Aν και τη λένε Αντιγόνη δε συµπαθεί ιδιαίτερα τα δράµατα, δηλώνει Ελληνίδα 100% αν και θυµίζει περισσότερο Ιταλίδα, θεωρεί σπίτι της κάθε τόπο που έχει να της προσφέρει κάτι, δηλώνει εργασιοµανής και διέπεται από ένα πνεύµα ελευθερίας κι εύρος σκέψης, που βρίσκεις µόνο σε ανθρώπους που στις καταθέσεις ζωής τους έχουν αποταµιεύσει εµπειρίες από διάφορους τόπους και ανθρώπους. Ίσως γι’ αυτό και ο Adriano Celentano, όταν την επέλεξε για το videoclip του στον ρόλο µιας τσιγγάνας της εξήγησε ότι ο σωστός όρος γι’ αυτό είναι “gitanas”, λαός µε µεγάλη ιστορία και βαθιές ρίζες από Ινδία, Ρώµη, Ισπανία, µε µερικές από τις ωραιότερες γυναίκες του κόσµου κι έντονη καλλιτεχνική φύση. Η Αντιγόνη είναι αληθινά ένας πολύ ενδιαφέρων τύπος µε ακόµα πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες. 

Και ξαφνικά γίνεται ντόρος µε τη συµµετοχή σου στην ταινία “Loro” του Paolo Sorrentino, µε θέµα τη ζωή του Berlusconi. Οι Έλληνες είναι έτοιµοι να «κατασπαράξουν» κάποιον που κάνει επιτυχία εντός, αλλά τον αποθεώνουν όταν διακρίνεται εκτός συνόρων; ∆εν το αντιλαµβάνοµαι αυτό, αλλά το δέχοµαι ως κοµπλιµέντο και σ’ ευχαριστώ. Οι ηθοποιοί απλά κάνουµε τη δουλειά µας, θέτουµε στόχους και δουλεύουµε προς την υλοποίησή τους. Μ’ ενδιαφέρει να εξελίσσοµαι, να γίνοµαι καλύτερη, οπότε όλο αυτό είναι το αποτέλεσµα πολλής δουλειάς. Το εντός ή εκτός συνόρων έχει να κάνει µε τις επιλογές του καθένα. Είχα την ευλογία να ξεκινήσω από την Ιταλία. Για µένα, είναι επαγγελµατικό µου σπίτι η ιταλική αγορά όσο είναι και η ελληνική, αλλά και η τουρκική, η ισπανική ή οπουδήποτε κληθώ για audition. ∆ε θεωρώ πως η δουλειά του ηθοποιού έχει σύνορα.

Πώς «συναντήθηκες» µε τον Sorrentino και την ταινία του; Η ατζέντισσά µου µού τηλεφώνησε να µου πει πως ο Sorrentino θέλει να µε δει. Σε κάθε audition, όταν ακόµα δεν είναι ξεκάθαρος ο ρόλος και απλά αρέσει το προφίλ και το υλικό του ηθοποιού στον σκηνοθέτη, σε καλεί για interview. Είµαστε πάντα προετοιµασµένοι ν’ αυτοσχεδιάσουµε ή να µας δοθεί λίγος χρόνος για να προετοιµάσουµε µια σκηνή. Αυτό έγινε και πήρα τον ρόλο που πιθανότατα ο σκηνοθέτης ήδη είχε στο µυαλό του για µένα. Γνώριζα, βέβαια, ορισµένα πράγµατα για την ταινία, αλλά για τον ρόλο λιγότερα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όµως, σου αρκεί που ένας τόσο σπουδαίος σκηνοθέτης σου δίνει την ευκαιρία της audition. 

