H Πολίνα (Πολυτίμη) Σαπουνά-Έλλις, ή Polina Ellis το οποίο συνηθίζει να χρησιμοποιεί, γεννήθηκε στο Oberhausen της Γερμανίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, Ιστορία Τέχνης και Κλασσική Αρχαιολογία και συνέχισε τις σπουδές της με διδακτορικό στην Κλασσική Αρχαιολογία (Dr.phil, PhD Classical Archaeology). Έχει εργαστεί ως αρχαιολόγος, σε σημαντικές ανασκαφές στην Κρήτη, (Αρχάνες, Ιδαίον Άντρον) και στην Εύβοια (Οξύλιθος Κύμης) μαζί με  σημαντικούς αρχαιολόγους, όπως τους συγγενείς της, Έφη και Γιάννη Σακελλαράκη.

Προέρχεται από μια καλλιτεχνική οικογένεια, ο πατέρας της λάτρης της μουσικής και της ζωγραφικής, οι θείοι της διάσημοι αρχαιολόγοι. Όλο αυτό το παρελθόν την οδήγησε στο να εξωτερικεύσει την ανάγκη της να είναι και η ίδια δημιουργός. Έτσι, καταπιάστηκε με το μεγάλο πάθος της: το κόσμημα.

Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τον σχεδιασμό αρχαιολογικών σχεδίων για δημοσιεύσεις, καθώς και με τη ζωγραφική, συμμετέχοντας σε ομαδικές εκθέσεις, δίπλα σε μεγάλους ζωγράφους, όπως τον Παύλο Σάμιο. Είναι μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ψύχα, ενώ το 2011 ίδρυσε το προσωπικό brand κοσμημάτων της, με τo οποία έχει συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς exhibitions, όπως Baselworld, Vicenzaoro Dubai, Paris Fashion Week και πολλές άλλες. Παράλληλα, είναι μέλος της ομάδας Hellenic Wave, που αποτελείται από αναγνωρισμένους Έλληνες σχεδιαστές κοσμήματων. 

Η ελληνική αρχαιολογία, το ελληνικό τοπίο, η τέχνη, η επιστήμη και η φιλοσοφία εμπνέουν το κόσμημα της. Της ζητήσαμε να μας περιγράψει το 24ωρό της...

To ιδανικό 24ωρο μου είναι αυτό που βρίσκω χρόνο να εμπνευστώ, να σχεδιάσω και φυσικά να περάσω κάποιες ξένοιαστες ώρες με τα παιδιά μου και τον άντρα μου.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι όταν ξυπνάω είναι «Θα προλάβω να κάνω τα μισά από όσα θέλω;». Συνήθως σηκώνομαι στις 7:00, χωρίς ξυπνητήρι. Το βιολογικό μου ρολόι λειτουργεί από μόνο του. Ετοιμάζουμε όλοι μαζί το πρωινό. Πίνω δυνατό καφέ και ξεκινάει η μέρα μου, αφού έχω ενημερωθεί σύντομα για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

H ετοιμασία μου είναι γρήγορη. Πιάνω τα μαλλιά μου πίσω, βάζω απλά μια γραμμή μολύβι στα μάτια μου και συνήθως φοράω τα μαύρα ή γκρι μονόχρωμα ρούχα μου, με κάποιο φουλάρι και... φύγαμε! Είμαι του μονόχρωμου. Ένα κολάν, ένα ωραίο μακρύ πουλόβερ και τα αρβυλάκια μου ή μπότες. Αν δε φοράω ζιβάγκο τότε πάντα κάποιο ωραίο μαντήλι. Έχω πάθος με τα μαντήλια! Επίσης, δεν αποχωρίζομαι ποτέ τα σκουλαρίκια και τα δαχτυλίδια μου. Με κάνουν να νιώθω πιο ωραία και δυνατή. Μου δίνουν την θετική ενέργεια που χρειάζομαι για να κάνω το κάτι παραπάνω.

