Οι λίστες των αλκοολούχων επιλογών τους είναι ο ορισμός της εξτραβακάντζας. Σπάνιες φιάλες, spirit list με ετικέτες αξιώσεων και new-age κοκτέιλ που παντρεύουν κουλτούρες, δοκιμάζονται και ξαναδοκιμάζονται από μια master team που βρίσκεται πίσω τις μπάρες και κάθε "παίκτης" της έχει το prestige ενός worldclass bartender. Ό,τι «χτυπιέται» στο shaker με συγκεκριμένες ποικιλίες πάγου, έχει δοκιμαστεί μήνες πριν τυπωθεί στις σελίδες των μενού τους. Το design τους; Μπορεί να έχει κάτι από speakeasy αίγλη, να είναι βιομηχανικό με ποπ λεπτομέρειες και φουτουριστικές αναφορές, να θυμίζει κάτι από lobby και αμερικάνικα dinner σαλόνια ή να σας δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεστε σπίτι σας. Όπως και να ‘χει, είναι όλα τους ιδιαίτερα. Και φυσικά, με υψηλό αίσθημα φιλοξενίας.

Nomad

Το νεοϋορκέζικο Nomad βρίσκεται ανατολικά του Broadway και εντός του ομώνυμου ξενοδοχείου. Εκπέμπει κάτι από κλασική ταβέρνα-εστιατόριο της Νέας Υόρκης. Το απλό μενού, το οποίο αντλεί έμπνευση από τη γαστρονομική κουλτούρα παραδοσιακής παμπ, έχει τις ρίζες του στο στιλ που θεμελίωσε το ξενοδοχείο "The NoMad and Eleven Madison Park". Ο βραβευμένος Bar Director Leo Robitschek δημιούργησε ένα μιξ ποτών με επίκεντρο τα κλασικά κοκτέιλ, ενώ το μενού ξεδιπλώνεται πατώντας σε δύο βασικές ιδέες: εορταστικά ποτά μεγάλου μεγέθους και μια ποικιλία από υβριδικά κοκτέιλ που στη βάση τους έχουν σπάνια αποστάγματα. Τα τελευταία χρόνια έχει κατακτήσει θέσεις πρωτιάς σε επίπεδο World Class και τη χρονιά που μας πέρασε, αν και δεν του δόθηκε η πρώτη θέση, στη συνείδηση πολλών, την έχει ήδη κατοχυρώσει. 

Apotheke

Γνωστό speakeasy αξιώσεων, με θέσεις πρωτιάς στη fine drinking σκηνή της Αμερικής από το 2008. Το Apotheke στη Νέα Υόρκη αποτυπώνει στο design και την μπάρα του αυτό που «διέταξε» ή που θα μπορούσε να έχει διατάξει ένας γιατρός. Μεταφορικά μιλώντας πάντα. Αλλά θα καταλάβετε παρακάτω περί τίνος πρόκειται. Ο ιδιοκτήτης και σχεδιαστής Christopher Tierney οραματίστηκε ένα πολυτελές εσωτερικό, γεμάτο αντίκες, που θυμίζει τις ευρωπαϊκές αποθήκες και τα παριζιάνικα στέκια για λάτρεις του αψέντι του 19ου αιώνα. Ένα μαρμάρινο μπαρ 35 τετραγωνικών μέτρων που ακούει στο ονομασία Carrara θέτει το σκηνικό για τους milogists, οι οποίοι έχουν αφομοιώσει στην κουλτούρα της συμπεριφοράς τους (μεταφορικά και κυριολεκτικά) την εικόνα που έχουμε για έναν φαρμακοποιό. Τον επισκέπτεσαι και σου προτείνει κοκτέιλ για την ανύψωση του πνεύματος, ενώ ο «κατάλογος συνταγών» κυμαίνεται από τις αφροδισιακές εκδοχές ποτών, μέχρι και αυτές που σου προκαλούν ευφορία. Το αλκοόλ έχει έρθει σε combo με βιολογικά προϊόντα, εξωτικά βότανα και φρούτα. Ποιος μπορεί να πει όχι στις θεραπευτικές δυνάμεις ενός “Swiss Mistress"; Του blend που ανακουφίζει από το άγχος και φτιάχνεται με mezcal, χαμομήλι, φρέσκια μέντα, κάκτο, λεμόνι και του μέλι. Το αμφισβητείτε; Εμείς, σίγουρα όχι.