Υποδύθηκες, λοιπόν, µια από τις «γυναίκες» στη ζωή του διάσηµου πολιτικού. Τι απαιτεί ο ρόλος; ∆εν είµαι µια από τις γυναίκες του. Η ταινία του Sorrentino, όπως κάθε ταινία του, είναι γεµάτη αλληγορίες. Είµαι µια ακόµα γυναίκα µαταιόδοξη, που βρίσκεται στο τέλος του άνθους της. Η νεότητα στην ταινία συµβολίζει και την οµορφιά, το κάλλος είναι η φρεσκάδα που βρίσκεται στη νιότη, στην επιδερµίδα που δεν έχει ζήσει, δεν έχει  εµπειρίες, δεν κουβαλάει µια ιστορία. Εγώ κουβαλάω την ιστορία µου, προσπαθώ πριν το τέλος να εξαργυρώσω µια θέση στην κοινωνία, χρησιµοποιώντας αυτό που έχω υπάρξει στον κύκλο των ισχυρών ανθρώπων. Ο ρόλος είναι απαιτητικός, αλλά ο Sorrentino αποπνέει µια µαγεία και το κάνει να µοιάζει εφικτό. 

Θεωρείς ότι πάντα οι άντρες θα κυνηγάνε την εξουσία και το χρήµα και οι γυναίκες αυτούς που τα διαθέτουν; Ναι. Πιστεύω πως οι ζωές µας είναι ταινίες παράλληλες κι έτσι οι άνθρωποι συναντιούνται. Οπότε, ανάλογα σε ποια κατηγορία είσαι, ελκύεις και το αντίστοιχο σινεφίλ κοινό.

Εσένα τι σε ελκύει στο αντίθετο φύλο; Είσαι η κλασική  γυναίκα που ονειρεύεται το δίπτυχο γάµος-παιδιά ή σε αφορά  περισσότερο η συντροφικότητα, ο έρωτας, οι όµορφες  εµπειρίες; Με ελκύει το αντίθετο φύλο! ∆εν ξέρω αν αυτός είναι ο  ορισµός της κλασικής γυναίκας -περισσότερο ακούγεται ως η θέση της στο ελληνικό κοινωνικό σύνολο. Είµαι µια γυναίκα που αγαπάει και θέλει ν’ αγαπιέται. Τώρα αυτό πώς θα εξελιχθεί και τι θα φέρει είναι ευπρόσδεκτο, αλλά µε γνώµονα την αγάπη και τον σεβασµό στην ελευθερία της διαφορετικότητάς µου ως γυναίκας.  

Θα ήθελες να µου περιγράψεις το κάδρο µε εικόνες από το παρελθόν σου; Μεγάλωσα µε πολλή αγάπη. Με παππούδες και ζώα, µε µια όµορφη, αλλά δυναµική µαµά και µ’ έναν µπαµπά που ήταν άλλης εποχής, βγαλµένος από ελληνική ταινία. Μεγάλωσα ελεύθερα, πάντα είχα λόγο και άποψη, αλλά η ευγένεια και οι σωστοί τρόποι ήταν η βασική αρχή µας. Μεγάλωσα στον δρόµο γιατί υπήρχαν γειτονιές µε παιδιά και παιχνίδια του δρόµου. Μεγάλωσα χωρίς να φοβάµαι, µε όνειρα που γίνονται πραγµατικότητα. 

Και τι γυρεύει, λοιπόν, µια ωραία Ελληνίδα, που µοιάζει µε Ιταλίδα, στην Ιταλία; Πήγα για σπουδές κι έµεινα. Πάντα αναρωτιόµουν γιατί εδώ µε λένε Ιταλίδα και στην Ιταλία µε λένε Ισπανίδα και στην Αµερική Τουρκάλα, ενώ εγώ είµαι Ελληνίδα 100% . Εσύ, βέβαια, λες µοιάζω και µε Ιταλίδα και είναι ένας λόγος που µπορώ να δουλεύω ως ηθοποιός στην Ιταλία. Όµορφα φοιτητικά χρόνια, νοµίζεις θα κατακτήσεις τον κόσµο. Έχεις άγνοια κινδύνου, ανέµελα κι αυθόρµητα κινείσαι σε όλους τους χώρους. Πλάθεις την προσωπικότητά σου και οι έρωτες παίζουν σηµαντικό ρόλο. Οφείλω µεγάλο µέρος του εαυτού µου στην ιταλική µου  οικογένεια.

