Μία είδηση της τελευταίας στγμής σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο. Η θρυλική Brigitte Bardot, μία από τις πιο καθοριστικές φιγούρες του 20ου αιώνας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών. Με τον θάνατό της κλείνει ένας κύκλος, ο οποίος άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο, η παγκόσμια σκηνή αντιλαμβάνεται τη γυναικεία είκονα, τη φήμη και την ελευθερία επιλογής.
Η Bardot υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από κινηματογραφικό icon. Από την εκρηκτική της εμφάνιση στο «Και ο Θεός… έπλασε τη γυναίκα» (1956) μέχρι τις συνεργασίες της με τον Jean-Luc Godard και τον Serge Gainsbourg, ενσάρκωσε ένα νέο, απελευθερωμένο πρότυπο θηλυκότητας που προκάλεσε, γοήτευσε και σκανδάλισε. Το χαρακτηριστικό της βλέμμα, τα ατημέλητα ξανθά μαλλιά και το περίφημο Bardot pout έγιναν παγκόσμια σύμβολα μιας εποχής που διεκδικούσε αλλαγή.
Ωστόσο, πίσω από τον μύθο, υπήρχε πάντα μια βαθιά ανάγκη για ελευθερία και απομόνωση. Το 1973, στο απόγειο της δόξας της, η Bardot αποσύρθηκε οριστικά από τον κινηματογράφο, επιλέγοντας να εγκαταλείψει τα φώτα για να αφιερωθεί σε αυτό που θεωρούσε πραγματική της αποστολή: την προστασία των ζώων. Η απόφασή της αυτή, ριζοσπαστική για τα δεδομένα της εποχής, επιβεβαίωσε πως η ίδια δεν ήταν ποτέ διατεθειμένη να εγκλωβιστεί στον ρόλο που της επέβαλλαν.
Τους τελευταίους μήνες της ζωής της, το βλέμμα του κοινού στράφηκε ξανά σε εκείνη μέσα από το πολυτελές coffee table book Brigitte Bardot: Intimate του εκδοτικού οίκου Assouline. Η έκδοση αυτή λειτούργησε, άθελά της, ως ένας σιωπηλός επίλογος. Αθέατες φωτογραφίες, ξεχασμένες για χρόνια σε μια βαλίτσα του στενού της φίλου και φωτογράφου Ghislain Dussart, αποκάλυπταν μια Bardot χωρίς φίλτρα: χαλαρή στη La Madrague του Saint-Tropez, να παίζει κιθάρα, να τραγουδά, να περιθάλπει ζώα, να ζει μακριά από τη σκηνοθετημένη λάμψη.
Αυτή ακριβώς η αντίθεση, η star δηλαφή που καθήλωνε τον φακό και η γυναίκα που αναζητούσε την ηρεμία, είναι που κάνει την ιστορία της τόσο διαχρονική. Οι εικόνες του Intimate δεν εξιδανικεύουν αλλά αντιθέτωνς αποκαλύπτουν. Δείχνουν μια γυναίκα που υπήρξε ευάλωτη, βαθιά συναισθηματική και συχνά κουρασμένη από τη δημοσιότητα, αλλά πάντα αδιαπραγμάτευτα αυθεντική. Όπως η ίδια είχε πει για αυτές τις φωτογραφίες, ήταν «το πιο όμορφο αφιέρωμα που μπορεί να λάβει μια ηθοποιός όσο είναι ζωντανή».
Η επιρροή της Bardot στην pop κουλτούρα παραμένει αξεπέραστη. Μετέτρεψε το Saint-Tropez σε παγκόσμιο σύμβολο της ριβιέρας, καθιέρωσε το μπικίνι, το ψάθινο καλάθι και την ανεπιτήδευτη κομψότητα ως συνώνυμα της απόλυτης πολυτέλειας. Αμφισβήτησε τους κανόνες της Hollywood-approved συμπεριφοράς και αρνήθηκε να υποταχθεί στη λογική της βιομηχανίας των stars.
Σήμερα, με τον θάνατό της, η Brigitte Bardot περνά μια για πάντα στη σφαίρα της ιστορίας. Όχι μόνο ως μύθος, αλλά ως γυναίκα που επέλεξε να ορίσει η ίδια την κληρονομιά της. Και ίσως αυτό να είναι το πιο ισχυρό της αποτύπωμα: ότι, ακόμη και στο τέλος, μας υπενθυμίζει πως πίσω από κάθε θρύλο υπάρχει ένας άνθρωπος και η αλήθεια του αξίζει πάντα να ειπωθεί.