Bar Luce, Prada Fondazione

Σχεδιασμένο από τον σκηνοθέτη Wes Anderson, το κινηματογραφικό Bar Luce εντός του ιδρύματος της Prada στο Μιλάνο, αναπαριστά την ατμόσφαιρα ενός τυπικού μιλανέζικου cafè. Baby pink, παστέλ πράσινο, δραματικές αναφορές και μια σουρεάλ εσάνς που δίνει την αίσθηση, ότι αποτελεί μέρος των σκηνικών της ταινίας Grand Budapest Hotel. Όταν ρώτησαν τον κορυφαίο σκηνοθέτη, από που άντλησε την έμπνευσή του, αυτός απάντησε: «Ενώ νομίζω, ότι θα μπορούσε να γίνει χώρος για να γυριστεί μια σειρά ταινιών, νομίζω ότι θα ήταν ακόμα καλύτερο να γράψω εδώ μια ταινία . Προσπάθησα να φτιάξω ένα μπαρ που θα ήθελα να περάσω τα δικά μου μη φανταστικά απογεύματα». Εδώ, έχουν διατηρηθεί ορισμένες αρχιτεκτονικές και διακοσμητικές λεπτομέρειες από την αρχική δομή του χώρου, όπως η τοξωτή οροφή, η οποία αναπαράγει, σαν μια άλλη «μινιατούρα», μια έκδοση της θολωτής γυάλινης οροφής της Galleria Vittorio Emanuele, ενός εκ των συμβολικών κτιρίων του Μιλάνου. Όσο για τις επιλογές του, αν το επισκεφτείτε μέρα θα απολαύσετε εξαιρετικά καλό καφέ με βάση διάφορες ποικιλίες, ένα πρωινό μενού στη φιλοσοφία του ιταλικού bar-pasticcerie, με «αμαρτωλά» brioche alla crema, ενώ όσο σουρουπώνει, θα εκτιμήσετε τα καλοφτιαγμένα aperitivo του.

Little King

Παρά το εξαιρετικά μικρό μέγεθος του bar-restaurant Little King, στο East Williamsburg της Νέας Υόρκης, η φήμη του έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Κρυμμένο δίπλα σε ένα κατάστημα φρούτων και λαχανικών που μπαινοβγαίνει εκατοντάδες κόσμος καθημερινά, διαθέτει μια απρόσκοπτη πρόσοψη εποχής, που δεν σας πάει ο νους ότι μπορεί να είναι είσοδος μπαρ. Οι συνιδιοκτήτες Sam Esterman και John Moskowitz ήθελαν να δημιουργήσουν μια κρυφή γωνιά που θα μπορούσε «συνωμοτικά» να θυμίζει κάτι από χώρο-ενδιάμεσο, που θα σε οδηγήσει σε κάτι πιο μεγαλοπρεπές, όπως ένα πληθωρικό σαλόνι σιδηροδρομικού σταθμού. Με τη βοήθεια της σχεδιάστριας Christina Salway, το décor αφομοιώνει vintage στοιχεία και ντύνεται με αντίκες που βρέθηκαν σε γκαράζ και δημοπρασίες ακινήτων, συμπεριλαμβανομένου του ζεύγους χρυσών θυρών της εισόδου, αλλά και αυτού του γαλλικού επιχρυσωμένου καθρέφτη που χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα. Το μενού σε επίπεδο φαγητού και ποτού είναι εξίσου καλά μελετημένο. Ο μικρός αλλά άψογα διαμορφωμένος συνδυασμός από κοκτέιλ αποδίδει τις κλασικές εκδοχές σε μια «πειραγμένη» έκδοση. Μια ποικιλία από Bloodies (Mary-vodka, Molly-gin, Maria-tequila, Maguey-mezcal) παρελαύνουν κάπως... προκλητικά στις σελίδες. Αν ο δρόμος σας φέρει στη Νέα Υόρκη, προετοιμαστείτε την επίσκεψή σας. Δεν θα βρείτε εύκολα μέρος για να καθίσετε!