Το µόντελινγκ ήταν προσωπικό όνειρο ή προέκυψε; Φλέρταρα µε το µόντελινγκ όταν ακόµα ήµουν ανήλικη και µε είχε φωτογραφίσει ο Ηλίας Μιχαλόλιας σπίτι του. Μετά, δε µε ήθελε ένα γραφείο, ενώ ένα δεύτερο ήθελε να πάω στα καλλιστεία, ενώ εγώ δεν ήθελα. Φεύγω για Ιταλία όπου βρήκα χώρο έκφρασης κάπου που µ’ έκαναν να αισθανθώ ξεχωριστή και όµορφη. Θυµάµαι πως ήταν Έλληνας ο φωτογράφος που πρώτος µου είχε πει «Χαµογέλα, έχεις πολύ ωραίο χαµόγελο!». Ήταν ο Στρατής για την καµπάνια Prince Oliver, την πρώτη µου δουλειά στην Ελλάδα. Αυτή και τα shows του Λάκη Γαβαλά και µετέπειτα Lak. Θαυµάζω ανθρώπους, όχι brands, µου αρέσει το ήθος των ανθρώπων που βρίσκονται από πίσω και όχι το πόσο επιτυχηµένοι είναι. Στο µόντελινγκ, επειδή οι δουλειές είναι περισσότερες σε σχέση µ’ ενός ηθοποιού, έµαθα από νωρίς να επιλέγω αυτούς που θα συνεργάζοµαι και να µ’ επιλέγουν για τους ίδιους λόγους. 

Οπότε οι συνεργασίες σου τι γεύση σου άφησαν; Μπορείς να θυµηθείς κάποια στιγµιότυπα από εκείνη την έντονη περίοδο; Μόνο θετική γιατί έχω πειθαρχία απ’ το µπαλέτο και από την άλλη, είµαι φύσει και θέσει αισιόδοξη. ∆εν επιτρέπω -όσο εξαρτάται από µένα- κάτι να πάει στραβά. Αν πάει, όµως, θα βρω λύση. Πάντα υπάρχει λύση και τέλος καλό. Θυµάµαι µε αγάπη τον Michael Thompson και τη φωτογράφιση για το Flair, τη γερµανική Vogue µε τον Bardo Fabiani, το show του Romeo Gigli στο Παρίσι και τις πολαρόιντ του Paolo Roversi για την ιταλική Vogue, που ποτέ δε χρησιµοποιήθηκαν, και κάπως έτσι είπα «αντίο» στον χώρο. Όλα έγιναν χωρίς κανένας να πιστεύει σε µένα κι εγώ το διασκέδαζα που ήµουν το outsider. ∆εν αισθανόµουν πίεση οπότε το µότο µου ήταν “Lets have fun” και πέρασα πολύ όµορφα. 

Μετάφερέ µας λίγο fashion glam… Ο Armani είναι ο Re(king) της µόδας και η επιτοµή του στιλ. Ίσως και ο λόγος που φοράω κουστούµια και ντύνοµαι ανδρικά. Έχω συµµετάσχει σ’ ένα Emporio Armani Show -ό,τι πιο δύσκολο έχω κάνει, αλλά αισθάνθηκα τόσο όµορφα. Ενώ µου είπε ότι δε πληρώ τις προϋποθεσεις (είχε όριο το 1.78, είµαι 1.77, έχω στήθος και πλάτες…), µε πήρε γιατί είπε «ότι είµαι πολύ grecian κι αυτό το προφίλ µε αυτήν τη µύτη µόνο Ελληνίδα θα µπορούσε να το είχε και να’ ναι όµορφη σαν Καρυάτιδα». Θυµάµαι όταν περπατούσα στο show νόµιζα πως κρατούσα την ελληνική σηµαία στην  παρέλαση ως σηµαιοφόρος.

