Η 73η τελετή απονομή των Emmys που πραγματοποιήθηκε στο Microsoft Theater του Los Angeles, αποτελεί θέμα συζήτησης τις τελευταίες ημέρες. Οι λαμπεροί stars περπάτησαν στο κόκκινο χαλί συγκεντρώνοντας επάνω τους όλα τα βλέμματα κι η βραδιά έδειχνε να στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως με αφορμή τους μεγάλους νικητές των φετινών βραβείων, έχει ξεκινήσει εκ νέου η συζήτηση για τις διακρίσεις και τις ανισότητες. Το hashtag #EmmysSoWhite φιγουράρει παντού στο Twitter, εξαιτίας της απόλυτης... επικράτησης λευκών υποψηφίων σε όλες τις σημαντικές κατηγορίες κι όλο και περισσότεροι εκφράζουν την έντονη δυσαρέσκειά τους μέσα από τα social media.

Τελικά, θα μπει ένα τέλος στις κοινωνικές διακρίσεις;

H σκληρή πραγματικότητα 

Μεγάλος νικητής της βραδιάς αναδείχτηκε το Netflix, με συνολικά 44 βραβεία, εκ των οποίων τα 11 απονεμήθηκαν στο The Crown, το οποίο κέρδισε σε όλες τις drama categories και τα υπόλοιπα στο The Queen’s Gambit. Ωστόσο, η σκληρή πραγματικότητα και το "φάντασμα" των διακρίσεων, ήρθαν να κλέψουν αρκετή από τη λάμψη των βραβείων. Οι πρώτες αντιδράσεις, ξεκίνησαν μετά την τελετή των Emmys. Παρά τις υποψηφιότητες ρεκόρ μαύρων ηθοποιών και το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς θεωρήθηκαν μεγάλα φαβορί για τα βραβεία, η πραγματικότητα ήρθε να διαψεύσει τους πάντες. Σπουδαίοι ηθοποιοί που χάρισαν μοναδικές ερμηνείες, όπως ο Michael K. Williams, που έφυγε από τη ζωή κι ήταν υποψήφιος για το Lovecraft Country κι ο Billy Porter για το Pose, έφυγαν με άδεια χέρια.

Την ίδια ώρα, η Michaela Coel, που ήταν εντυπωσιακή στο I May Destroy You, ήταν υποψήφια για τέσσερα βραβεία Emmy και τελικά, κέρδισε στην κατηγορία καλύτερου σεναρίου σε mini σειρά. Αυτή, ήταν μόλις η τρίτη φορά που ένας μαύρος δημιουργός κερδίζει σε αυτή την κατηγορία κι η πρώτη, που το κατάφερε αυτό γυναίκα. Ακόμη κι ο Regé-Jean Page, αποτελούσε -για πολλούς- ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί για το Bridgerton, όμως και στη δική του περίπτωση, οι αρχικές εκτιμήσεις δεν επιβεβαιώθηκαν.

Το "ξέσπασμα" στα social media

Σε μία εποχή όπου δίνεται καθημερινά μεγάλη μάχη από εκατομμύρια κόσμο σε όλο τον πλανήτη, προκειμένου να εξαφανιστούν οι κοινωνικοί διαχωρισμοί κι οι ανισότητες, η αλήθεια είναι πως αυτό που συνέβη στα Emmys, μοιάζει με ένα step back. Παρά το γεγονός ότι ο RuPaul κι η Michaela Coel έγραψαν τη δική τους ιστορία, η απουσία έγχρωμων νικητών ήταν κάτι περισσότερο από εκκωφαντική. Το κοινό "απάντησε" αμέσως στην τακτική της Ακαδημίας και μέσα από τα social media, υπήρξαν από την πρώτη κιόλας στιγμή πολλές αντιδράσεις για τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε η βραδιά. Κανείς δε θεώρησε τυχαία τα φετινά βραβεία, ουδείς δε θα μπορούσε να αρκεστεί στα λίγα που κατέληξαν στα χέρια των σπουδαίων, μαύρων ηθοποιών.

Αυτό που ζητούν οι περισσότεροι είναι -πλέον- πράξεις. Όχι λόγια. Δεν αρκούν απλά μερικές υποψηφιότητες για να περάσουν το πιο ηχηρό μήνυμα. Δεν είναι αρκετά τα κοινωνικά μηνύματα που "κρύβονται" πίσω από τέτοιου είδους βραδιές. Τα τελευταία δύο χρόνια, η TV Academy έχει αυξήσει τον αριθμό των έγχρωμων ηθοποιών που λαμβάνουν υποψηφιότητες στα βραβεία, όμως και πάλι το αποτέλεσμα είναι ίδιο και τα ερωτηματικά αυξάνονται. Το hashtag #EmmysSoWhite κυριαρχεί παντού στο Twitter και το μήνυμα του κοινού είναι ξεκάθαρο: Enough is enough!

Η φωτεινή πλευρά

Το I May Destroy You ήταν μία από τις σειρές που συγκέντρωσαν όλα τα βλέμματα επάνω τους την περσινή season κι η Michaela Coel, έβαλε την "υπογραφή" της σε αυτή την επιτυχία, αναδεικνύοντας πολύ σημαντικά θέματα, όπως είναι αυτά της σεξουαλικής κακοποίησης, των ψυχικών τραυμάτων και του ρατσισμού. Έμεινε μακριά από τις υπερβολές κι αποτύπωσε με τον πιο εμφατικό τρόπο τη δική της αλήθεια, δημιουργώντας μία σειρά που "ταρακούνησε" όσους την παρακολούθησαν. Ήταν υποψήφια σε εννέα συνολικά κατηγορίες των Primetime Emmys και τελικά κατέκτησε δύο βραβεία, αυτά της Μουσικής Επίβλεψης και του Σεναρίου για Limited Σειρά.

“Έγραψα κάτι μικρό, ουσιαστικά για τους σεναριογράφους. Γράψε την ιστορία που σε φοβίζει, που σε κάνει να νιώθεις αβέβαιος, που είναι άβολη. Σε προκαλώ. Σε ένα κόσμο που μάς παρασύρει να ψάχνουμε τις ζωές των άλλων, ώστε να μάς βοηθήσει να ορίσουμε καλύτερα πώς νιώθουμε για τους εαυτούς μας και ώστε, κατ’ επέκταση, να νιώθουμε την ανάγκη να μας βλέπουν συνέχεια, μιας κι η ορατότητα αυτές τις μέρες μοιάζει κάπως να εξισώνεται με την επιτυχία, μη φοβάσαι να εξαφανιστείς για λίγο από αυτόν, από εμάς και να δεις τι προκύπτει στην ησυχία. Αφιερώνω αυτή την ιστορία σε κάθε επιζήσαντα σεξουαλικής επίθεσης”. Η δημιουργός και πρωταγωνίστρια του I May Destroy You συγκίνησε όλους τους παρευρισκόμενους με έναν από τους πιο δυνατούς κι ουσιαστικούς λόγους της βραδιάς, αφιερώνοντας τα βραβεία της στα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων. Αυτή, ήταν -τελικά- κι η πιο αληθινή στιγμή σε μία τελετή που "σημαδεύτηκε" από πολλά ερωτηματικά και σκιές.