Γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιά, η Βασιλική Αδαμίδου είναι μία δυναμική γυναίκα με σύγχρονο προφίλ στον χώρο του επιχειρείν. Ως Διευθύντρια Επικοινωνίας, Εταιρικής Υπευθυνότητας και Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης της Lidl Hellas και μέλος των green women ambassadors movement, υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, γνωρίζει καλά ότι το μέλλον των επιχειρήσεων αλλά και όλου του πλανήτη βρίσκεται εκεί που οι παραδοσιακές αξίες συναντούν τις νέες τεχνολογίες, τις οικολογικές καινοτόμες πρακτικές και την υπεύθυνη κοινωνία των πολιτών.

Παρακάτω μας ξεναγεί στην πόλη που μεγάλωσε, ζει και αγαπά μέσα από τα μάτια της.

Γεννήθηκα... στη Θεσσαλονίκη. Πόλη σταυροδρόμι πολιτισμών, με ανοιχτούς ορίζοντες, στενά δεμένη με το θαλασσινό στοιχείο. Μεγάλωσα στα περίχωρα της πόλης, στο Καλοχώρι, ένα χωριό στον Δήμο Δέλτα με έντονο το στοιχείο της γειτονιάς αλλά και της «αλάνας» που παίζαμε αχόρταγα και ξένοιαστα μέχρι να βραδιάσει και να ακούσουμε την φωνή της μαμάς να μας φωνάζει να μπούμε μέσα, που συναντούσαμε μόνο γνωστούς γιατί νιώθαμε ότι γνωριζόμασταν όλοι μεταξύ μας. Μιας γειτονιάς ζωντανής που την βλέπαμε, την ακούγαμε, τη μυρίζαμε και την αισθανόμασταν. Εκεί έπαιξα για πρώτη φόρα μήλα. Το αγαπημένο μου φρούτο σε παιχνίδι! Ακόμα αντηχεί αυτό το «Κάηκεεεεες» στα αυτιά μου. Εκεί έπαιξα κρυφτό, 5,10,15,20,25…100 «φτου και βγαίνω», πάντα όμως τραγουδιστά! Κουτσό, κυνηγητό, αγαλματάκια, λαστιχάκι και τόσα ακόμα παιχνίδια και όχι μόνο... σπιτικό γλυκό του κουταλιού, υποβρύχιο, ραβανί... γέλια φωναχτά και ανθρώπους όλο ζωή που στιγμάτισαν θετικά τα παιδικά μου χρόνια. Χάρη σ’ αυτά τα ερεθίσματα και τις οικογενειακές αξίες ασπάστηκα γρήγορα τη σημασία της συμμετοχικότητας, ενώ η έννοια της κοινότητας και της συλλογικής κοινωνικότητας δημιούργησαν ένα σταθερό πλαίσιο προσωπικής έμπνευσης κι ενεργοποίησης.

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι... εδώ και αρκετά χρόνια κατοικώ σε ένα άλλο χωριό, στο Πανόραμα, σε μια ήσυχη γειτονιά, με οικογένεια και δυο μικρά παιδιά πλέον, μακριά από τους θορύβους της πόλης και τους απαιτητικούς ρυθμούς της επαγγελματικής μου ζωής. Πολλές φορές, ακόμη μου φαντάζει περίεργο αλλά όχι ξένο, το ότι από τη μια ταξιδεύω συνέχεια με την δουλειά μου και συναναστρέφομαι όλη μέρα με διαφορετικούς ανθρώπους και από την άλλη ζω σε ένα τόσο ήσυχο μέρος με πολύ λίγους ανθρώπους πραγματικά κοντά μου. Η γειτονιά των παιδικών μου χρόνων παραμένει ανεξίτηλη στη μνήμη μου και προσπαθώ να δώσω στα παιδιά μου ένα περιβάλλον ξενοιασιάς και ασφάλειας μιας «παλιάς εποχής», που όταν τελειώνουν το διάβασμα, φωνάζουν τους γείτονες φίλους τους να βγουν από τα σπίτια τους και να ξεκινήσουν το καθιερωμένο παιχνίδι στην αυλή.

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω...δικηγόρος και η μαμά μου ονειρευόταν να γίνω δασκάλα, το κλασικό δηλαδή. Ξεκίνησα σπουδάζοντας αγγλική φιλολογία κι έπειτα ακολούθησα μεταπτυχιακές σπουδές στην επικοινωνία και το Μάρκετινγκ. Πάντα θεωρούσα ότι η αποτελεσματική επικοινωνία είναι το κλειδί που λύνει καταστάσεις και συμβάλλει σε υγιείς ανθρώπινες σχέσεις. Κατά μία έννοια σε έναν βαθμό το κατάφερα. Μετά από πολυετή πορεία στον κλάδο της επικοινωνίας και του Μάρκετινγκ, είχα την τύχη πριν 11 χρόνια να ξεκινήσω να εργάζομαι στη Lidl Ελλάς και τα τελευταία 5 χρόνια έχω την τιμή να ηγούμαι μια υπέροχης ομάδας ως Διευθύντρια Επικοινωνίας, Εταιρικής Υπευθυνότητας και Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης για Ελλάδα και Κύπρο. Οι εταιρικές μας αξίες ταυτίζονται με αρκετές αξίες από το προσωπικό μου αξιακό σύστημα, όπως η συμμετοχικότητα, η δικαιοσύνη, η βιωσιμότητα, η ειλικρίνεια, η συνεργασία, η αναγνώριση κ. ά.

Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζω ως διευθύντρια Εταιρικής Επικοινωνίας και Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της Lidl Hellas είναι... ως άνθρωπος αναζητώ δύναμη από μια υπεύθυνη κοινωνία των πολιτών και υποστηρίζω τον εθελοντισμό. Ως επαγγελματίας πρεσβεύω την αντίληψη του εταιρικού πολιτισμού και του εταιρικού πολίτη σε μια ενεργή κοινωνία ομάδων ενδιαφέροντος και συμπράξεων, που παράγουν, συνεισφέρουν κι επιστρέφουν ως σταθερή αξία στο κοινωνικό σύνολο. Αυτό από μόνο του αποτελεί συνολική πρόκληση αλλά είναι ταυτόχρονα και πρόσκληση ευαισθητοποίησης κυρίως της επόμενης γενιάς για την βιωσιμότητα του πλανήτη και των φυσικών πόρων.

Ζούμε σε μία εποχή που η ανάγκη για την προστασία του περιβάλλοντος είναι πιο έντονη από ποτέ, για να προστατέψουμε το μέλλον του πλανήτη. Πιστεύω ότι... η υιοθέτηση πρακτικών φιλικών προς το περιβάλλον τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο δεν είναι κάτι που αποκτά κανείς ξαφνικά στην ενήλικη ζωή του. Είναι κάτι που καλλιεργείται και χτίζεται από το σπίτι και το σχολείο από την παιδική ηλικία. Ξεκινώντας τα απλά και καθημερινά πράγματα όπως το να μην πετάμε τα πλαστικά μπουκάλια στα σκουπίδια αλλά στον κάδο της ανακύκλωσης, να μην χρησιμοποιούμε σακούλα μίας χρήσης στο σούπερ μάρκετ, να μαζεύουμε τα σκουπίδια από την παραλία το καλοκαίρι, να μην σπαταλάμε το νερό, κτλ.

Η χώρα μας πάντως παρουσιάζει μεγάλες προοπτικές και δυνατότητες εφαρμογής της βιώσιμης ανάπτυξης και της κυκλικής οικονομίας. Από τους διαθέσιμους φυσικούς αλλά και τους ανεκμετάλλευτους δευτερογενείς πόρους, το διαθέσιμο επιστημονικό και τεχνικό ανθρώπινο δυναμικό αλλά και το διαθέσιμο πλέον πλαίσιο στρατηγικής με τα χρηματοδοτικά εργαλεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το Ευρωπαϊκό Green Deal που ορίζει μια Ευρώπη κλιματικά ουδέτερη έως το 2050.

Οι μεγάλες εταιρίες καλούνται να αποτελέσουν πρότυπα και παραδείγματα κινητροδότησης και σαφώς να ασκήσουν πίεση για μεγάλες θεσμικές και κυβερνητικές παρεμβάσεις σε επίπεδο νομοθεσίας και συνέργειας με οργανισμούς. Γιατί το να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο ξεκινώντας από σήμερα, δεν είναι μόνο ηθική υποχρέωση, αλλά και ευθύνη απέναντι στις μελλοντικές γενιές.

Το αγαπημένο μου μέρος στη Θεσσαλονίκη είναι... η νέα παραλία. Μια παραλία άδεια από μαγαζιά αλλά γεμάτη από ζωή και θάλασσα. Μπορείς να περπατήσεις, να κάνεις ποδήλατο, να περάσεις μέσα από τους κήπους με πρώτο αυτόν του Αλέξανδρου έως και τον κήπο της μουσικής που σε πάει στο Μέγαρο Μουσικής αρκεί να αφεθείς στο μπλε της θάλασσας και του ουρανού.

Ένας χώρος τέχνης που αγαπώ είναι... το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού γιατί αποδεικνύει περίτρανα ότι η πόλη μας είναι σταυροδρόμι πολιτισμών. Πρόκειται για ένα μουσείο εξαιρετικού ενδιαφέροντος δεδομένης και της σπουδαιότητας της βυζαντινής ιστορίας της Θεσσαλονίκης με αξιόλογα εκθέματα. Και ως οικοδόμημα αποτελεί στολίδι για την πόλη, ένα από τα καλύτερα κτίρια δημόσιας αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, γεγονός για το οποίο έχει αποσπάσει και ειδική διάκριση.

Την ωραιότερη θέα στην πόλη μπορεί κανείς να την απολαύσει από... τον Πύργο του ΟΤΕ!

Στη Θεσσαλονίκη μου αρέσει... η έντονη αντίθεση ανάμεσα στο σκληρό περιβάλλον της πόλης και την θάλασσα στο τελείωμα που έρχεται να ομορφύνει και να γαληνέψει κάθε ψεγάδι, οι κοντινές αποστάσεις, η φιλοξενία της πόλης και των ανθρώπων, το καλό φαγητό, το κάθε βήμα και ένα «γεια».

Τι θα θέλατε να αλλάξετε στην πόλη; Τη νοοτροπία της «ριγμένης» συμπρωτεύουσας. Δεν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει από τη μία μέρα στην άλλη και σίγουρα χρήζει θαρραλέων αποφάσεων τόσο σε επιχειρηματικό όσο και πολιτικό επίπεδο.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις αυτές θα ήταν... θάλασσα. Ιστορία. Μια πόλη που είναι μεγάλη και ταυτόχρονα μικρή.