Με τη Νοµική τι έγινε τελικά; Ήταν χατίρι στους γονείς ή προσωπική επιθυµία; Όχι, δεν κάνω τέτοια χατίρια. Ήταν δικό µου όνειρο που δεν υλοποιήθηκε, γιατί ήθελα διπλωµατικό σώµα. Μελετούσα ανθρώπινες συµπεριφορές από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου. Έµαθα ακόµα περισσότερα όταν συνέχισα στις Πολιτικές Επιστήµες, όπου ήρθα σε επαφή και µε την Κοινωνιολογία. Μέχρι στιγµής, δεν το έχω µετανιώσει αν και τις προάλλες, γνώρισα µια φοβερή  προσωπικότητα µε πολύ σηµαντικές σπουδές στη Νοµική, την άκουγα και αναπολούσα την έρευνα, τη βιβλιοθήκη και τους σκονισµένος παπύρους προς αναζήτησή κρυµµένων θησαυρών. Είναι ωραία τα φοιτητικά χρόνια. Όλα τα παιδιά πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν. 

Αν και δε σε γνωρίζω προσωπικά, δείχνεις ένας άνθρωπος µε τροµερό πάθος και θετική διάθεση. Τι άλλο κρύβει η Αντιγόνη; Σ’ ευχαριστώ! Είµαι αυτό που βλέπεις. Ό,τι κι αν έχω δεν µπορώ να το κρύψω. Είµαι της πεποίθησης ότι προκαλείς αυτά που σου συµβαίνουν κι έχω αποφασίσει ότι θα επιλέγω τους ανθρώπους που µε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, είτε προσωπικά είτε επαγγελµατικά. ∆εν είµαι υπεράνω στις διαπροσωπικές µου σχέσεις και δεν µπερδεύω ποτέ δουλειά µε φιλία. 

Και η υποκριτική πώς σε βρίσκει ή τη βρίσκεις; Είµαι 10 χρόνια στον χώρο. Αυτό που στην αρχή θεωρούσα δυσκολία, τώρα το θεωρώ ευλογία. Η καρµική  συνάντηση έφερε ένα όνειρο που έγινε στόχος και πραγµατοποιήθηκε µε το πέρασµα του χρόνου. Σε µένα ποτέ κάτι δεν ήταν άµεσο και τυχαίο -είθισται ν’ αποδίδεται εκεί κάτι που είναι ανέλπιστα καλό. Σχεδόν σαν να φοβόµαστε να πούµε στον εαυτό µας «ναι, το αξίζεις γι’ αυτό τα κατάφερες, γιατί δούλεψες πολύ, είσαι έτοιµη και το απέδειξες όταν σου δόθηκε η ευκαιρία». Όταν ήρθε η ώρα, επέλεξα να κάνω κάτι που αγαπώ. Το σπούδασα κι έκτοτε προσπαθώ να είµαι αντάξιά του και να µην απογοητεύσω τους συνεργάτες µου κι αυτούς που µου δίνουν την ευκαιρία να υπάρχω στον χώρο.

Κεντρική φωτογραφία: Βελούδινο κοστούμι Max Mara Studio, Max Mara Boutique, Παπούτσια Ash, Karida 1912, Κόσμημα Yannis Sergakis, Link Jewellery

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 142 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΝΙΚΟΛ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ (D-TALES)

STYLING ΑΝΤΑ ΜΙΣΘΟΥ

MAKE UP ARTIST ΕΛΕΝΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΙΔΟΥ, CREATIVE DIRECTOR INGLOT

HAIR ARTIST ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ, AMBASSADOR ΤΗΣ KERASTASE (ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟΥ SADHU-HAIR, WWW.SADHU-HAIR.COM)

Το make up έγινε με προϊόντα περιποίησης και styling Inglot.

Τα μαλλιά έγιναν με προϊόντα περιποίησης και styling Kerastase.

Απολαύστε παρακάτω το backstage video της φωτογράφισης: