Τη νοτιοανατολική πλευρά της Κρήτης μου σύστησε η δημοσιογράφος φίλη μου, Χριστίνα Πολίτη, η οποία, σ’ ένα ταξίδι της εκεί με την Ελένη Πετρουλάκη -από αυτά τα μέρη κατάγεται η Ελένη-, ανακάλυψε τους ορεινούς Πεύκους, ένα χωριουδάκι ανάμεσα σε δέντρα και υπέροχες χαράδρες, μυρωδιές, μονοπάτια, primitive ήχους. Και δεν είναι το μόνο…

Αυτό το σημείο της Κρήτης είναι «κράτος εν κράτει», μια διαφορετική πλευρά του δημοφιλούς προορισμού. Όχι τόσο αναπτυγμένη και τουριστικά προβεβλημένη. Διατηρεί μια πρωτόγνωρη αγνότητα, τόσο σε ό,τι αφορά στο φυσικό της τοπίο, όσο και στους ανθρώπους της. Η ακατέργαστη και ανόθευτη κρητική ψυχή εδώ «αναπτύσσεται» σε όλο της το μεγαλείο. Η ζέστη που φέρνει το Λιβυκό Πέλαγος έχει κυριολεκτικά εμποτίσει την καρδιά αυτών των ανθρώπων που σε αγκαλιάζουν με θέρμη, κάνοντας πράξη τη φιλοξενία που θεωρητικά πρεσβεύει ο λαός μας.

Ακόμη και σήμερα θυμάμαι την ερώτηση σε μια κυρία τοπικού σούπερ μάρκετ, στον Μακρύ Γυαλό, «Μήπως ξέρετε πού μπορώ να βρω κάψουλες espressο;», για να λάβω την απάντηση, «Αγόρι μου εδώ δε θα βρεις τέτοια πράγματα... Κάτσε να πεταχτώ σπίτι να σου φέρω, που έχει ο γιος μου». Οι ντόπιοι είναι εξαιρετικά ευγενικοί, πρόθυμοι και φιλόξενοι, αρκεί να καταφέρεις να τους ξεκλειδώσεις. Είναι εκπληκτικό μέσα στον χειμώνα να παραλαμβάνεις στο σπίτι σου, στην Αθήνα, ένα χαρτοκιβώτιο με πιπεριές, ντομάτες και ντοματίνια από την Κρήτη μαζί μ’ έναν τενεκέ παρθένο λάδι από τους φίλους σου στο Λασίθι. Γενναιοδωρία, ανιδιοτέλεια και αγνά αισθήματα.

On the road

Αυτή η Κρήτη δεν είναι κοσμική. Φέρει μια άγρια ομορφιά, την οποία ανακαλύπτοντάς την θα φέρεις πολλές φορές στο μυαλό σου τα road trips των αμερικανικών ταινιών σ’ έρημα τοπία, κοντά στο Gran Canyon. Η ακτογραμμή που οδηγεί από την Ιεράπετρα μέχρι και το φοινικόδασος του Βάι είναι γεμάτη μοναδικές, ανοργάνωτες -οι περισσότερες- παραλίες, που θα ξετρελάνουν τους φυσιολάτρες. Ακόμη κι αν χρειαστεί να οδηγήσετε μέσα από το βουνό για να ξανακατεβείτε σε κάποια παραλία, η θέα από ψηλά κόβει την ανάσα, καθώς το γαλάζιο της θάλασσας αντανακλά τον ήλιο.

Μη χάσετε τα υπέροχα νερά του Ξερόκαμπου, τον Κάτω Ζάκρο και τη Χιόνα με την υπέροχη ομώνυμη ταβερνούλα ακριβώς εκεί που σκάει το κύμα (τηλ. 28430 61228). Οδηγώντας από τον Μακρύ Γυαλό προς τη Μονή Καψά, κάντε μια στάση για μπάνιο στη Σπηλιά του Δράκου, όπου παράλληλα με το κολύμπι, θα κάνετε και φυσική μάσκα αργίλου σε πρόσωπο και σώμα. Ακριβώς πάνω από την παραλία, θα φάτε στην ταβέρνα «Η σπηλιά του Δράκου» (τηλ. 28430 51494), όπου πέρα από τα τοπικά πιάτα, ειδικεύεται στα ψητά της ώρας. Αν και τα μυστικά δεν είναι για να μοιράζονται, θα σας πρότεινα, εκεί κοντά στη Μονή Καψά, ν’ αφήσετε το αυτοκίνητο και να περπατήσετε στο άγριο μονοπάτι που οδηγεί στην παραλία. Το εξαιρετικό αυτό μέρος, το οποίο γνωρίζουν μόνο οι ντόπιοι, θα σας αποζημιώσει και με το παραπάνω, καθώς θα κολυμπήσετε σε κρυστάλλινα νερά, υπό τη φυσική σκιά των βράχων. Εάν θελήσετε να κοινωνικοποιηθείτε έντονα, κατευθυνθείτε στο φοινικόδασος του Βάι, όπου παρά τις ορδές τουριστών, οι άνθρωποι που κάνουν το service της παραλίας παραμένουν ευγενείς. Επιστρέφοντας από το Βάι, γευματίστε στο «Μετόχι» (τηλ. 28430 61071) κι επισκεφτείτε τη Μονή Τοπλού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 140 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2018