδρα, που τα τελευταία χρόνια έχει ανεβάσει την ποιότητα του φαγητού στο νησί. Δεν πρέπει να χάσει κανείς το Όστρια της αγαπημένης Τασούλας, που πάντα θα βρεις φρέσκο ψάρι που έχει ψαρέψει το ίδιο πρωί ο άντρας της.

Το Κρυφό λιμάνι που είναι όντως κρυφό, καθώς και για αλλαγή γεύσης το Caprice, για αγαπημένο ιταλικό φαγητό. Όποιος θέλει θέα στη θάλασσα ο Όμιλος και το Ηλιοβασίλεμα.

Cafe:  Ο Ίσαλος και all time classic το Ρολόι.

Nightlife: Βόλτες μεταξύ Πειρατή και Amalour.

Shopping spot: Elena Votsi is a must!

Souvenirs: Τα αμυγδαλωτά του Τσαγκάρη.

Μνημεία-Εκκλησίες: Πολλά ωραία μοναστήρια, αλλά προτιμότερο να τα επισκεφτεί κανείς τους πιο κρύους μνήμες, καθώς απαιτεί πολύ περπάτημα και σκαρφάλωμα.

Relax time & place: Υδρονέτα για sunset drinks!

Secret: Τα event του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ που φιλοξενούνται κάθε χρόνο στο Σφαγείο της Ύδρας. Φέτος μπορείτε να δείτε το βίντεο του Βρετανού καλλιτέχνη David Shringley. Επίσης μπορείτε να επισκεφτείτε την έκθεση που επιμελείται ο Δημήτρης Αντωνίτσης στο Παλιό Γυμνάσιο της Ύδρας και φυσικά την έκθεση του Γιάννη Αδαμάκη στο Ιστορικό Μουσείο της Ύδρας.