Στις 8:00 ξεκινάω μαζί με τα παιδιά, για να τα αφήσω στα σχολεία τους και φτάνω στις 8:45 στο showroom στην Κηφισιά με πολλή χαρά. Έχω έναν υπέροχο χώρο, καταπληκτικούς συνεργάτες και μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω!

9:30 με 9:45 είναι η ώρα που βάζω όλες τις σκέψεις μου σε τάξη και με ηρεμία οργανώνω την ημέρα μου και κοιτάω αν υπάρχει κάποιο επείγον mail.

Συνήθως το πρωινό μου το παίρνω στο γραφείο: ένα αβοκάντο, 2-3 φέτες γαλοπούλα και 3 κριτσίνια. Κάθε μέρα ευγνωμονώ τον Θεό για την υπέροχη θέα που απολαμβάνω από εκεί! Είναι σημαντικό για μένα ως σχεδιάστρια να με εμπνέει ο χώρος στον οποίο δημιουργώ.

Στη συνέχεια, μέχρι τις 10:30 μαζί με τους συνεργάτες μου επιβεβαιώνουμε το πρόγραμμά μας και ευθυγραμμιζόμαστε. Ελέγχουμε με τα εργαστήρια μας, αν όλα προχωράνε σύμφωνα με τα deadline μας.

Φροντίζω να βάζω όλα τα ραντεβού μου έως τις 15:00 είτε είναι τηλεφωνικά με συνεργάτες στο εξωτερικό είτε εσωτερικά.

Ξεκινάω για το κέντρο της Αθήνας για να συναντήσω τους συνεργάτες μου και να πάω στα εργαστήρια να δούμε όλες τις λεπτομέρειες που χρειάζονται, προκειμένου να βγαίνουν άψογα τα κοσμήματά μας. Πάντα με ενθουσιάζει να βλέπω πώς εξελίσσονται τα σχέδιά μου, παρακολουθώντας και παρεμβαίνοντας προσωπικά σε όλα τα στάδια της τελειοποίησης του κάθε μοντέλου. Είναι πολλές φορές επώδυνη αυτή η «γέννα», αλλά όταν γεννηθεί το νέο «παιδί» μας η ευτυχία είναι υπέρτατη!

Η καθιερωμένη μου διαδρομή είναι από την Κηφισιά που είναι το showroom, στο Κολωνάκι, όπου θα κάνω τα ραντεβού και τις συναντήσεις μου είτε στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης είτε με άλλους συνεργάτες μου -όπως το ID concept store στην Κανάρη-  για να συζητήσουμε για τις νέες συλλογές μου και τον τρόπο παρουσίασής τους, για επικείμενα events και συνεργασίες. Θα συνεχίσω περπατώντας προς τη Μεγάλη Βρεταννία για να ενημερωθώ για τα νέα του καταστήματος που φιλοξενεί κοσμήματά μου, θα πιω έναν γρήγορο χυμό ή καφέ στου Zonars με συναδέρφους μου fine jewelry designers της ομάδας Hellenic Wave, για να συζητήσουμε τα θέματα που ανακύπτουν. Μετά θα συνεχίσω Μητροπόλεως ή πλατεία Καρύτση για να επισκεφτώ τα εργαστήρια με τα οποία συνεργάζομαι και όσο πιο συχνά μπορώ κατεβαίνω την Αθηναΐδος, για να καταλήξω περπατώντας στο Μουσείο Ακροπόλεως. Αυτή η βόλτα στην παλιά Αθήνα και –φυσικά- η καταπληκτική Διονυσίου Αεροπαγείτου με κάνει πάντα να νιώθω κοντά στις ρίζες μου και να ευγνωμονώ τον Θεό που η Αθήνα είναι στην καθημερινότητά μου! Η ιστορία της, η ζωντάνια τους πάλλονται μέσα στο σώμα μου.

Συνήθως στις 11:00 σταματώ ό,τι κάνω για ένα σύντομο σνακ. Επιλέγω συνήθως φρούτο και ξηρούς καρπούς κατά την διάρκεια εργασιών

Η ώρα του lunch έρχεται στις 13:00. Σαλάτα, κάτι ελαφρύ και ένα ποτήρι ωραίο ροζέ κρασί, σε συνδυασμό με επαγγελματική συνάντηση στο κέντρο. Προσπαθώ πάντα αυτές τις συναντήσεις να τις κάνω είτε στο καφέ του Μουσείου Ακροπόλεως είτε στην  ευρύτερη περιοχή. Μου δημιουργεί ψυχική ανάταση αυτή η επαφή με την Ακρόπολη και, αν μου μείνει έστω και ελάχιστος χρόνος, πάντα επισκέπτομαι για λίγο το Μουσείο, ακόμη και για να δω ένα και μόνο έργο τέχνης του. Mου δίνει πάντα έμπνευση. Άλλωστε, μια από τις σημαντικότερες συλλογές μου, η συλλογή Tethrippon γεννήθηκε την στιγμή που βρέθηκα αντιμέτωπη με το καταπληκτικό αυτό άγαλμα του Τέθριππου, άρμα με τέσσερα άλογα, κλασικής περιόδου. Eκείνο το δευτερόλεπτο, η απόλυτη αρμονία αυτού του γλυπτού με κινητοποίησε ώστε να εμπνευστώ μια ολόκληρη συλλογή.

Η σχέση μου με τη δουλεια; Πάθος! Νομίζω ότι, αν μου έλεγαν τώρα ότι μπορώ για ένα μήνα να είμαι ολομόναχη και με καλούσαν να επιλέξω διακοπές ή δουλειά, σε αυτή τη φάση θα διάλεγα «δουλειά». Μου αρέσει πολύ και μου αρέσει να προσφέρω. Η ξεκούραση για μένα είναι εργαλείο για να δουλεύω καλύτερα. Δεν είναι αυτοσκοπός. Μακάρι να μην είχα ανάγκη τον ύπνο.

Έχω οπωσδήποτε μαζί μου ένα μπουκαλάκι νερό, ένα μπλοκ και ένα μολύβι μήπως και μου έρθει κάποια ιδέα για να τη σκιτσάρω.

Νωρίς το απόγευμα επιστρέφω σπίτι μου μαζί με τα παιδιά μου και θα ξαναφύγω μόνο για να βρεθώ στην παρουσίαση κάποιου αγαπημένου φίλου ζωγράφου, συγγραφέα ή για να επισκεφτώ κάποια ενδιαφέρουσα έκθεση. Έξοδος που συνήθως θα καταλήξει σε μια υπέροχη βραδιά με τον άντρα μου και τους φίλους μας.

Την περίοδο που σχεδιάζω, μπορεί να μείνω και όλη μέρα στο γραφείο μου ή σπίτι μου, ακούγοντας κλασική μουσική που πάντα με γαληνεύει και με βοηθά να συγκεντρώνομαι. Νομίζω ότι, μετά από όλες τις μαγικές στιγμές που έχω περάσει ως αρχαιολόγος, οι ώρες αυτές είναι στιγμές που οι εμπειρίες μου από την αρχαιολογία, τις ανασκαφές και τη μελέτη μετατρέπονται σε γραμμές, γεμίζοντάς με στον υπέρτατο βαθμό.

Αρκετά συχνά πρέπει να λείπω από το σπίτι για ραντεβού ή διάφορες εκδηλώσεις ή ταξίδια στο εξωτερικό. Εμπειρίες όπως η συνεργασία μου με το Branding Heritage (με το οποίο πέρυσι αναβίωσα το κρητικό, αρχαιολογικό μου παρελθόν, όπου είχα την τύχη να συναντήσω τον πρίγκηπα Κάρολο) ή με το Hellenic Wave (που είμαι ενεργό μέλος μαζί με άλλους σχεδιαστές), οι οποίες μου έχουν δώσει την ευκαιρία να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο και να έρθω κοντά με υπέροχους ανθρώπους, όπως με τον David Yurman, είναι πλέον μέρος της ζωής μου. Στο μηνιαίο πρόγραμμά μου, πάντα υπάρχουν και μέρες με κάποια φωτογράφιση ή συνέντευξη με πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους, πράγμα που με γεμίζει πολύ ψυχικά.

