Πολλοί ιδιοκτήτες σπιτιών αναζητούν το κάτι φανταχτερό κι έντονο όταν έρχεται η στιγμή της διακόσμησης. Αυτό δεν ισχύει για τον συγκεκριμένο πελάτη όπως εξηγεί ο περίφημος διακοσμητής Charlie Ferrer. Όλα ξεκίνησαν όταν ένας σχολαστικός και πειθαρχημένος συνεργάτης μιας δικηγορικής εταιρίας στο Λονδίνο προσέλαβε τον Ferrer για να σχεδιάσει ένα διαμέρισμα για εργένηδες στο ανατολικό Λονδίνο. Όπως ο Ferrer εξηγεί, του ζητήθηκε να ετοιμάσει ένα σύγχρονο, λειτουργικό, οικονομικό στη συντήρησή του σπίτι που θα χρησιμεύσει ως ένα καταφύγιο μέσα στη θορυβώδη ζωή της πόλης. Λαμβάνοντας υπόψη πως ο συγκεκριμένος σχεδιαστής προτιμά συνήθως μια πιο πολυεπίπεδη προσέγγιση στο μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του, το project αυτό ήταν μια τεράστια πρόκληση. Το διαμέρισμα βρίσκεται σε ένα σύγχρονο κτίριο μέσα σε έναν ήσυχο δρόμο του Shoreditch και διαθέτει ένα υπνοδωμάτιο κι ένα μπάνιο, ενώ είναι διαμπερές και ψηλοτάβανο. 

Όσον αφορά τον πελάτη πρόκειται για έναν άνθρωπο αρκετά πολυάσχολο που ενδιαφέρεται πολύ για την τέχνη και δεν αφήνει σχεδόν τίποτα στην τύχη του. Ο ίδιος βέβαια αναφέρει πως μία τέτοια συνεργασία ανάμεσα στον συγκεκριμένο πελάτη και τον ίδιο ήταν πολύ ενδιαφέρουσα καθώς ο ιδιοκτήτης ήταν καλλιτεχνική φύση, είχε μάλιστα κάνει και κάποια αφηρημένα έργα ζωγραφικής, τα οποία σχεδίαζε για να κρεμάσει στον χώρο του σπιτιού. «Πιθανώς δε θα αποκαλούσε τον εαυτό του καλλιτέχνη», λέει ο Ferrer, «αλλά έχει μια πολύ καλή οπτική για το χρώμα και τη μορφή». Μάλιστα ο πίνακας πίσω από τον καναπέ έγινε από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού. «Ο πελάτης θέλησε να δημιουργήσει μια εικόνα πιο θολή στο ίδιο χρώμα του τοίχου» λέει ο Ferrer. 

Περνώντας στα έπιπλα και το πάτωμα «Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού ήθελε να κρατήσει μία πολύ περιορισμένη παλέτα χρωμάτων» λέει ο Ferrer. Επομένως, κάθε απόχρωση επιλέχθηκε με ιδιαίτερη προσοχή. Το ζεστό καφέ του δαπέδου φτιαγμένο από ξύλο καρυδιού έγινε αμέσως ένα δομικό στοιχείο των ουδέτερων τόνων του διαμερίσματος. «Δεν του αρέσει να αναμιγνύει τα διάφορα είδη ξύλου!» λέει ο Ferrer γελώντας. 

Δύο από τα χρώματα επίσης που πρωταγωνιστούν στην κατοικία αυτή είναι το ανοιχτό γκρι και το μαύρο. Η Ferrer επέλεξε να χρωματίσει όλες τις εσωτερικές πόρτες με ένα ματ ανοιχτό grey χρώμα και χρησιμοποίησε το ίδιο και για τις καρέκλες του καθιστικού (που κάλυψε σε ένα γκρι Pierre Frey mohair) και για το χαλί με επίπεδη ύφανση. Το μαύρο καθορίζει περαιτέρω τον χώρο. Για τον λόγο αυτό ο Ferrer άφησε απείραχτους τους αρχικούς πάγκους από γρανίτη, έπειτα διακόσμησε με ένα μαύρο φωτιστικό Serge Mouille το τραπέζι, με έναν black velvet καναπέ το σαλόνι και μια ιδιαίτερη blue-black απόχρωση το ντουλάπι της κουζίνας.

Η τελική πρόκληση του σχεδιαστή ήταν να δώσει μια κίνηση στο διαμέρισμα. «Μου αρέσουν πράγματα που δεν είναι flat» λέει ο Ferrer επισημαίνοντας τις λεπτές προσθήκες που έκανε, όπως τα κεραμικά αντικείμενα της δεκαετίας του '50 που βρήκε σε μια αγορά του Παρισιού και μια λατρευτική ελαιογραφία που αγοράστηκε από έναν έμπορο τέχνης στη Μαδρίτη. Οι πιο οικείες πινελιές όλων είναι βέβαια τα έργα που είναι ζωγραφισμένα από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του σπιτιού -ένα μικρό ασπρόμαυρο κομμάτι στην είσοδο κι ένας μεγάλος black-white πίνακας ζωγραφικής που βρίσκεται πίσω από τον καναπέ. Μπορεί αυτές οι λεπτομέρειες ωστόσο να μην ταιριάζουν ακριβώς με την προσωπικότητά του αλλά απογειώνουν τη διακόσμηση και την απλότητα που χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο διαμέρισμα.

Πηγή: Architectural Digest