Τα αγαπημένα μου στέκια για καφέ και φαγητό είναι το Οικείον στην Πλουτάρχου, Gaku στο Σύνταγμα.

Η σχέση μου με το κινητό μου είναι σχέση επαγγελματική. Διαβάζω mails, στέλνω πληροφορίες, παρακολουθώ social media. Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ από το κινητό μου. 

Βρίσκω ευκαιρία για «κοπάνα» όταν… νιώθω πιεσμένη και δεν έχω έμπνευση. Μου αρέσει να πηγαίνω μοναχικές βόλτες είτε κοντά στην Ακρόπολη, είτε στον ναό του Σουνίου για να ρουφήξω ενέργεια και να επιστρέψω μετά γεμάτη νέες ιδέες και θετική ψυχολογία. 

Μπορούν να με βγάλουν από το καθημερινό μου πρόγραμμα εκθέσεις στο εξωτερικό για τη δουλειά μου, έκτακτες συναντήσεις ή φωτογραφήσεις, κάτι έκτακτο στο πρόγραμμα των παιδιών.

Το βράδυ για μένα είναι η ώρα που μου έρχονται οι περισσότερες ιδέες. Ηρεμώ. Είμαι μόνη με τους ήχους της νύχτας και τότε είναι που έχω καταπληκτική όρεξη για δουλειά. Όλα τα δύσκολα στη ζωή μου, magister, διδακτορικά και πολλά άλλα τα κατάφερα με ολονύχτια διαβάσματα. Την ημέρα, βόλτες.

Το outfit που διαλέγω για τις βραδινές μου εξόδους είναι total black. Ένα ωραίο τζιν με μαύρο ωραίο μποτάκι, μαύρο ζιβάγκο και ένα ωραίο μαύρο σακάκι ή παλτό είναι το αγαπημένο μου look, εννοείται πάντα συνοδευόμενο από ένα ωραίο σκουλαρίκι, τα λατρεμένα μου δαχτυλίδια και κάποιο κρεμάστο.

Τρώω βραδινό… πολύ νωρίς, κατά τις 19:00. Στις 23:00 θα φάω ένα μικρό κράκερ με μια φέτα γαλοπούλα.

Αργά το βράδυ όταν μαζευτούμε από τις δουλειές μας θα βρεθούμε με τον σύζυγό μου για να μοιραστούμε τα νέα μας, μπορεί να προλάβουμε να δούμε παρέα μια ωραία ταινία.

Η βραδινή μου beauty routine είναι σχετικά σύντομη. Ένα ωραίο ντους για χαλάρωση και οι κρέμες μου αρκούν. Ωστόσο ο ύπνος δύσκολα με παίρνει γιατί τότε έχω τις καλύτερες ιδέες και έχω τρομερή όρεξη να τις υλοποιήσω, οπότε συνήθως θα αποκοιμηθώ ενώ σκέπτομαι όλα όσα θέλω να κάνω την επομένη. Δυστυχώς πριν τη 1:00 σπάνια συμβαίνει!

Πριν ξαπλώσω θα περιηγηθώ ξανά στα social media για την δουλειά μου και θα ξαναρίξω μια ματιά στην διεθνή επικαιρότητα ή θα διαβάσω λίγες σελίδες από το αγαπημένο μου βιβλίο.

Κάθε μέρα πάντα προσπαθώ να έχω ολοκληρώσει έστω και έναν μικρό στόχο από όσους έχω βάλει, είτε αυτός αφορά την οικογένεια μου είτε την δουλειά μου. Φροντίζω πριν ξαπλώσω για να κοιμηθώ, να σκέφτομαι ότι κάτι καλό έκανα και σήμερα. Έτσι παίρνω δύναμη να συνεχίζω!

Λέω ότι ήταν μια καλή μέρα… όταν χωρίς δυσκολία έχω κάνει όλα όσα έχω τάξει στον εαυτό μου ότι θα κάνω και κυρίως όταν βλέπω ότι υπάρχει αποδοχή σε αυτά που νιώθω ότι προσφέρω.